SemiTİzm ve anti-semiTİZM
Yüklə 358,99 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Yahudilerin yasal olarak kapatıldığı, belli zamanlarda ve özel izinle içinden çıkabildikleri demir parmaklıklı
www.altinicizdiklerim.com 15
Ortaçağ Hıristiyanlığının kralları ve papazları Yahudilerin durumunu daha iyi kavramış ve farklı gerekçelerle de olsa Yahudilerden daha güçlü bir biçimde, onların Hıristiyan toplumundan ayrı olmaları hususunda ısrarcı olmuşlardı. 1215’de Papa III. İnnocent tarafından toplanan Dördüncü Lateran Konseyi, Yahudilerin Hıristiyanlardan ayırt edilebilmesi için giysilerinin üzerine özel bir şerit ya da işaret takma zorunluluğu getirmişti. Daha önceki İslam uygulamasından esinlenildiğine şüphe olmayan bu yenilik hızla yayıldı ve genellikle sarı renkteki “utanç nişanı” Avrupa’nın birçok kesiminde uygulandı.
Yahudiler şehrin Getto-yerel dilde silah dökümhanesi anlamına gelmekte-isimli bir bölgesinde yerleşmeye zorlanır. Uygulama-ve isim-diğer İtalyan şehirlerine sonra da Avrupa’nın diğer kesimlerine hızla yayılır. Ve zamanla Yahudilerin yasal olarak kapatıldığı, belli zamanlarda ve özel izinle içinden çıkabildikleri demir parmaklıklı kapıları olan duvarlarla çevrili alanları ifade eden bir sözcük haline gelir. Napolyon Yahudi tebaasına hiçbir zaman baskı yapmadı hatta onlara iyi davrandığı bile söylenebilir. 1798’deki Mısır seferi sırasında, Yahudileri Fransız kuvvetlerine katılmaya ve vaat edilmiş topraklarını yeniden fethetmeye davet ederek onlara resmi bir çağrıda bulunmuştu. Ortaçağda olduğu gibi, ticaret ve finans dünyasında ufak tefek engellerle karşılaşıyorlardı. Fakat ortaçağda Yahudiler-birkaç istisna hariç-hep seyyar satıcılık ya da tefecilik yaparken, on dokuzuncu yüzyılda en başarılıları borsacı, banker ya da girişimci oldu. On dokuzuncu yüzyılın ortalarına gelindiğinde anti-Semitizm, Yahudileri bela ve Avrupa toplumuna sızan tehlikeli istilacılar olarak sergileyen yeni bir kuramsal ve tartışmacı bir literatürle güçlendi. Bu literatüre göre, Avrupa toplumu eğer yaşayacaksa Yahudilerin sızması ve tahribatı durdurulmalıydı. Antropoloji daha önceki siyahi karşıtı ırkçılığa nasıl bahane sağladıysa, şimdi de filoloji Yahudi karşıtı ırkçılığa bir teori ve bir söylem sunuyordu. Avrupa halkları Ari kökenliydi, Yahudiler ise Sami. Bundan dolayı onlar yabancı, aşağı ve zararlıydılar. Çok sayıda Yahudi’nin Hıristiyanlığa geçmesi, ırksal anti-Semitizmin gelişmesinde önemli bir unsurdu. Gettoların açılması yavaş özgürleşmenin tatmin edemediği Yahudilerde yeni hedefler oluşturmuştu. Bazıları vaftiz kurnasını kısa yol olarak kullanmaya başladı. Eğer babası çocukluğunda onu vaftiz etmeseydi, Benjamin Disraeli asla İngiltere başbakanı olamazdı; Heinrich Heine o muhteşem şiirlerini elbette yine yazardı ama, “giriş sertifikası” olarak adlandırdığı vaftiz olmaksızın kazandığı üne ulaşamazdı. İngilizce konuşulan ülkelerde anti-Semitizm, Fransa, Almanya, Avusturya ve Rusya’da dönem dönem ulaştığı entelektüel kabul edilebilirlik düzeyine asla ulaşmadı. Yahudilere karşı önyargı bu ülkelerde de elbette daima mevcut olmuş ve ana siyasi etmen asla olmasa da bazen önem düzeyi artmıştır. 1924 tarihli Amerikan göç yasasında ve bu yasanın uygulanma biçiminde genelde ırkçı fikirler, özelde ise anti-Semitizm açıkça www.altinicizdiklerim.com 16
ayırt edilebilir. Öncelikle, Yahudiler “İbrani ırkı” olarak gösterilmektedir. Amerika’da Yahudilere karşı, sadece ülkeye girişlerinde değil sonraki aşamalarda da sınırlayıcı kotalar ve çeşitli dışlama türleri uygulanmaya devam etti. Irkçı fikirlerin hakim olduğu 1920’lerde ve 1930’larda bu durum özellikle belirgindi. 1950’lerde bile Hitler veya Stalin’in saygı gördüğü Einstein ya da Freud’un ise görmediği çok sayıda üniversite, kulüp, otel ve yönetim kurulu odası bulunmaktaydı. II. Dünya Savaşı’nın bitmesinden sonra, İngilizce konuşulan ülkelerde, bu engellerin hemen hemen hepsi ortadan kalktı. Bu gibi tutumların daha önceki dönemlerdeki hakimiyetine rağmen, modern zamanlarda İngilizce konuşulan ülkelerde anti-Semitizm, entelektüel ve siyasi çevrelerde açıkça ifade edilebilecek bir düzeye asla ulaşmadı.
Musevilik karşıtlığının temel temaları, Hıristiyanlık Dönemi’nin daha başlarında oluşturuldu. Birincisi ve en ciddisi, tanrı katilliği suçlamasıdır. Yahudiler İsa’yı reddetmişti. Reddetmekle de kalmamışlar, O’nu öldürmüşlerdi. İsa Tanrı olduğu için, aslında Tanrı’yı öldürmüşlerdi. Modern bilim ve modern ahlakçılık Yahudileri İsa’yı öldürmekle suçlayan eski ve revaçta teoriye şüpheyle yaklaşmıştır. 1962 yılında, yaklaşık iki bin yıl sonra, Papa XXIII. John tarafından toplanan ve onun etkisindeki İkinci Vatikan Konseyi, Yahudileri, tanrı katilliği suçlamasından aklayan bir karar tasarısını inceledi. Tasarıya özellikle Yakındoğu piskoposları büyük direnç gösterdi, fakat sonunda değiştirilerek de olsa kabul edildi. Tüm Hıristiyan dünyasındaki vaaz ve din dersi müfredatlarının buna uygun şekilde değiştirilmesi ve zihinlere aşılanan düşüncelerin dönüşmesi için belli bir zaman gerekecektir.
Karanlık Çağlar olarak bilinen dönemde Avrupa’daki Yahudiler göreli bir huzura sahipti. Fakat Haçlı Seferleri yeni bir Hıristiyan militanlığını da beraberinde getirmişti. Bu militanlık birincil olarak Müslümanlara yönelmiş olsa da Haçlılar ilk kurbanlarını kendi Yahudi komşuları arasında buldular. Bu yeni düşmanlık Fransisken ve Dominiken tarikatlarının Yahudilere karşı sürekli saldırılarıyla daha da ağırlaştı. Haçlı Seferleri döneminden bu yana Şeytan unsuru Yahudi-karşıtı tartışmalarda ağırlık kazandı. Yahudilerin dünyayı ele geçirme kumpası kurduklarına ilişkin mit, on sekizinci yüzyılın sonunda yeniden ortaya çıktı ve bugüne kadar varlığını korudu. Bu yeni suçlama ilk kez, Fransa’dan göç eden, Devrim ve sonrasında kurulan Napolyon rejiminin muhalifleri tarafından formüle edildi. Barruel isimli bir Fransız Cizvit, Devrim’in Hür Masonların kurduğu gizli bir tezgahın parçası olduğunu kanıtlamaya çalışan kalın bir kitap yayımladı. Bundan sonra-hiç şüphesiz kıta Avrupası Mason localarındaki Yahudilerin sonradan kazandıkları önemden hareket ederek-Hür Masonların, daha derin ve tehlikeli bir komplonun aracı-Yahudilerin gizli hükümeti-olduklarını da keşfedecektir. Peder Barruel’e göre Özgür Masonları, Illuminati ve diğer Hıristiyan karşıtı grupları kuran hep Yahudilerdi. Hür Masonlar, Illuminati, liberal düşünürler ve diğerleri aynı gizli davanın görünen yüzleriydi. Haçlı Seferleri döneminde çok fazla günah işlemiş olan Yahudiler prangalarını
Yüklə 358,99 Kb. Dostları ilə paylaş:
|