General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
58
şam. Doğrudan da həm xidmət sahəsində, həm də şəxsi həyatımda
xoşbəxtlik məndən heç bir vaxt uzaq olmamışdır. Mən heç bir
vaxt mənsəb ardınca düşməmişəm, mənsəb özü mənim ardınca
gəlmişdir. Hətta, demək olar ki, mənsəb özü mənə doğru yüyür-
müşdür. Bunu isbat etmək üçün belə bir misal göstərə bilərəm.
Mən Ali baş komandan yanında tapşırıq generalı olduğum
zaman Saray naziri qraf Frederiks mənə göndərdiyi rəsmi bir ka-
ğızda yazmışdı ki, əlahəzrət yanında xidmət edən bir şəxs oldu-
ğum üçün məiyyət generalları ilə bərabər mən də, əlahəzrətə ra-
port vermək və ya poçta və teleqrafla məlumat vermək hüququna
malikəm. Lakin bu böyük hüquqdan bir dəfə də olsun istifadə
etməmişdim, çünki bütün binagüzarlıqları qərargah rəisi edir və
padşaha yalnız cəbhədə olan işlərdən və öz binagüzarlıqları
barəsində məlumat verirdi; şəxsən verəcəyim raport və məlumat
ümumi işə heç bir xeyir vermədən, yalnız şəxsən mənim irəli
çəkilməyimə səbəb ola bilərdi. Buna görə də qəsdən və qəti
surətdə padşaha raport verməkdən boyun qaçırırdım.
Saray nazirinin mənə göndərmiş olduğu həmin kağızı dörd
qat büküb gizlətmişdim. 1916-cı ildə oktyabr ayında cəbhədə ol-
duğum zaman mən bu kağızı qəza rəisi olan qardaşım oğluna
verdim. Bilirdim ki, o bununla fəxr edəcək. O mənim padşaha
tez-tezmi raport verdiyimi soruşdu.
– Heç bir dəfə də raport verməmişəm, – deyə cavab verərək
səbəbini izah etdim.
O, təəssüf etdi. Bununla belə o, həmin kağızı saxlayıb öz dost-
larına göstərir və əmisinin bu qədər etibarlı bir adam olması ilə
öyünərək deyirdi:
– Bütün ləyaqətlərinə baxmayaraq, mənim əmim çox qəribə
adamdır. Təsəvvür edin ki, o bu hüquqdan bircə dəfə də olsun
istifadə etməmişdir.
Bir misal da göstərəcəm. Qərargahın növbətçi generalı gene-
ral Kondzerovski və onun sağ əli olan polkovnik Balaşov yaman
qanun güdən idilər və rütbəvermə qaydalarına çox ciddi əməl
edirdilər. İvan Balaşov mənim fəaliyyətimi çox faydalı görüb
Şəmistan Nəzirli
59
məni təşviq etmək üçün təklif etmişdi ki, məni padşahın məiy-
yətinə daxil etsinlər.
Bu təklifdən xəbər tutan kimi xahiş etdim ki, məni bu fəxri
işdən azad etsin, çünki məndən məiyyət generalı olmaz, mən
müharibə meydanında iş görən sadə bir adamam, sarayda işim
yoxdur.
Mən Balaşova dedim:
– İvan Stepanoviç, mənə olan diqqətinizə qarşı təşəkkür
edirəm, ancaq öz planınızı həyata keçirməyin.
Mənim heç bir vaxt mənsəb dalınca düşmədiyimi, ən başlıca-
sı, irəli getmək üçün heç kəsin ayağından çəkmədiyimi və heç bir
intriqaya girmədiyimi anlamaq üçün bu iki misal kifayətdir.
Buna görə də mən öz keçmişimə təmiz bir vicdanla və müa sir-
lərimin üzünə tam cəsarətlə baxıram.
Müstəqil Azərbaycanın yaşaması üçün 1920-ci ilin dəhşətli
mart günlərində mənfur daşnakların torpağımıza təcavüz
etməsi Milli Azərbaycan ordusunun hər bir əsgərini təpədən
dırnağacan silahlandırdı. Qısa bir müddətdə (martın 22-dən
aprelin 3-nə kimi) xəyanətkar daşnak süvari dəstələrini darma-
dağın edən Azərbaycanın əsgər və zabitləri füsunkar Qarabağı
düşməndən geri aldı. İlyarımlıq fəaliyyətində qəhrəman
Azərbaycan ordusunun üçüncü yürüşü də zəfərlə başa çatdı.
“İyirminci ildə Qarabağ döyüşləri” sənədli povestində tam
artilleriya generalları Səməd bəy Mehmandarovun, Əli ağa
Şıxlinskinin, general-mayor Həbib bəy Səlimovun, Qarabağ
general-qubernatoru Xosrov bəy Sultanov və polkovnik Bəh-
ram bəy Nəbibəyovun unudulmaz xidmətləri yeni arxiv sənəd-
ləri əsasında möhtərəm oxuculara təqdim olunur.
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
60
İYİRMİNCİ İLDƏ QARABAĞ DÖYÜŞLƏRİ
(Sənədli povest)
1920-ci il martın iyirmi ikisində, Novruz bayramı
gecəsi Qarabağ vilayətinin dağ yerlərində məskun
ermənilər qiyam edərək “Əsgəran keçidi”ni tutdular.
Bu səbəbdən də Əsgəran cəbhəsinə mirliva Həbib bəy
Səlimovun komandanlığı ilə qüvvətli bir ordu yeri-
dildi. Aprelin üçündə Azərbaycan ordusu ermənilərə
qarşı qüvvətli bir hücum etdi. Əcəba, hansı azər-
baycanlı o məsud günü xatırlamır?! Ordunun qali-
biyyət və intizamı, mənəviyyatı təsvirolunmaz dərə-
cədə fövqəladə idi. Xarici aləm az bir müddət ərzində
vəsaitsizlik içində bu qədər müntəzəm təşkilata ma-
lik bir əsgəri qüvvə vücuda gətirdiyimizə heyran qal-
mışdı. Əhalidən bir çoxu duyduğu həyəcandan ağla-
yırdı.
O gün Azərbaycanın ən şanlı, ən bəxtiyar günü idi.
Polkovnik İsrafil bəy İsrafilbəyov,
(25.01.1893 – iyul, 1945),
“Milli Azərbaycan hərəkatı” kitabından
Hərbiyyə naziri Səməd bəy Mehmandarov Əsgəran cəbhəsinə
gəlmişdi. Ön cəbhədə ölüm-dirim savaşında vuruşan əsgərləri
təbrik edir, onların qələbəsinə uşaq kimi sevinirdi. Ordu yaranan
gündən üç böyük qələbəsi olmuşdu.
1919-cu ilin ilk günlərində Zəngəzur erməniləri İrəvan daş-
naklarının köməyi ilə qəzanı Azərbaycandan ayırıb Ararat res-
publikasına birləşdirmək üçün azərbaycanlıları qovur və
kəndləri yandırırdılar. Üstəlik də elan eləmişdilər ki, Azərbaycan
hökumətini tanımaq istəmirlər. Yanvar ayında general-mayor
Cavad bəy Şıxlinskinin komandanlığı ilə Zəngəzura əsgəri qüvvə
yeridildi. Onun komandanlığı ilə piyada diviziyası bir aydan çox