344
Orta əsrlərin daxili mahiyyətinə bir nəzər salmaq, dövrün ailə
məsələlərini araşdırarkən həmçinin mövcud elmi bilikləri və xalq
inamlarını nümayiş etdirmək monoqrafiyanın əsas qayəsidir.
İnsanların şüurlu fəaliyyətinin nəticəsində maddi şəraitə uyğun
olaraq onlar öz tarixi həyatlarını yaşayırlar. Orta əsr cəmiyyəti də
insanların inkişafında obyektiv qanunauyğun bir prosesdir. İnsan-
ların əlaqə və münasibətlərində, tarixən müəyyən olunmuş ünsiyyət
forması və fəaliyyət üsullarında ailənin mərkəzi mövqeyini zərurət
kimi səciyyələndirmək olar. Tədqiq olunan dövr ailənin yarandığı
deyil, feodalizm cəmiyyətindəki inkişaf mərhələsinə aiddir. Burada
həmin cəmiyyətin tələb etdiyi qaydalar mövcud olmuşdur.
Tədqiqatın nəticəsində ailə münasibətləri hərtərəfli araşdırılmış,
ad qoyma, dayəlik, nikah əqdi, sünnət, qonaqpərvərlik, talaq, ha-
mam
mədəniyyəti, çilə kəsmək ayini xüsusilə tədqiq olunmuşdur.
Mənbələrdən geniş faydalanmaqla ailə məsələlərində orta əsrlə-
rin əsas istiqamətlərini nişan vermək, yeni dövrlə müqayisədə təka-
mül prosesini işıqlandırmağa nail olmaq, ümumiləşdirmə apararaq
əlaqələndirmək və elmi münasibət nümayiş etdirmək ciddi axtarışlar
nəticəsində mümkündür.
Dəyərli bir əsər təqdim etmək üçün orta əsrlərin əsas məziyyət-
lərini oxuculara çatdırmaq, müəyyən dəyişikliklər olsa da, əzəli ma-
hiyyətindən qopmayan və xalqın canına-qanına hopan adət və ən-
ənələrin işıqlandırılmasına nail olmaq, mənəvi aləmi qiymətləndir-
mək, etnopsixoloji məqamları dərk etmək, bəzən etnogenetik əlaqə-
lərə yer vermək əsərin əsas qayəsini təşkil edir.
Ailə məişətilə əlaqə-
dar olan adət və ənənələrin tarixi bir sınaq meydanı keçdiyi bəllidir.
Daim inkişafda olan bəşəriyyətin mühüm məsələsi kimi tərbiyə
prosesi hər bir xalqın ailə münasibətlərində əhəmiyyət kəsb edir.
Ailə tərbiyəsi bütün dövrlər üçün gərəkli olmaqla daim aktuallığını
qoruyub saxlayan bir problemdir. İnsanlar hələ yarandıqları zaman-
dan etibarən öz təcrübələrini gənc nəslə çatdırmağa çalışmışlar.
Zaman keçmiş, təcrübələr artmış və tərbiyə özü bir problem kimi
ailənin əsas məsələsinə çevrilmişdir. Nəslin davamçısı kimi uşaq-