39
dağlar vardır» [55]. Təbriz Ģəhəri üç tərəfdən - Ģərqdən Surxab, qərbdən Yanıq,
cənubdan isə Səhənd dağlarının ətəklərilə əhatə olunmuĢdur [56].
«Təbriz» sözünü dağ adı ilə əlaqələndirən Kontarini yazır: «Bu
Ģəhərin yaxınlığında bir neçə qırmızı rəngli dağ müĢahidə olunur. Deyirlər ki,
Tori dağları adlanır [57]. Bizcə bu, Surxab dağı olmalıdır. Tomas Herbert,
Adam Oleari də qeyd edirlər ki, Təbriz sözü «Tovruz» adlı dağ adından
götürülmüĢdür. Çünki bu Ģəhər həmin dağın ətəyində yerləĢir. Adam Oleari
yazır ki, Təbriz bu gün «Torus» adlanan Oront dağının ətəyində yerləĢir [58].
Yuxarıdakıları nəzərə alaraq belə bir ehtimal irəli sürmək olar ki,
Təbrizin keçmiĢ adı olan Tarui Surxab dağının keçmiĢ adı Tarui və ya Tori ilə
əlaqədardır. Həm də bu dağın adı keçmiĢdə Tauri və ya Tovri olmuĢdur.
Beləliklə, «Tauri», «Tarui», «Tavri» sözlərinin sonuna «z» hərfi əlavə
olunmaqla «Tavrej», «Davrej», «Təriz», «Təbriz» formaları alınmıĢdır.
ġübhəsiz, bu mülahizə bir ehtimal olaraq qalır və gələcək tədqiqatlar həmin
məsələni qəti Ģəkildə aydınlaĢdıracaqdır.
Təbriz IX-XII əsrlərdə
V. F. Minorski göstərmiĢdir ki, ərəblərin Azərbaycana hücumu
dövründə ərəbdilli mənbələrdə Təbrizin adı belə çəkilməmiĢdir [59]. Lakin orta
əsr ərəbdilli məxəzlərdə Təbrizin adına hələ ərəblərin hücumu dövründə, h. 25
(645-646)-ci ildə rast gəlinir. H. 141 (758-59)-ci ildə xəlifə Əbu Cəfər
Mənsur (754-775) Yəzid ibn Hatəm Bəsrədən Azərbaycana xeyli yəmənli
köçürür. Köçürülən ilk yəmənlilər arasında olan Rəvvad ibn əl-Müsənna əl-
Əzdi Təbrizdən Bəzzə qədər əraziyə hakim təyin edilir, Təbrizi öz
iqamətgahına çevirir. Rəvvad Təbrizə gələrkən ora qəsəbə tipli kiçik yaĢayıĢ
məntəqəsi idi. Sonra Rəvvadın oğlu Vəsna və qardaĢları Təbrizi abadlaĢdırır,
orada müxtəlif binalar tikdirib, hasarını möhkəmləndirirlər. Sonralar Əla ibn
Əhməd ər-Rəvvadi əl-Əzdi Təbriz hasarını yenidən bərkidir, orada darvazalar
saldırır [60]. Çox ehtimal ki, Təbrizin Dərbi-Əla darvazası məhz Rəvvadi Əla
tərəfindən salındığı üçün onun adını daĢıyır.
IX əsrin əvvəllərində Təbrizdə möhkəm istehkam-qala var idi.
Xilafətə qarĢı azadlıq hərəkatının baĢında duran Babək 16-18 yaĢlarında ikən
iki ilə yaxın Təbrizdə Məhəmməd ibn Rəvvad əl-əzdinin xidmətində olmuĢ, 18
yaĢına çatanda atasının yanına getmiĢdir [61]. Bu dövrdə Təbrizdə möhkəm bir
qala var idi. Təbəri h. 220 (835)-ci il hadisələrindən bəhs edərkən ibn ər-
Rəvvadın nəslindən olan Məhəmməd ibn Bəisin ixtiyarında «Təbriz» və «ġahi»
adlı iki möhkəm qala olduğunu bildirmiĢdir [62]. Xilafətin istilasına qarĢı
mübarizədə müstəqilliyə can atan Təbriz hakimi Məhəmməd ibn Bəis əvvəllər
Babəkin müttəfiqlərindən idi və «Təbriz» qalasını Babəkin ixtiyarına vermiĢdi.
O, hətta Babəkin sərkərdəsi Ġsmət əl-Kurdi və onun yoldaĢlarını
azuqə ilə təmin
edirdi. Lakin Babək hərəkatının zəiflənməsini görən Məhəmməd ibn Bəis 837-