Tarihte ve Günümüzde Ortadoğu'da Türkmenler



Yüklə 7,31 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə13/343
tarix21.03.2018
ölçüsü7,31 Mb.
#32694
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   ...   343

16

 

  /  Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu 

döneminde Sâsânî sarayından getirilen üç tane prensesten birisi de ġahbanu 

adını taĢıyordu. Bu asil kadın, Hz. Ali‟nin oğlu Hz. Hüseyin‟le evlendirilmiĢ 

ve ondan on iki Ġmâm‟dan biri olan Ġmâm Zeynelabidin dünyaya gelmiĢtir

47



Bu  Ġzdivaç  elbette  ki  Arap-Türk  kaynaĢmasının  ilk  belirgin  örneğini  ve 

dolayısıyla da Türk kültürünün Araplar arasında yaygınlaĢmasının ilk adımını 

teĢkil etmektedir

48

.  



Emevîler dönemi boyunca Arap-Türk iliĢkileri, Arapların Turan-Ġran 

coğrafyasında  yapmıĢ  oldukları  savaĢlarla  devam  etti.  Bu  esnada  Azatlılar 

statüsünde  olan  Türklerin  anılan  devlet  bünyesinde,  Arpa  olmayan  diğer 

kesimlerle  birlikte  dıĢlanmıĢ  bir  kitle  olarak  muamele  görmeleri  ve  Hz. 

Peygamber ve Hz. Ali‟nin soyundan gelen Müslüman Araplara karĢı yapılan 

zulüm  politikası  sebebiyle  sessiz  bir  tepki  siyasetine  büründü.  Bu  dönemde 

Türkler,  bir  taraftan  illegal  bir  siyaset  uygulamak  suretiyle  Emevîlere  karĢı 

yapılan  Ģiî  hareketlerine  çeĢitli  vesilelerle  destek  sağlarken,  diğer  taraftan 

dinsel,  ekonomik,  sosyal  ve  kültürel  hayatın  her  alanında  faaliyetlerini 

sürdürmeye çalıĢıyorlardı.  



D. Abbasî Ġhtilali ve Arap-Türk Diyalogu 

Türk  varlığı  ve  kültürünün  Irak‟ta  kökleĢmesini  kolaylaĢtıran  en 

önemli faktörlerden biri  de elbette ki, Emevî devletinin yıkılmasını sağlayan 

Abbasî  ihtilalı  ile  Arapların  bir  millet  olarak  asil  bir  millet  olan  Türklerin 

dostluğunu,  sadakatini  ve  müttefikliğini  kazanmalarına  ve  onların  nasıl  bir 

âlicenap bir kavim olduklarını anlamalarına sebep olan Çinlilere karĢı yapılan 

Talas  savaĢıdır

49

.  Bu  iki  olay,  etkileri  ve  sonuçları  bakımından  günümüze 



                                                                                                                         

Ahkâmihi, Nevâdiru‟l-Mahtûtât, (Thk. Abdussellâm Muhammed Hârûn), Mısır, 1972, c. II, s. 

47-48. Ayrıca Bkz. Abdulhalik Bakır, Hz. Ali ve Dönemi, s. 557-560. 

47

  Muhammed  b.  el-Hasen  eĢ-ġeybânî,  el-Ġktisâb  fî'r-Rızkı'l-Müstatâb,  (Thk.  Mahmud 



Muhammed  Arnûs),  DımaĢk,  1938,  s.  76-77.  Ayrıca  bkz.  Abdulhalik  Bakır,  Ortaçağ  Ġslam 

Dünyasında Madencilik ve Maden Sanayi, Ankara, 2002, s. 280. 

48

  Türklerin  Ġslam  tarihi  boyunca  Hz.  Peygamberin  soyundan  gelen  Ehl-i  Beyt 



mensuplarına karĢı duymuĢ oldukları hürmet, sevgi ve saygının, inanç, kahramanlık ve yiğitlik 

vasfı ve mazlumlara karĢı Ģefkat ve merhamet duygusunun yanında bir de yukarıda anlatılan 

akrabalık  bağından  da  kaynaklandığını  hatırlatmak  isteriz.  Bununla  da,  Malazgirt  aslanı 

Alpaslan‟ın  kılıcına,  “lâ  feten  illâ  Ali  lâ  Seyfe  illâ  zülfikâr”  ibaresini  yazdıran  sâikin  sadece 

inanç ve cengaverlikle ilgili olmadığını söylemek istiyoruz. 

49

  Zilhicce  133  (Temmuz  751)  yılında  Talas  (Taraz)  nehri  kıyısında  bir  tarafta  Çin  ve 



Ferganalıların, karĢı tarafta ise Ziyad b. Sâlih komutasında Ġslam ordusu ve Karlukların yer 

aldığı meydan muharebesidir. Talas nehri kıyısındaki Atlah mevkiinde cereyan eden bu savaĢ 

beĢ  gün  sürmüĢ  ve  Ġslam  ordusunun  önden,  Karluk  Türklerinin  de  Çin  ordusuna  arkadan 



