Yaddaşlarda yaşayacaq
53
ədəbi-estetik fikir və “Molla Nəsrəddin” adlı məruzəsi
Azərbaycan Ali və Orta ixtisas Təhsili Nazirliyinin (indiki
Təhsil Nazirliyi) I dərəcəli diplomuna layiq görülmüşdür.
1988-ci ildə universiteti bitirən Qürbət Qaradağ
rayonundakı 127 saylı orta məktəbə Azərbaycan dili və
ədəbiyyatı müəllimi vəzifəsinə təyin edilmişdir. 1993-cü
ildə həmin rayondakı 105 saylı məktəbə, 2007-ci ildə hə-
min rayondakı 321 saylı məktəbə köçürülmüşdür. Hal-hazı-
ra kimi pedaqoji fəaliyyətini davam etdirir. 1998-ci ildən
ali kateqoriyalı müəllimdir. Çünki, Qürbət müəllim eyni za-
manda 1990-cı ildə AMEA-nın Nizami adına Ədəbiyyat
İnstitutunun Ədəbiyyat nəzəriyyəsi şöbəsində “Əkbər Ağa-
yevin ədəbi-tənqidi görüşləri” mövzusunda tədqiqat işi
aparmış və 1998-ci ildə müvəffəqiyyətlə müdafiə edib, filo-
logiya elmləri namizədi alimlik dərəcəsi almışdır.
Qürbət Mirzəzadənin həmin dissertasiya mövzusunda
yazdığı “Tənqidçi dünyası” adlı monoqrafiyası 2000-ci ildə
Azərbaycan Dövlət nəşriyyatında çap olunmuşdur. Kitabın
elmi redaktoru və ön sözün müəllifi filologiya elmləri dok-
toru Şamil Salmanov, rəyçiləri filologiya elmləri doktoru
Akif Hüseynli və filologiya elmləri namizədi Tahirə Məm-
məddir. Şamil Salmanov kitaba yazdığı “Tənqidçi mövqe-
yindən” adlı ön sözdə həm Əkbər Ağayevin ədəbiyyatşü-
naslıq fəaliyyətindən söz açmış, həm də Qürbət Mirzəzadə-
nin öz monoqrafiyasında Əkbər Ağayevin yaradıcılığına
verdiyi qiymətə öz münasibəttini bildirmişdir.
Girişdə tənqidi, ədəbi prosesin dəyər və qiymətləndirmə
meyarı hesab edən müəllif ilk növbədə ədəbi tənqid haq-
qındakı dəyərli fikirlərini oxucularla bölüşür. Ümumilikdə,
Azərbaycan ədəbi tənqidindən söz açan tədqiqatçı
M.F.Axundov, M.Kazımbəy, F.Köçərli, Ə.Hüseynzadə,
Ə.Ağaoğlu, Ə.Topçubaşov, A.Sur, S.Mümtaz, S.Hüseyn,
M.Quliyev, B.Çobanzadə, H.Zeynallı, Ə.Nazim, M.Arif,
M.Rəfili, M.Cəfər, C.Cəfərov, F.Qasımzadə, M.Quluzadə,
Ə.Sultanlı, M.Hüseyn, H.Araslı, C.Xəndan, M.Təhmasib,
Sona Xəyal
54
M.İbrahimov, Mir Cəlal və b. nümayəndələrinin adını çəkir
və onların elmi irsinin araşdırılmasının bu gün tənqidimizin
qarşısındakı ən zəruri məsələlərdən biri olduğunu qeyd
edir. Daha sonra görkəmli tənqidçi Əkbər Ağayevə keçid
alaraq, onun çoxşaxəli fəaliyyətinin əsas cəhətlərini diqqətə
çatdıraraq yazır: ”Ə.Ağayevin tənqidçi-ədəbiyyatşünas fəa-
liyyəti Azərbaycan ədəbi-bədii, nəzəri-estetik fikrinin müx-
təlif problem məsələlərini ehtiva edir, onun ideya-sənətkar-
lıq axtarışlarının özünəməxsusluğunu, ümumilikdə ədəbi-
bədii təcrübəni vahid bədii sistem kimi dərk və qiymətlən-
dirməyin üsul və vasitələrini, sənətin ayrı-ayrı estetik kate-
qoriyalarını, xüsusilə, növ, janr, ənənə və novatorluq kimi
nəzəri problem məsələlərin əhəmiyyət doğuran tərəflərini
üzə çıxarmağa xidmət edir. Azərbaycan şeirinin inkişaf
mərhələlərinə, sənətkarlıq məsələlərinə sistemli, məqsəd-
yönlü tədqiq marağı, nəsr və dramaturgiyanın mövzu və
problematikasına, bədii ümumiləşdirmə, tipik xarakter və
konflikti şərtləndirən amillərə, tərcümə nəzəriyyəsinə həsr
olunan çoxsaylı məqalələr, ardıcıl araşdırmalar Ə.Ağayevin
bir tənqidçi-ədəbiyyatşünas kimi universal yaradıcı fəaliy-
yətini ədəbi-bədii təcrübənin ümumi inkişaf axarında öy-
rənməyə zəmin yaradır”.
Monoqrafiyanın I fəsli “Ədəbi proses və tənqidin nəzəri-
metodoloji axtarışları” adlanır. “Tənqid ədəbi prosesin hə-
rəkətverici amili kimi” bölümündə müəllif Azərbaycan
ədəbi tənqidinin təşəkkül və inkişaf prosesindən danışır,
tənqidin professional səviyyədə formalaşmasında mühüm
rol oynayan faktları diqqətə çatdırmağa çalışır. Tədqiqatçı
“tənqidin ictimai-estetik təbiətini; əsas mahiyyətini, spesifi-
kasını obyektiv baxımdan əks etdirən” Mirzə Fətəli Axun-
dov nəzəri irsini, “dünyanın digər xalqlarının ədəbi-bədii
fikri ilə müqayisədə Azərbaycan və ümumən Şərq ədəbiy-
yatının ümumi vəziyyətinin Firudin bəy Köçərli təhlilini,
“ədəbiyyatın, sənətin həyatla, zamanla, cəmiyyət həyatında
gedən proseslərlə əlaqəsinin” Əli Nazim izahını, “sənətin
Yaddaşlarda yaşayacaq
55
ideya-estetik mənbəyini, ictimai şüur forması kimi özünə-
məxsus səciyyəvi cəhətlərini aydınlaşdıran” Hənəfi Zeynal-
lı fikrini, eləcə də digər tənqidçilərin fikirlərini öz tərəzisin-
də çəkərək qiymətləndirir. Müəllif o dövrün görkəmli təd-
qiqatçıları olan Bəkir Çobanzadənin, Salman Mümtazın
Əkbər Ağayevin sənət müəllimləri olduğunu xüsusi vurğu-
layır və tənqidçinin sənətə, ədəbiyyata münasibətinin for-
malaşmasında, onun yetişməsində böyük xidmətləri oldu-
ğunu qeyd edir. Qürbət Mirzəzadə ədəbi irsi, dəyərli fikir-
ləri haqqında söz açdığı tənqidçilərin yaddaqalan, tədqiqatçı-
lar tərəfindən tez-tez səsləndirilən, hətta bəzən aforizmləşmiş
fikirlərindən sitatlar da verib öz fikrini əyaniləşdirir ki, bu da
tədqiqat işini daha sanballı, detalları daha inandırıcı edir.
“Əkbər Ağayevin tənqidçi fərdiyyəti” bölümündəsə
tənqidçinin hansı istiqamətlərdə və hansı üsullarla, özünə-
məxsus cəhətlərlə fəaliyyət göstərdiyi diqqətə çatdıran müəllif
onun “tənqidçi məni”ni açmağa çalışır və onun harda, necə,
ədəbi-nəzəri fikrin hansı inkişaf mərhələlərində formalaş-
dığını göstərir. Tədqiqatçının qənaətinə görə, “Ümumən,
Ə,Ağayevin tənqidçilik fəaliyyəti ədəbi-bədii təcrübəni
qiymətləndirmək, geniş və əhatəli elmi-nəzəri təhlillə üzvi
surətdə əlaqələndirmək vasitəsi, bütövlükdə ədəbiyyatın,
sənətin ideyalılığına, xəlqiliyinə xidmət etmək nümunəsi idi”.
Monoqrafiyanın II fəsli “Əkbər Ağayevin tənqidində
Azərbaycan ədəbiyyatı məsələləri” adlanır. Bu fəsil də iki
bölümdən ibarətdir. “Nəsr və dramaturgiyada tarixilik və
müasirlik, ənənə və novatorluq problemi” bölümündə Əkbər
Ağayevin Cəfər Cabbarlı, Məmməd Səid Ordubadi, Süley-
man Rəhimov, Mir Cəlal, Mehdi Hüseyn, Sabit Rəhman,
Qılman İlkin, İlyas Əfəndiyev, Bayram Bayramov, İsmayıl
Şıxlı kimi yazıçıların haqqında məqalələr yazdığını qeyd edən
müəllif sonra heç də bu yazılar haqqında geniş bəhs açmır.
Sadəcə bir-iki əsərdən qısa qeydlərlə kifayətlənir. Dramatur-
giyadan danışanda isə yenə də Əkbər Ağayevin əsərləri
haqqında məqalə və resenziya yazdığı dramaturqların adını
Dostları ilə paylaş: |