ilə
müəyyən olunmur, o həm də onun vəziy ‐
yətinin ümumi tarixi ilə müəyyən olunur.
Məsələn, on il quraqlıq olduqda göl nisbətən
quruyur, bitkilər məhv olur və səhralaşmanın
sahəsi artır. Öz növbəsində bu şərtlər quraq ‐
lıqdan sonrakı illərdə daha az yağışın yağ ma ‐
sına səbəb olur. Beləliklə, ətraf mühit xarici
təsirə reaksiya verdiyindən və əksinə, iqlim
özünü nizamlayan prosesdir.
İstixana qazlarının axırıncı qlobal istiləş ‐
mənin əsas səbəbi olduğu qəbul edilir. Ancaq
başqa fikirlər də var, biz bunları aşa
ğıda
araşdıracayıq. Hələlik qeyd edək ki, istixana
qazları həm də Yerin iqlim tarixini dərk etmək
üçün əhəmiyyətlidir. Tədqiqatların nəti cəsinə
görə, atmosfer istilik enerjisi ilə qızdıqda
yaranan və istixana qazları ilə saxlanan istixana
effekti Yer temperaturunu nizamlayan əsas
prosesdir. Son 600 milyon ildə karbon dioksi‐
dinin miqdarı atmosferdə təbii geoloji və bi‐
oloji proseslərin təsirindən milyonun 200‐dən
5000‐ə qədər dəyişmişdir.
İqlimin dəyişməsinə təsir edən antropogen
amillər, əsasən, insan fəaliyyəti ilə əlaqə
‐
dardır, hansılar ki, ətraf mühiti dəyişdirir və
iqlimə təsir göstərir. Bəzi hallarda səbəb‐nəticə
əlaqələri birbaşadır və iki mənalı deyil, məsə ‐
lən, suvarmanın temperatur və rütubətə təsiri,
digər hallarda bu əlaqə elə də aydın görün‐
mür. Hazırda insan fəaliyyəti ilə əlaqədar əsas
problemlər bunlardır: yanacağın yandırıl ma ‐
sından atmosferdə CO
2
‐nin və aerozolun
(soyumağa təsir göstərir) artması, sement
sənayesi. Torpaqdan istifadə, ozon qatının
azalması, heyvandarlıq və meşələrin qırılması
kimi digər amillər də iqlimə təsir göstərir.
Yanacağın yandırılması 1850‐ci ildən sürətlə
artmış, nəticədə, bu müddətdə, atmos ferdə
CO
2
‐nin miqdarı 1,36 dəfə artmış dır. Bu sürətlə
artım davam etsə, XXI əsrin sonunda CO
2
‐nin
konsentrasiyası 1850‐ci ilə nisbətən 2 dəfə ar‐
tacaq. Bəzi hesablamalara görə, bu artım,
atmosferdə metanın artan konsentra siyası ilə
birgə, 2040‐cı ildə Yer temperaturunun 1,4–
5,6
0
C artması ilə nəticələnə bilər.
Aerozollar, xüsusən sulfatlar,
yanacaq yanan
zaman havaya atılır və hesab olunur ki, onun
zərrəciklərində günəş şüası əks olunur, yəni
müəyyən istilik Yer səthinə çatmır və beləliklə,
onlar atmosferin soyumasına təsir göstərir.
Sement sənayesi atmosferə CO
2
‐nin atılma ‐
sının intensiv mənbələrindən biridir. Semen ‐
tin kalsi oksid inqrediyentini almaq üçün kalsi
karbonat (CaCO
3
) qızdırıldıqda karbon diok‐
sidi yaranır. Sement istehsalı bütün sənayeyə
aid olan proseslərin atmosferə atdığı CO
2
‐nin
2,5 %‐ni təşkil edir.
Torpaqdan istifadə iqlimə əsaslı surətdə
təsir göstərir. Suvarma, meşələrin qırılması və
kənd təsərrüfatı ətraf mühiti əsaslı surətdə
dəyişdirir. Məsələn, suvarılan yerdə su balansı
dəyişir. Torpaqdan istifadə sərilmə səthini
dəyişdiyindən albedonun qiyməti və bununla
da yer tərəfindən udulan günəş şüalarının
miqdarı dəyişir.
Heyvandarlıq BMT‐nin məlumatına görə,
2006‐cı ildən dünyada atmosferə atılan istixa ‐
na qazlarının 18 %‐ni yaradır. Bu amilə həm
də torpaqdan istifadə, yəni otlaqların yaradıl ‐
ması üçün meşələrin qırılması da daxildir.
CO
2
‐dən əlavə antropogen mənşəli azot oksi‐
dinin 65 və metanın 37%‐i heyvandar lığın payına
düşür.
Müasir qlobal istiləşmənin səbəbləri
İqlim Dəyişmələri üzrə Dövlətlərarası Eks ‐
pert
lər Qrupunun (İDDEQ) 2007‐ci ildəki
məru zəsinə görə, iqlim sisteminin istiləşməsi
inkarolunmaz faktdır. Bunu hava və okean la rın
artan temperaturları üzərində müşahidə lər ‐
dən, qar və buzlaqların ərimə sinin art ma sın ‐
dan, dənizin orta səviyyəsinin qalx masından
görmək olar. Temperatur dəyiş məsinin yüzil‐
lik trendi (1906–2005‐ci illər) 0,76‐ya bəra ‐
bərdir. 1856–2005‐ci illər döv rün dəki istiləşmə
trendi 1906–2005 yüz illik dəkindən iki dəfə çox‐
dur. Temperaturun art
ması bütün en dairə ‐
lərində müşahidə olunur, ancaq o yüksək en
dairələrində daha böyükdür. Quru regionlar
okeana nisbətən daha sürətlə qızır. Dənizin səviy ‐
yəsinin qalx ması istiləşmə ilə uyğunlaşır. İsti‐
lik genişlənməsi və buzlaqların əriməsindən
1961‐ci ildən dənizin qlobal səviyyəsi ildə 1,8;
1993‐cü ildən isə 3,1 mm qalxmışdır.
61
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 1 (05) 2014
Beləliklə, qlobal istiləşmə ideyasının tərəf ‐
darları, yəni, əsasən, İqlim Dəyişmələri üzrə
Dövlətlərarası Ekpertlər Qrupu (İDDEQ)
atmosferdə karbon və metan qazlarının get ‐
dikcə artması nəticəsində istixana effektinin
yaranmasını inkar edirlər. Qeyd edək ki,
istixa na effektinin ideyası ilk dəfə 1827‐ci ildə
Fransa fiziki Josef Furye tərəfindən veril miş ‐
dir. Belə ki, bu ideyaya görə, müəyyən qazlarla
zəngin atmosferin üst qatı yer səthindən istilik
şüalanmasına şəffaf olmur, onları troposferdə
saxlayır və nəticədə bu qatın temperaturu
qalxır. Yerin istilik balansına təsir dərəcəsinə
görə əsas istilik qazları aşağıdakılardır: su bu ‐
xarları, karbon qazı, metan və ozon (cədvələ bax).
Beləliklə, qlobal İDDEQ və istiləşmə tərəf ‐
darları yuxarıda sadalanan kataklizmaların
hamısının səbəbini atmosferdə istixana yara ‐
dan qazların, xüsusən karbon qazının miqda ‐
rının antropogen fəaliyyət nəticəsində
art ma sında görürlər (şəkil 3). İDDEQ‐nin
hesabatında qeyd olunur ki, atmosferdə istixa ‐
na qazlarının və aerozolun konsentrasi ya sının
dəyişməsi, yer kürəsinin bəzi region larında yeni
torpaqların intensiv şəkildə mənim sənilməsi
iqlim sistemində istilik radiasi yasına, onun
udulması və səpələnməsinə təsir göstərir. Və
bu da, öz növbəsində, qlobal radiasiya
balansını dəyişdirir (müsbət və ya mənfi).
Həmin qrupun rəsmi məlumatına görə,
2005‐ci ildə atmosferdə CO
2
‐nin miqdarı səna ‐
yedən əvvəlki dövrə (1750‐ci ilə qədər) 35 %
artmışdır, 280 mln‐1‐dən 379 mln‐1‐ə qədər.
Metan (CH
4
) əhəmiyyətinə görə ikinci istilik
qazıdır. Onun konsentrasiyası 1,5 dəfə art ‐
mışdır, 715 mlrd‐1‐dən 1774 mlrd‐1‐ə qədər.
Həmin müddətdə azot oksidi (N
2
O) 18 % art ‐
mışdır, 270 mlrd‐1‐dən 319 mlrd‐1‐ə qədər.
Bütün istixana qazlarının iqlim sisteminə ra‐
diasiya təsiri +2,63 Vt/m
2
‐na bərabərdir. Qeyd
edək ki, istixana qazının konsentrasiyası mil ‐
yon (mln‐1) və yaxud milyard (mlrd‐1)
molekul atmosfer havasında həmin qazın
molekullarının sayı ilə ölçülür.
İDDEQ‐nin fikrincə, təcili surətdə Kioto
protokolu bütün ölkələr tərəfindən ratifikasiya
olunmasa və CO
2
‐nin atmosferə atılması azal ‐
dılmasa, Qrenlandiya və Antarktida buzlaq ‐
ları da daxil olmaqla, Yerin bütün buzları
əri yəcək, okeanın səviyyəsi 15–20 metr qalxa‐
caq və bu da London, Sankt‐Peterburq və s.
şəhərlərin su altında qalması deməkdir.
Kioto protokolu bu gün qlobal istiləşməyə
qarşı əsas beynəlxalq razılaşdırmadır (1997‐ci
ildə razılaşdırılmış, 2005‐ci ildə qüvvəyə min ‐
mişdir), BMT‐nin İqlim Dəyişmələri Çərçivə
Konvensiyasına əlavədir. Protokola 160 ölkə
daxildir və ümumdünya istilik qazlarının
62
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 1 (05) 2014
Qaz
Düsturu
Payı (%)
Su buxarı
H
2
O
36-72 %
Karbon qazı
CO
2
9-26 %
Metan
CH
4
4-9 %
Ozon
O
3
3-7 %
Yer atmosferindəki əsas istixana qazları
(şəkil 3)