Ortadoğu'da Türkmenler (Irak-Ġran-Suriye) Sempozyumu

  /   17 

kadar devam eden Türk-Arap iliĢkilerinin en önemli dönüm noktasını teĢkil 

etmektedir.  Aynı  zamanda  Orta  Doğu  ve  özellikle  Irak  coğrafyasında  Türk 

varlığının  kuvvetlenmesine  yardımcı  olduğu  gibi,  Türk  kültürünün  de  bütün 

yönleriyle  anılan  topraklarda  ilelebet  kökleĢmesine  ve  yaĢamasına  zemin 

hazırlamıĢtır.  Bu  iki  olay  semeresini  daha  Abbasî  devletinin  kuruluĢu 

esnasında  vermeye  baĢlamıĢ  ve  Arapların  artık  Türkleri,  o  güne  kadar  iki 

millet  arasında  adeta  bir  engel  teĢkil  eden  Farslardan  daha  yakın  bir 

mesafeden  tanımaya  baĢlamıĢlardır.  Burada,  anılan  iki  kavim  (Türkler  ve 

Araplar)  arasındaki  güçlü diyalogu  ve  kaynaĢmayı  sağlayan  ve  Türk  varlığını 

ve  kültürünü  tutkunluk  derecesinde  benimseyen  Abbasî  devletinin  gerçek 

kurucusu  ve  Bağdat  Ģehrinin  banisi,  dolayısıyla  da  daha  sonraki  devirlerde 

dilimize, “Ana gibi yâr olmaz, Bağdat gibi diyar olmaz” Ģeklindeki vecizenin 

söylenmesine  vesile  olan  ikinci  Abbasî  halifesi  Ebu  Ca‟fer  el-Mansur‟un 

tarihimiz  ve  kültürümüzle  ilgili  uygulamalarından  söz  etmemiz  gerekir.  Bu 

Abbasî  halifesi  Arap  bir  baba  ve  Berberî  bir  anneden  doğmasına  rağmen, 

belki  de  bizim  kendi  tarihimizdeki  meĢhur  hükümdarların  yapmıĢ  oldukları 

uygulamalardan  daha  fazla  Türk  varlığı  ve  kültürüne  hizmet  eden  siyasî  ve 

kültürel uygulamalarda bulunmuĢtur. Onun birinci uygulaması, devletin saray 

muhafız birliğini Türk kökenli askerler istihdam ederek oluĢturmasıdır50. el-

                                                                                                                         

saldırması sonucunda Çinliler çok ağır bir yenilgiye uğradılar. Bir habere göre 100. 000 kiĢilik 

Çin ordusunun 45000‟i öldürülmüĢ, 25000‟i de tutsak olarak ele geçirilmiĢ, diğerleri ise Çin‟e 

kaçmıĢlardır.  Bu  savaĢın  önemli  sonuçları  Ģöyle  sıralamak  mümkündür:  1.  T‟ank  hanedanı, 

Batı  Türkistan‟ı  iĢgal  etme  emellerinden  vazgeçmiĢtir;  2.  Karluklar  766‟da  Tanrı  Dağları 

yöresinde  bağımsız  devletlerini  kurmuĢlardır.  3.  Bu  savaĢtan  sonra  meydana  gelen  nüfus 

hareketleri, Karahanlı Devletinin kurulması için zemin hazırlamıĢtır. 4. Müslüman Araplarla 

Türkler daha yakından birbirlerini tanımıĢlar ve eski düĢmanlıklar yerini bir nevi dostluğa ve 

iĢ birliğine bırakmıĢtır. Bu sonucu sonuç, ileride Türklerin Abbasî devletinin askeri gücünü 

oluĢturmalarına  yol  açmıĢtır.  Bu  savaĢ  kültür  yönünden  de  önemli  bir  sonuç  doğurmuĢtur. 

Oda  Kâğıt  üretiminin  Çin‟den  Semerkant‟a,  oradan  da  Bağdat‟a  geçmesini  sağlamıĢtır. 

Böylece, 178 (794) yılında Bağdat‟ta ilk kâğıt imalâthanesi kurulmuĢtur. Bkz. Ahmet TaĢağıl, 

T. D. V. Ġslam Ansiklopedisi, Talas SavaĢı Maddesi, Ġstanbul, 2010, c. XXXIX, s. 501. Kâğıdın 

Semerkant‟ta ve Bağdat‟ta imali hakkında bilgi için bkz. Abdulhalik Bakır, “Orta Çağ Ġslam 

Dünyasında Deri Tahta ve Kâğıt Sanayi”, Belleten, Cilt: LXV, Sa. 242, Nisan 2001, Ankara, 

2001, s. 147-148. 

50

 Ebu Ca‟fer el-Mansûr Türkleri ordu teĢkilatında istihdam eden ilk Abbasî halifesidir. Bu 



hükümdar,  Türk  kökenli  Hammad‟ın  hacibi  olarak  atadı  ve  ona  askeri  görevler  verdi.  Bu 

Türk kumandan el-Mansûr‟un ordusu ile birlikte Üstaz Sîs hareketine karĢı savaĢtı. el-Mansûr 

döneminde  Züheyr  adındaki  diğer  bir  Türk  Hemedan  valisi  olarak  görev  yapmıĢtır.  el-

Mansûr‟un oğlu el-Mehdî de aynı politikayı uyguladı ve ġâkir ve el-Mübârek adında iki Türk‟ü 

ordusuna  kumandan  yaptı.  Bu  uygulama,  el-Hâdî,  Hârûnu‟r-ReĢîd  ve  onun  oğulları  el-

Me‟mun  ve  el-Mu‟tasım  dönemlerinde  de  daha  geniĢ  çaplı  olarak  devam  etti.  Bkz. 




Yüklə 7,31 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   ...   343




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə