49
“Bəzi iraqlılardan nəql olunduğuna görə...” (Usulu-Kəfi 2/78);
“Bizim məzhəbdən olan bəzi kəslərdən...” (Usulu-Kəfi 2/13);
“Filankəsdən nəql olunduğuna görə...” (Usulu-Kəfi 1/86);
“Bir kişidən nəql olunduğuna görə...” və s.
Hədis elmində bu cür rəvayətlər məqbul sayılmır.
Çünki
bilinmir ki,
o küfəli
və ya
o iraqlı
kimdir?
O filankəs
və ya
o bir kişi
kimdir? Bəlkə o hədis uyduran olub və ya lənətlənmiş bir ravi olub
və ya heç belə bir şəxs ümumiyyətlə olmayıb. Hədislərin məqbul
sayılması üçün o hədisi rəvayət edən
ravilərin kimliyi mütləq
bilinməlidir. Buna görə İslam dinində hədislərin səhih-zəifliyini bir-
birindən ayırd edən
hədis elmi
vardır.
(Bu barədə növbəti
bölümlərdə ətraflı məlumat veriləcəkdir.
)
Şiə məzhəbinin ən güclü hədis kitabı əl-Kəfinin demək olar ki,
yarısı bu cür məçhul ravilərin hədisləri ilə doludur.
Dostları ilə paylaş: