Hazırda şlamın zərərsizləşdirilməsi üçün ən səmərəli
üsullar turşulaşdırma, hidrofoblaşdırma və termiki işləmə
üsullarıdır. Turşulaşdırıcı kimi hidrogen xlorid turşusundan
istifadə etmək daha yaxşı nəticələr verir. Belə ki, o şlamın
tərkibində olan zəhərli üzvi komponentlərin zərərsizləşdiril-
məsi baxımından başqa turşularla müqayisədə daha səmərəli
nəticələr əldə etməyə imkan verir. Zərərsizləşdirmə əməliyyatı
zamanı hidrogen xlorid turşusunun sərfi 15-20% ətrafında olur.
Bəzi katalizatorları, o cümlədən kalium permanqanatı 0,05-
0,2% miqdarında əlavə etməklə, şlamın tərkibindəki zəhərli
komponentləri parçalamaq və zərərli maddələrin təsirini 1,5-
2,0 dəfə azaltmaq mümkündür. Hidrofoblaşdırma üsulundan
istifadə etməklə daha yüksək nəticələr əldə etmək mümkündür.
Məsələn, hidrofoblaşdırıcı kimi kalsium xloriddən
istifadə edilən hallarda prosesin səmərəliliyi 94,8%-ə çatır və
qazıma şlamının zərərli təsirini 80-100 dəfə azaltmaq mümkün
olur.
Termiki işləmə yuxarıda qeyd edilən üsullar içərisində
ən səmərəli üsul hesab edilə bilər, belə ki, bu üsul yüksək
temperatur şəraitində şlamın tərkibindəki bütün zərərli üzvi
birləşmələri zərərsizləşdirməyə imkan verir.
Termiki işləmə üsulunu tətbiq etməklə, şlamın tərkibin-
dəki zərərli komponentlərin dəniz suyunun hidrokimyəvi
tərkibinə təsirini praktiki olaraq heçə endirə bilirlər.
Yuxarıda adları qeyd edilən bütün üsulların müəyyən
üstünlükləri ilə yanaşı nöqsan cəhətləri də yox deyildir. Öncə,
bu üsulların buruq şəraitində tətbiqinin texniki cəhətdən
mürəkkəbliyi qeyd edilməlidir. Bundan əlavə, laboratoriya
şəraitində alınan nəticələri buruq şəraitində əldə etmək çox
vaxt mümkün olmur, yəni müsbət nəticə əldə ediləcəyinə
zəmanət vermək olmur.
Termik işləmənin dəniz qazıması şəraitində həyata
keçirilməsi daha çətin olmaqla yanaşı, çoxlu maddi vəsait sərf
edilməsini tələb edir. Əlavə olaraq, qeyd edilməlidir ki, şlamın
yandırılması prosesi çoxlu zəhmət və enerji sərfi ilə
əlaqədardır.
Xəzər dənizinin sahildən uzaq məntəqələrində,
nəqliyyat konteynerlərinə doldurulmuş şlamın sahilə çıxarıl-
ması və basdırılması ucuz başa gələn tədbir deyildir. Bundan
əlavə qeyd edilməlidir ki, bu tədbir ətraf mühitin mühafizəsi
problemini tam yox, qismən həll edir. Belə ki, atmosfer
çöküntüləri (yağış, qar və s.) çayların, göllərin daşması, sel
suları və şlamın tərkibində olan su, şlamın tərkibindəki zəhərli
komponentləri əridərək torpağa hopdurur ki, bunun da
nəticəsində münbit torpaqlar çirklənir. Yerin təkinin və ətraf
mühitin mühafizəsi indiki şəraitdə ən aktual problemlərdən biri
olduğu üçün bu problemin həlli ümumbəşəri xarakter daşıyır və
alimlərin tədqiqat obyektinə çevrilmişdir.
