“Muhəmmədə nazil olan Quran, 17
min ayə idi”
hədisini deyəndə, o,
bu hədisin uydurma olduğunu
söylədi. Mən dedim: “Hədislərin səhih və zəif olmasını kim ayırd
edir?” O dedi: “Hədis alimləri.” Mən də ondan soruşdum ki: “Şiə
məzhəbinin əsas və mötəbər hədisçiləri kimlərdir?” O, Məclisinin
adını çəkdi. Mən də: “Axı Məclisi “Miratul-Uqul”da
bu hədisi
doğru sayıb” deyəndə, o cavab verdi ki: “Məclisi bu hədisi səhih
saysa da, bu hədis Qurana ziddir.” Bu zaman mənim ona cavabım
belə oldu: “Axı bu hədisi rəvayət edən ravilərin hamısı sizin rical
kitablarınızda təriflənmiş ravilərdir.
Bəs necə oldu ki,
ən sağlam
raviləriniz İmam Cəfərin dilindən Qurana
zidd olan belə bir şeyi
nəql ediblər?”
Bir sözlə şiələr üçün hədisin səhihliyi və ravilərin doğruluğu
önəmli deyil. Onlar üçün önəmli olan hədisin öz istəklərinə uyğun
olmasıdır. Bütün bunlardan sonra, onlar SƏQƏLEYN hədisini necə
dəlil olaraq irəli sürə bilərlər?
Müəllif:
Əbu Zeyd Həbibli
