53
Yadplanetlilərlə əlaqədar olan cürbəcür hallar – qəribə işıqlar, üzən kürələr,
yanar qruplar, uçan boşqablar bu rayonda həddindən artıq müşahidə edilir. Burada tez-tez
«uçan boşqablar» görünür, başqa aləm və planetlərdən olan gəlmələr dolaşırlar. Bütün
bunlardan sonra «sükut zonası»nın tam mənzərəsini əldə edərək oranın nə qədər qəribə yer
olduğuna heç kimdə şübhə qalmır.
Yaxınlıqdakı Sebalyos qəsəbəsinin sakinləri «sükut zonası»nda yanar halqalar
şəklində cihazların ucduğunu çox tez-tez gördüklərini söyləyir, onların yerdənkənar uçuş
obyektləri olmalarına qətiyyən şübhə etmirlər. Hətta yerli əhali uçan boşqabların müşahidə
edilməsi xəbərini bir-birilə bölüşməyi lazımi hesab etmir, çünki belə məlumatlarla orada
artıq heç kimi təəccübləndirmək mümkün deyildir.
Qaşqaralan vaxt «zonada» sükut sözün həqiqi mənasında pozulur. Axşam düşən
kimi «sükut zonası» üzərindəki göydə kiçik ölçüdə halqalar şəklində aydın işıqlanma,
aşkar parıldama müşahidə olunur. Sonra halqalar yanan kürələr halında bir-birinə qarışır,
birləşir və göyün daha yüksək qatlarına doğru gedirlər. Yerli sakinlər onları «dəli işığı»,
«dəlilərin odu» adlandırırlar. Görünür, ona görə ki, «işıqlar» səhra üzərində nizamsız
hərəkətlər edirlər. «Yanan kürənin» sağlam düşüncəyə sığmayan, ağıl tərəfindən təhlil
olunması mümkünsüz görünən bir şey hesab edilməsi hər halda buradakı vəziyyətin
qaranlıqda kifayət qədər gərgin olduğunu bildirir. Ancaq «göy işıqları» insanlara heç vaxt
yaxınlaşmamışlar.
«Sükut zonası»nı müntəzəm olaraq ziyarət edən alimlər, tez-tez oraya baş çəkən
səyyahlar, maraqlı məqalə yazmaq məqsədilə qeyri-adi ərazidən keçməli olan jurnalistlər
(müxbirlər, fotoqraflar), həmçinin yerli sakinlər əvvəlki dövrlərdə olduğu kimi işıq saçan
qəribə əşyalar və yaxud gecələr planetin üzərində gəzişən, tez-tez yerini dəyişən yanan
kürələr haqqında xəbər verirlər. Obyektlər bir müddət havada hərəkətsiz qalır, yalnız öz
rəngini dəyişdirir, sonra birdən yerindən götürülür, sanki ildırım sürətilə itib yoxa çıxırlar.
Hətta bir neçə dəfə enmə yerinə polis əməkdaşları yollanmalı olmuşlar. Axşam
qonaqlığından gələn, evlərinə qayıdan iki fermer danışırdılar ki, parlaq işıq saçan kürə
şəklində nəhəng obyekt görürlər. Tanınmamış uçan obyekt onların gözləri önündə qaranlıq
səmadan yerə enir, ondan eyni şəkildə qəribə rənglərilə işıq saçan humanoidlər bayıra
çıxırlar. Təəccüb və qorxudan ayaq üstəcə yerlərində donub qalmış fermerlər
humanoidlərin gözündən yayınmır. Sonra onlar fermerlərə tərəf istiqamət götürürlər. Lakin
fermerlər yaşama instinkti sayəsində özlərinə gəlir və güc taparaq sürətlə qaçır, təhlükəli
nöqtədən uzaqlaşmağa müvəffəq olurlar. Onlar gördükləri barəsində həyəcan içərisində
alimlərə xəbər verirlər. Oxşar söhbətləri dəfələrlə eşitmiş alimlər dinlədikləri fermerlərin
emosionallıqla hər şeyi necə varsa, heç nəyi şişirtmədən təsvir etmələrini görüb ağlı
başında olan bu adamlarla birlikdə səhərisi günü hadisə yerinə qayıdırlar. Tanınmamış
uçan obyektin enməsinə dair xəbər verildikdən bir gün sonra «sükut zonası»na göndərilən
alimlər qrupu şahidlərin göstərdikləri yerdə növbəti dəfə yanmış torpaq sahəsini və otların
ütülmüş dəstələrini (bitki örtüyünün odla yandırılmış sahəsini) aşkara çıxarmışlar. Əlbəttə,
yanğının fermerlər tərəfindən bilərəkdən törədilə bilməsi də mümkün variantlardan biri
kimi ortaya atıla bilər. Lakin yanmış torpaq sahəsindən başqa alimlərin tapdıqları
materialın tərkibində elmə məlum olmayan komponent (yanar maddə hissəciklərinin)
tapılması, həmçinin radiasiyanın inanılmaz yüksək səviyyəsinin qeydə alınması
54
(gözlənilməz dərəcədə yüksək radioaktivliyə malik naməlum kütlənin aşkara çıxarılması)
artıq gəlmələrin burada olduğunu danılmaz surətdə sübut edir. Mütəxəssislər gah yanacaq
izləri, gah da yanar-sürtkü materiallarının olduğu qruntdan sınaq nümunələri götürmüşlər.
Baş verən hadisələri öz gözlərilə görən insanların şəhadətlərinə əsasən əldə olunmuş
onlarla belə «dəlil» hazırda Meksikanın və Amerika Birləşmiş Ştatlarının elmi
laboratoriyalarında saxlanılır.
«Sükut zonası»nda tanınmamış uçan obyektin ilk fotoqrafik əksi 1976-cı ildə
əldə olunmuşdur. Maqnit dağı yaxınlığında yerə enən hansısa bir obyektin şəkli
çəkilmişdir. Şəkildə parıldayan, işıldayan, şəfəq saçan gümüşü obyekt aydın görünür.
Obyekt evdar qadınların kartof qızardarkən və yaxud kotlet bişirərkən onları çevirmək
üçün istifadə etdiyi sevimli alətə – böyük ölçüdə olan mətbəx kürəkciyinə çox oxşayır.
Yerli qəzetin bəxti gətirən reportyoru tanınmamış uçan obyektin uçub gedərkən də bir neçə
şəklini çəkməyi bacarmışdır. Gündəlik yerli xəbərlər toplayan qəzet işçisi üçün bundan
yaxşı bir tapıntı olacağını təsəvvür etmək çətindir. Obyekt möhkəm uğultu şəklində
gurultulu səs çıxararaq göyə qalxmış, qərbə tərəf yönəlmiş və tez bir vaxtda görünməz
olmuşdur. Çəkilən şəkillər furor (gurultu) qoparmış, çox böyük təəssürat yaratmışdır.
Lakin yenə ortodoksal alimlər reportyorun yanında şahidlərin də olmasına qətiyyən məhəl
qoymaraq tamamilə birtərəfli qaydada şəkillərin saxta olduğunu elan etmişdilər. Ancaq
şəkillərin plyonkada çəkilməsi, çoxlu sayda olması – bütöv seriya təşkil etməsi, orada
təsvir edilənlərin bir-birini ardıcıl surətdə tamamlaması bəxtəvər reportyorun yalançı
olmadığını göstərmişdir. Şəkillərin plyonkadan çıxarılması xüsusən inandırıcılığı
artırmışdır. Çünki şəkillərin plyonkaya düşməsi müasir dövrün fotoşopu qədər sadə
deyildir, onları eyniləşdirərək hər ikisini saxta hesab etmək haqsızlıq olardı. Niyə məhz
«sükut zonası»nda tez-tez tanınmamış uçan obyektlərin görünməsi, onların ekipajlarının
haradan gəlməsi kimi suallara birmənalı cavab vermək hələlik mümkün olmamışdır. Təbii
ki, çoxlu sayda tanınmamış uçan obyektin məhz «sükut zonası»nda görünməsinin, onların
haradan uçub gəlməsinin, neçə-neçə anomal hadisənin elə burada qeydə alınmasının
səbəbi, qeyri-adi ərazidə uzaq zamanlarda hansı xalqın yaşaması alimləri maraqlandırmaya
bilməz. Suallardan heç birinin dəqiq cavabı hələlik yoxdur.
«Zonanın» mahir tədqiqatçılarından biri, doktor Santyaqo Qarsia tanınmamış
uçan obyektlərlə bağlı suala cavab verərkən əslində bunların Amerika Birləşmiş Ştatlarının
məxfi eksperimentlər aparan hərbçilərinin buraxdıqları zondlardan başqa bir şey
olmadığını güman edir. Santyaqo Qarsia belə bir mülahizə söyləmişdir ki, burada gəzişən
bəzi işıqların mənbəyi hərbi silahlı qüvvələrin sınaqdan keçirdikləri kəşfiyyatçı robotların
gecə vaxtı görünən lampalarının şüalarıdır. Robotun Günəş batareyaları gündüzlər
avtomatik olaraq dolur (yüklənir). Artıq kifayət qədər enerjiyə malik olan robot gecə düşən
kimi gizlincə qarşısına qoyduğu vəzifəni yerinə yetirməyə başlayır – tədqiqatlarını aparır.
Santyaqo Qarsia ona sual ünvanlayanların yadına salır ki, «Afina» eksperimental raketi
qəzaya uğradıqdan sonra onun sınmış hissələrini yığmaq üçün hadisə yerinə gələn hərbi-
hava qüvvələri komandası təkcə qırılmış parçaları toplamaqla kifayətlənməmiş, eyni
zamanda analiz üçün səhradan götürdükləri xeyli torpağı bir neçə yük maşını ilə özlərilə
aparmışlar.