Hazırda qabaqcıl qərb ölkələrində bu problemi nisbətən
az vəsaitlə, qismən həll etmək üçün çirkab suların laya
vurulması üsulundan geniş istifadə edirlər. Bu üsul Azərbaycan
Respublikası üçün yenilik deyildir. Çünki çirkab sulardan
istifadə və onların qəbul edici quyulara vurulması
Azərbaycanda çoxdan tətbiq edilməkdədir. Bu üsulun həyata
keçirilməsinin texnika və texnologiyası da çoxdan işlənib
hazırlanmışdır. Məlum məsələdir ki, çirkab suların az zəhmət
və maddi vəsait sərf etməklə, emal ediləcək quyuya vurulması,
təmamilə təmizlənməsi üçün əlavə avadanlığa olan ehtiyacı
xeyli azaldır. Çirkab suların vurulması üçün obyekt kimi neftli,
qazlı laylardan tam təcrid edilmiş, drenaja məruz qalmış, kiçik
lay təzyiqinə malik, yüksək keçiriciliyi olan, istismar dövrünü
başa vurmuş köhnə istismar quyularından, atılmış quyulardan,
fond quyularından və vurucu quyulardan istifadə edilir. Çirkab
suların
laya
vurulması
təcrübəsini
«Qum
adası»
Neftqazçıxarma İdarəsinin timsalında nəzərdən keçirək.
Qeyd etmək lazımdır ki, bütün istismar üsullarında
quyu hasilatının tərkibində olan sular, yüksək dərəcədə
minerallaşmış olurlar və onların dənizə axıdılması dənizin flora
və faunasının məhv edilməsinə gətirib çıxarır. Buna görə quyu
hasilatından ayrılan suyu bir qayda olaraq kontur arxasına və
çirkab suyu uda bilən (qəbul edə bilən) laylara vururlar. Lay
suları ilə yanaşı müxtəlif texnoloji proseslərdə (təmizlik
işlərində və temperaturu azaltmaq məqsədilə) istifadə edilmiş
çirkli su tullantıları, sənaye müəssisələri tərəfindən kanaliza-
siya sisteminə axıdılan çirkab sulara qarışan yağış suyu, daşğın
və sel suları da laylara vurulur. Yuxarıda qeyd edilən suların
hamısı çirkab sular adlanırlar.
Neft və qaz yataqlarının işlənməsi proseslərində lay
təzyiqinin düşmə intensivliyini azaltmaq məqsədilə, mədən
çirkab sularını və texniki suları neft konturunun arxasına
vurmaqla, həm quyu hasilatının artırılmasına həm də təbiətin
mühafizəsinə nail olmaq mümkündür. Bu həm də qapalı
tsiklin yaradılmasına da imkan verir. Quyu hasilatını neftin
yığım məntəqəsində duruldub sonra onu nəql edirlər.
Durulmadan və tutumların təmizlənməsindən sonra qalan su,
öz-özünə flotasiya sahəsi kimi istifadə olunan, mədən
çirkab sularının yığıldığı yerə-zığ gölünə tökülür.
Flotasiya xırda dispers hissəciklərin qaz qabarcıqları
vasitəsilə mayedən ayrılması, həmçinin kimyəvi reagentin
təsirindən onların çökməsidir. Neft mədəninin çirkab suları
çıxlığı 1040
1180 kq/m
3
olan qarışıq dispers sistemdir, dispers
mühiti yüksək dərəcədə minerallaşmış duzlu sudur. Çirkab
suların dispers fazası isə neftqaz qabarcıqları və asılı
vəziyyətdə olan bərk hissəciklərdir.
Yer təkindən çıxarılan məhsulların içərisində emulsiya
halında olan lay sularının tərkibində çirkləndiricilərin
miqdarının 10
20 mq/l-dən çox olmadığını əsas qəbul edib,
deyə bilərik ki, bu cür suların tərkibində praktiki olaraq
çirkləndiricilər olmur.
Quyulara vurmaq üçün istifadə edilən çirkab suların
keyfiyyət normaları aşağıdakı cədvəldə verilmişdir.
Dostları ilə paylaş: |