SəQƏleyn iKİ AĞir yüK “quran və ƏHLİ-beyt” HƏDİSİNİN ŞƏRHİ

5765
, kəzzab (yəni yalançı) ravilər tərəfindən isə 
5654
hədis rəvayət olunmuşdur. Bunun cəmi; 
11419
hədis edir. 
Deməli, Kutubul-ərba`ada olan 
44 min
hədisdən 
11419-
u məlun və 
kəzzab ravilərin uydurmasıdır. 
İkincisi – Vaqifi olan şiə raviləri:
Bunlar, Musa əl-Kazımın 
imaməti üzərində duran və sonrakı imamların imamətini qəbul 
etməyənlərdir. Kutubul-ərba`ada Vaqifi şiələrindən rəvayət 
olunmuş hədislərin sayı 
2198
-dir. Şiə alimlərinin əksəriyyəti Vaqifi 
ravilərə etimad göstərmiş və onların rəvayətlərini qəbul etmişlər. 
Çox qəribədir!!! Axı şiələrin “məsum”lardan nəql etdikləri 
hədislərə əsasən və onların bir çox alimlərinin etirafına görə on iki 
imamdan birini inkar edən kafir sayılır. (Bax! Ricalul-Kəşşi səh. 
456) 
Şiələrin dahi alimi Məməqani demişdir: “Hədislərdən belə 
nəticə çıxır ki, on iki imamçı olmayan hər bir kəs axirətdə kafir və 
müşrik hökmündədir.” (“Tənqihul-məqal” 1/207). 
Üçüncüsü – Əftahi olan şiə raviləri:
 
Bunlar, Musa ibn 
Cəfərin imamətini rədd edib Abdullah ibn Cəfər əs-Sadiqin 
imamətini qəbul edənlərdir. (Ricalul-Kəşşi səh.219) Bunlara əl-
Fəthiyyə də deyilmişdir. Kutubul-ərba`ada Fəthi şiələrindən rəvayət 
olunmuş hədislərin sayı 
4705
-dir. Şiə alimləri Fəthi ravilərə və 
onların rəvayətlərinə etimad göstərmişlər. Çox qəribədir, şiələr 
Musa ibn Cəfərin və onun övladlarının imamətini qəbul etməyən 
Fəthilərə necə güvənirlər, onların rəvayətlərini necə qəbul edirlər? 
Bu yerdə maraqlı bir sual ortaya çıxır: 
Şiələrin iddia etdikləri kimi 
“on iki imamçılıq” əqidəsi Peyğəmbərdən və Əhli-beytdən gələn bir 

---

47 
əqidə idisə, Cəfər və digərləri özlərinin ilahi imam olduqlarını irəli 
sürürdülərsə, nə üçün şiələr imamların sayı və onların təyini 
barəsində ixtilafa düşüb, yüzə yaxın firqəyə ayrıldılar???
(Bu 
firqələr barəsində məlumat almaq istəyən, şiə alimi Novbəxtinin 
“Firəquş-şiə” kitabına müraciət edə bilər.) 
Səhabələr (şiələrin zənnincə) Peyğəmbərin vəfatından sonra 
xilafəti Əliyə vermədikləri və Əlini xilafətə layiq bilmədikləri üçün, 
şiələr onlara etimad göstərmir və onların rəvayətlərini qəbul 
etmirlər. Bəs nə üçün şiələr, İmam Cəfərin vəfatından sonra imaməti 
Musa ibn Cəfər üçün layiq bilməyən Fəthilərə etimad göstərir və 
onların rəvayətlərini qəbul edirlər? Məgər, Əlinin imaməti ilə 
Musanın imaməti arasında fərq var? Təəccüblüdür, elə deyilmi?!