Mərkəzi Komitəsinin ikinci katibi V.Konovalovun, şöbə müdi
ri M.Əsədovun iştirakına baxmayaraq, ermənilər Ermənistana
birləşmək istədiklərini açıq şəkildə bəyan etdilər. Xocalının
sabiq icra başçısı Elman Məmmədov bildirir ki, həmin yığın
caqdan çıxıb Xocalıya gəldikdən sonra ağsaqqallar və ziyalı
larla təcili görüş keçirərək vəziyyəti müzakirə edib. Elə həmin
gündən Xocalının və ətraf kəndlərin müdafiəsi üçün Müdafiə
Komitəsi yaradıldı. Həmçinin Xocalının müdafiəsi məqsədi ilə
müdafiə postları formalaşdırıldı. Bu postlara çıxan dəstələrin
isə silahları yalnız ov tüfənglərindən ibarət idi. Ermənilərin
Xocalı və bütövlükdə Dağlıq Qarabağ üçün yaratdığı təhlükə
ilə bağlı Bakıya, Moskvaya saysız-hesabsız teleqramlar vurulsa
da, nəticə görünmürdü.
Belə bir vaxtda Ermənistanda yaşayan azərbaycanlıların və
ziyyəti getdikcə ağırlaşırdı. Ermənistanda repressiyaya məruz
qalan və tarixi ata-baba yurdlarından qovulan soydaşlarımız
Azərbaycana pənah gətirərək ölkənin müxtəlif yerlərində, o
cümlədən Xocalıda məskunlaşdılar. Onlara Xocalı rəhbərliyi
tərəfindən torpaq sahəsinin ayrılmasını isə nə Əsgəran, nə də
Xankəndi qəbul edir və bu qərarı özbaşınalıq kimi qiymətlən
dirirdilər.
Ümumiyyətlə, Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin ilk günlərin
dən etibarən Xocalı bu problemin ağırlıqlarını öz üzərində hiss
edirdi. Ermənistandan qovulmuş soydaşlarımızın və Fərqanə-
dən olan Axıska türklərinin böyük bir dəstəsi məhz Xocalıya
pənah gətirmişdi. 1.500 Ermənistan qaçqını və 495 Axıska
türkü Xocalıda məskunlaşmış, onlara torpaq sahəsi ayrılmış,
evlər tikilmişdi. Bu dövrdə, ümumiyyətlə, Xocalıda tikinti-
quruculuq işləri geniş vüsət alırdı. Belə ki, 1988-ci ilin oktyab
rında Azərbaycan hökuməti tərəfindən Xocalının sosial inki
şafına dair xüsusi qərar qəbul edilmişdi. Bu qərarla əlaqədar
ölkənin müxtəlif rayonları Xocalıya və bütövlükdə Qarabağa
kömək göstərirdi. Azərbaycanın rayonlarından Xocalıya tikinti
298
materialı daşınır, işçi qüvvəsi gəlirdi. Xocalı sürətlə tikilir, ge
nişlənir və gözəl bir şəhərə çevrilirdi.
Ancaq təəssüf ki, bu dövrdə Ermənistandan olduğu kimi,
Kremlin xeyir-duası ilə Dağlıq Qarabağdan da azərbaycanlı
ların sıxışdırılıb çıxarılması prosesinə start verilmişdi. Təkcə
Xankəndidən 18 min azərbaycanlı qovuldu. Xankəndini tərk
etməyə məcbur qalan azərbaycanlıların bir qismi yenə də pə
nah yeri kimi Xocalıya üz tutdu. Azərbaycanın o vaxtkı rəhbər
liyi hadisələrə fəal müdaxilə etmək əvəzinə Kremldən gələn
əmrlər əsasında hərəkət edir, xalqın taleyinə biganə yanaşma
ğa üstünlük verirdilər.
