Rusiya Mərkəzi Aeroloji Stansiyasının
əməkdaşı Y.A.Jadinin fikrinə görə, ozonun
miqdarının dəyişməsinin səbəbi okean‐atmos‐
fer sistemindəki təbii amillərdir. Ozonun
özünün dəyişməsi dövri xarakter daşıyır və
hazırda əsrlik norma çərçivəsindədir. İnsan
fəaliyyəti təbii proseslərdən xeyli kiçik
olduğundan CO
2
‐nin atmosferə atılması onun
ümumi blansını 3–5 %‐dən çox artıra bilməz.
Belə ki, sənayedən hər il atmosferə atılan CO
2
6–7 mlrd. ton olduğu halda, ancaq okean
tərəfindən udulan və buraxılan CO
2
‐nin
miqdarı 182 mlrd. ton təşkil edir.
Burada qeyd edək ki, istiləşmə ideyasının
tərəfdarları təbii istiləşməni mif sayırlar.
Onların məlumatlarına görə, Günəş aktivliyi
üzərində son 28 ildə aparılmış müşahidələr 11
illik sikldə günəş radiasiyası axınının rəqsinin
maksimumla minimumu arasındakı fərq 0,08 %
təşkil edir və onun istiləşməyə yönəlmiş heç
bir trendi müşahidə edilmir. Günəş axınının
qlobal atmosferə birbaşa radiasiya təsiri 1750‐ci
ildən hazırkı dövrə qədər cəmi 0,12Vt/m2‐dir.
Məşhur Amerika fiziki Frimen Dayson
deyir ki, qlobal istiləşməyə qarşı aparılan
tədbirlər çoxdan elm sferasına daxil deyil,
onlar siyasətçilik və spekulyativ biznes xarak‐
teri daşıyırlar. Weather Channel telekanalının
yaradıcısı Jon Kolmana görə, «qlobal istiləşmə
adlandırılan bu yalan tarixin ən böyük fırıl ‐
daqlarındandır». Onun sözlərinə görə, «bəzi
qorxaq və ikiüzlü alimlər ətraf mühiti müxtəlif
siyasi məqsədlər xatirinə camaat arasında
qlobal istiləşmə illüziyasını yaratmaq üçün
hava haqqında uzunmüddətli müşahidələrlə
manipulyasiya edirlər. Danimarka iqtisadçısı
Byorn Lomborq hesab edir ki, qlobal istiləşmə
bəzi mütəxəssis və jurnalistlərin yazdığı kimi
təhlükəli deyildir. O deyir: «İstiləşmə möv ‐
zusu qızışdırılmışdır». Professor A.P.Kapit‐
saya görə, kosmik və geofiziki amillər
fonunda iqlim dəyişmələrində insanın töhfəsi
heç nədir.
2009‐cu ildə kompyuter hakerləri Şərqi
İngiltərə Universitetinin poçt serverinə gir di ‐
lər, alimlərin məktublaşmaları cəmiyyətə məlum
oldu. Tənqidçilər elan etdilər ki, bu yazışma ‐
lara görə, son illərdə Yer üzərində temperatu‐
run artmadığı nəticəsinə gəlmək olar. Bu
məlumat Şərqi İngiltərə Universitetinin İqlim
Mərkəzinin xətrinə dəydi, Hedli Mərkəzinin
İqlim şöbəsi ilə birgə alimlərə qarşı qoyulan
i ihamların əsassız olması haqqında bir neçə
məlumat yaydılar. Ancaq 2011‐ci ildə hakerlər
tərəfindən yeni oğurlanmış məktublar internet
şəbəkəsinə qoyuldu.
İqlimin uzunmüddətli proqnozu müm kün ‐
dürmü və AOÜDQM nədir
İqlim çox mürəkkəb fiziki sistemdir. O,
atmosferlə okean səthinin, dəniz buzlarının,
kontinentlərin səthləri və buzlaqlarının və
həm də biosferin qarşılıqlı təsiri ilə formalaşır.
Bu qarşılıqlı təsirlər nəticəsində iqlim sistemi ‐
nin özündə zaman miqyası, bir neçə həftədən
on və yüz illərə qədər dəyişən, mürəkkəb təbii
rəqslər yaranır. Sistem günəş radiasiyası axı ‐
nının dəyişməsi, vulkan püskürməsi zamanı
atmosferə qaz və aerozolların atılması kimi
təbii təsirlərə məruz qala bilər. Nəhayət, son
məlumatlara görə, insanın fəaliyyəti iqlimə
xeyli təsir göstərir.
Belə mürəkkəb sistemi anlamaq və onun
dəyişməsini proqnozlaşdırmaq üçün atmosfer
və okeanın ümumi dövranının qlobal mode ‐
lindən (AOÜDQM) istifadə edirlər. Belə model ‐
lərlə hesablamalar nəhəng hesablama resurs ları
tələb etsə də, hələlik onlara alternativ yoxdur.
Müasir AOÜDQM iqlimin dəyiş məsinin əsas
xüsusiyyətlərini özündə əks etdirsə də, onlar
ayrı‐ayrı rayonların iqlimini və onların dəyiş ‐
mələrini kifayət qədər keyfiyyətli hesablaya
bilmədiyindən onların sonrakı təkmilləşməyə
ehtiyacı vardır. Bundan əlavə, model orta
qiymətləri dəqiq ver məklə yanaşı, ekstremal
hallar bizim həyata və təsərrüfat fəaliyyətinə
güclü təsir göstərdi yindən, havanın ekstremal
rejimlərinin təkrar
lanma dəyişkənliyini də
dəqiq verməlidir.
İqlimin gələcək dəyişmələri üçün AOÜDQM
ilə alınmış proqnostik qiymətləri nə dərəcədə
etibarlı saymaq olar? Belə hesablamalarda
əsas iqlimyaradıcı prosesləri təsvir edən tən ‐
liklər bir neçə on ilə və yaxud yüz ilə inteq ‐
rasiya olunur. Bu səbəbdən sistematik səhv lər
65
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 1 (05) 2014
yaranır və onlar da proqnozun dəqiqliyinə təsir
göstərir. Onların içərisində ən əhəmiy yətliləri
aşağıdakı səbəblərdən ola bilər.
Birincisi, dünya cəmiyyətinin texnoloji inki ‐
şaf tendensiyasını və ətraf mühitin dəyiş mə si ni
böyük dəqiqliklə uzun müddətə qiy mətlən ‐
dirmək mümkün olmur. Bunun nəticəsi kimi
də atmosferdəki istixana qazları nın və aero‐
zolun konsentrasiyasının dəyişmə sini qiymət ‐
lən dirmək çətinləşir.
İkincisi, müasir AOÜDQM‐lər nisbətən kiçik
zaman ayırdedicinə malik olduğundan və
qlobal və regional iqlimin antropogen təsirə
həssaslığını müəyyən edən vacib iqlim proses ‐
lərini yaxşı təsvir etmədiyindən, kifayət qədər
kamil deyillər.
Şərh‐xülasə
Beləliklə, yuxarıda təqdim olunmuş məlu ‐
mat lara görə, qlobal istiləşmə probleminə elmi
nöqteyi‐nəzərdən yanaş dıq da sual çıxır:
doğrudanmı, istiləşmə baş verir? Nə qədər
təəccüblü olsa da, bu adi suala bir
mənalı
şəkildə cavab vermək olmur. Şübhəsiz, qlobal
istiləşmənin xeyrinə olan çoxlu sayda sanballı
faktlar mövcuddur, ancaq onların heç biri yüz
faiz inandırıcı deyildir, hər birinin bir
«əmması» vardır. Әn vacib fakt son 150 ildə
temperaturun 0,7
0
C artma sıdır, hansı ki, iqlim
normalarına görə az kəmiy yət deyildir. Bu‐
radaca həmin artımın daimi (davamlı) olmadı ‐
ğını qeyd etmək lazım
dır: yəni göstərilən
müddətdə iki isti ləş mə və sonra soyuma sikli
müşahidə olunmuş, üçüncü istiləşmə 1970‐ci
ildə baş lamış və hələ davam edir. Belə tempera ‐
tur dalğalarının mövcudluğu bizi bir qədər
ehti yatlı olmağa çağırır, ona görə ki, sənaye
tullantılarının həcmi fasiləsiz (daimi) artmış ‐
dır və bunu məşhur «xokkey klyuşkası» (yuxa ‐
rıdakı qra fikə bax), İngiltərədə «sənaye inqi labı»
döv ründə atmosferdə karbon qazının konsen ‐
trasiyasının sıçrayışla artması təsdiq edir.
İqlimin istiləşmənin xeyrinə olan əlamət ‐
lərindən biri buzların əriməsidir. Hazırda ən
çox əriyən dağlardakı buzlaqlardır, ancaq
planetar miqyasda dağ buzlaqlarında buzlar
elə də çox deyildir. Әn sanballı fakt Yer örtüyü
buzlarının səkkiz faizini təşkil edən Qren‐
landiya buzlağının əriməsidir, son yarım əsrdə
onun qalınlığı on dörd metr azalmışdır! Ark‐
tika dəniz buzları da son əsrin axırıncı iyirmi
ilində öz sahəsinin iyirmi faizini itirmişdir.
Antarktidanın şelf buzlaqları da hiss olunacaq
dərəcədə əriyir. Amma vacib odur ki, Antark‐
tida şelf buzları təkcə ərimirlər, belə görünür
ki, hə a artırlar (akademik Dobret
sov).
Hələlik biz bilmirik, o nə qədər intensiv artır,
ancaq mümkündür ki, bu artım bütün yer
kürəsindəki istiləşməni kompensasiya edə
bilər. Beləliklə, yuxarıda sadalanan faktlardan
heç biri birmənalı şəkildə Yerin bu və ya digər
regionunda müşahidə olunan istinin, həqiqə ‐
tən, qlobal və həqiqətən, davamlı olmasını,
lokal və müvəqqəti olmadığını təsdiq etmir.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, müasir
iqlimşünaslıqda qlobal istiləşmə probleminə
bir neçə yanaşma vardır və onlardan əksəriy ‐
yəti həlledici rolu karbon qazına, onun texno‐
gen mənşəyinə verirlər. Karbon qazının rolu nun
olmadığını deyib, üstünlüyü günəş və aerozol
nəzəriyyələrinə çevirənlər də vardır. Bəzi nü‐
fuzlu alimlər iqlimin dəyişmə
sinin əsas
səbəbini okean‐atmosfer siste min dəki avto ‐
rəqs lərdə görürlər. Nəhayət, qlobal istiləş mə ‐
nin olmadığına inandırmaq istəyən orijinallar
da vardır və o maraqlıdır ki, onların da ciddi
arqumentləri mövcuddur.
Әn çox diskussiya obyekti olduğundan,
sonda atmosfer qazlarının yaratdığı istilik
effektinə bir də baxaq. Özlüyündə istilik qaz ‐
ları Yer üçün çox böyük müsbət əhəmiyyət
kəsb edir: onsuz Yerin orta temperaturu müs ‐
bət on beş dərəcə yox, mənfi on səkkiz dərəcə
olardı. İstixana effektindən danışanda əsas is‐
tixana qazının karbon qazı deyil, su buxarı
olduğu az yada salınır və ya heç qeyd olun‐
mur. Su buxarının istixana effekti o biri qaz ‐
ların hamısının payından xeyli çoxdur, o
bütün istixana effektinin altmış faizini verir.
Bəzi tədqiqatçılar bu faizi səksənə qaldırır.
Karbon qazı bu prosesdə xeyli geridə qalır və
ikinci yerdə durur. Bu qaz həmişə dövran ‐
dadır: fotosintez prosesində su və yerüstü
bitki örtüyü tərəfindən udulur, bitki qalıqları
çürüdükdə isə atmosferə qayıdır. Və yanacaq
66
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 1 (05) 2014