Xocalıya ilk böyük hücum
Belə bir vaxtda Dağlıq Qarabağda yaşanan qarşıdurmanın
xarakterik xüsusiyyətlərindən biri də yollarda «daş müharibə-
si»nin getməsi idi. Bu müharibə əsas etibarilə Xankəndi-Xoca-
lı-Əsgəran arasında özünü göstərirdi. Həmin istiqamətdə ke
çən yoldan azərbaycanlılara məxsus avtomobilləri ermənilər
daşa tutur, onları əzir, sahiblərinə müxtəlif xəsarətlər yetirirdi
lər. Bunun əvəzi isə daha çox Əsgərandan Xankəndiyə və ya
əks istiqamətdə hərəkət edən və beləliklə Xocalıdan keçmək
məcburiyyətində qalan ermənilərə məxsus avtomobillərdən çı
xılırdı. Elə bu səbəbdən ermənilər Xocalı maneəsinin mümkün
qədər tez neytrallaşdırılmasına çalışır və kiçik bir həmlə ilə
Xocalını məhv edəcəklərinə inanırdılar. Elə bu fikirlə 1988-ci
il sentyabrın 18-də Xankəndidə keçirilən nümayiş meydanın
dan 12 minə qədər erməni 10 kilometrlik bir məsafəni piyada
qət edərək Xocalıya tərəf üz tutdu. Ermənilərdən irəlidə isə
4 «KrAZ» və «KamAZ» markalı yük avtomobilləri gəlirdi. O
da məlum olmuşdu ki, ermənilərin arasında xüsusi təlim keç
miş döyüşçülər var. Bundan başqa, ermənilər benzin doldu
rulmuş butulkalarla, ucu itilənmiş dəmirlərlə silahlanmışdılar.
299
Lakin bunlar Xocalı sakinlərini qorxutmadı. Əksinə, Xocalıya
iki kilometr qalmış ermənilərə qarşı az bir qüvvə ilə həmləyə
keçən xocalılılar erməniləri geri oturtclular. Sonradan isə mə
lum olmuşdu ki, həmin vaxt ermənilər arasında yaşanan qar
maqarışıqlıq nəticəsində onlardan 27-si ölmüş, 100-dən çoxu
isə yaralanmışdı. Hadisənin səhərisi günü Zori Balayan «YAK-
140» təyyarəsilə 12 nəfər həkimlə birlikdə Ermənistandan Ste-
panakertə (Xankəndi) gəldi. Yalnız sentyabrın 21-də Mərkəzi
Komitə Bakıdan Xocalıya nümayəndə heyəti göndərdi. Lakin
bu nümayəndələr daha çox ermənilərin əzişdirilməsinə görə
öz iradlarını bildirirdilər. Hadisədən az sonra mərkəzdən gə
lən istintaq qrupu baş verənlərə görə bir neçə Xocalı sakininin
həbsinə dair qərar çıxardı. Elə bundan sonra yollarda və digər
məntəqələrdə keşik çəkən sovet ordu qüvvələri erməniləri Xo
calı sakinlərindən müdafiə etməyə daha çox diqqət yetirirdi.
Bu dövrdə artıq «daş müharibəsi» intensivləşir və odlu silah
lardan daha geniş istifadə olunurdu. Həmin dövrdə Yerevan
dan Xocalı aeroportuna edilən gündəlik reyslərin sayı 30-a
çatırdı. Bu təyyarələr vasitəsilə ermənilər Xankəndiyə hərbi
sursat daşıyırdılar. Ancaq sonradan Xocalı polisinin fədakar
əməyi sayəsində Ermənistandan gələn reyslərin sayı 4-ə qədər
azaldı. Hətta Moskvanın bu məsələyə qəti etirazını bildirmə
sinə baxmayaraq, Xocalı polisi inadından dönmədi və sərnişin
reyslərindən başqa heç bir yük təyyarəsinin Xocalı aeroportu
na enməsinə yol vermədi.
Beləliklə, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi fonunda ermənilə
rin əsas hədəflərindən biri olaraq Xocalını seçməsi heç də
təsadüfi deyildi. Ermənilərin Xocalı şəhərini hədəfə almaqda
əsas məqsədi bir tərəfdən Qarabağın dağlıq hissəsində azər
baycanlılardan ibarət olan, strateji əhəmiyyətli maneəni ara
dan qaldırmaq idisə, digər tərəfdən ümumiyyətlə Xocalını yer
üzündən birdəfəlik silmək idi. Öz miqyasına və dəhşətlərinə
görə dünya tarixində analoqu az olan Xocalı soyqırımını törət-
зоо
Dostları ilə paylaş: |