tarixiy taraqqiyotning keyingi bosqichlarida va
hozir ham ijtimoiy hayotda
o‘z ta’sirini saqlab qolgan.
Nazorat uchun savollar va topshiriqlar
1.
Din qachon vujudga kelgan?
2.
Dinning yuzaga kelishi sabablarini o‘rganishning asosiy yonda-
shuvlari nimalardan iborat?
3.
Dinning ijtimoiy ildizlari deganda nimani tushunasiz?
4.
Dinning qanday funksiyalari mavjud va ularga xos xususiyatlarni
aniqlang.
5.
Diniy kompleks nima?
6.
Diniy kompleksning diniy tizimdan farqi va xususiyatlari
nimalardan iborat?
7.
Totemizmning integratsiyalovchi va regulyativlik funksiyalari
deganda nimani tushunasiz?
8.
Nima sababdan animizm ibtidoiy dinning universal shakli deb
ataladi?
9.
Sehrgarlikka xos qanday xususiyatlar mavjud?
10.
Fetishizmning asosiy shakllari nimalardan iborat?
36
3-mavzu
MILLIY DINLAR
Mesopotamiya diniy tizimining vujudga
kelishi va rivojlanishi
Ishlab chiqarish kuchlarining rivojlanishi, mehnat taqsimoti, xususiy
mulkchilik, sinflar va davlatning vujudga kelishi natijasida diniy
komplekslar (ibtidoiy din shakllari) diniy tizimlar (milliy va davlat dinlari)
bilan almashdi. Diniy tizimlarning asosiy xususiyatlari qudratli xudolarga
sig‘inish va ko‘p xudolikdir. Ilk din shakllariga xos bo‘lgan tabiat
voqeliklari, ya’ni daraxt, tosh, hayvon kabilarni ilohiylashtirish yangi
tarixiy sharoit talablariga mos kelmay qoldi. Tabiat voqeliklarini
ifodalovchi aniq shaklga ega bo‘lmagan g‘ayritabiiy
mavjudotlar aniq
qiyofali qudratli xudolar bilan almashtirildi. Qudratli xudolar dastlab
ibtidoiy din turlari ta’sirida yarim odam, yarim hayvon qiyofasida
tasvirlangan.
Ko‘pxudolilik diniy tizimga xosdir. Uning dastlab ko‘pxudolilik
shaklida paydo bo‘lishi obyektiv va subyektiv shart-sharoitlar bilan
bog‘liq. Obyektiv shart-sharoitlarga,
birinchi navbatda, ishlab chiqarish
munosabatlarining ta’sirini kiritish lozim. Mehnat taqsimoti jamiyatda
kishilarni kasb sohasi bilan o‘zaro farqlanuvchi guruhlarga ajratdi.
Mazkur
guruhlar o‘ziga xos faoliyat turi, mehnat munosabati va madaniyatini
ishlab chiqdilar. Ular o‘z sohasiga homiylik qiluvchi g‘ayritabiiy
kuchlarga, ya’ni xudolarga sig‘inganlar.
Ishlab chiqarish kuchlarining rivojlanishi ta’sirida qabilalar ittifoqi
vujudga keldi. Bu ittifoq hukmron qabila atrofida o‘nlab qabilalarning
birlashuvi tarzida amalga oshirildi. Hukmron qabila atrofga boshqa
qabilalarni birlashtirish bilan birga, o‘z qadriyatlarining ittifoqda ustun
bo‘lishini ta’minlashga harakat qilgan.
Shu asnoda, unga homiylik qiluvchi
xudo qabilalar ittifoqining bosh xudosi deb tan olingan. Qabilalar hukmron
qabila xudosining ustunligini tan olishlari bilan birga o‘zlarining mahalliy
xudolariga sig‘inishni davom ettirganlar. Ayni paytda, boshqa qabilalar va
yurtlarning xudolari ham qabul qilingan. Oqibatda odamlar yuzlab, hatto
minglab xudolarga va g‘ayritabiiy mavjudotlarga sig‘inganlar. Masalan,
Qadimgi Misr fir’avni Ramzes II bilan Xett davlati hukmdori Xettusili III
o‘rtasida tuzilgan tinchlik shartnomasiga
mingta Misr va shuncha Xett
xudosi kafil bo‘lgan.
Ko‘pxudolilik kundalik hayot talabidan kelib chiqqan. Zero, o‘sha
davrda jamiyatdagi nisbiy barqarorlik va farovonlik shu qadar zaif
37
bo‘lganki, inson erishilgan darajani saqlab qolish va yanada rivojlantirish
uchun har qanday tasodiflarni yoki g‘ayritabiiy ta’sirlarni hisobga olishi va
ulardan o‘zini himoya qilishi kerak edi.
Yuqorida qayd etilganidek, qabila xudolari xo‘jalikning alohida
sohalariga ham homiylik qilgan. Qabilada kundalik hayot tashvishlarini
hal etilishiga bevosita yordam beradigan xudolarning mavqei baland
bo‘lgan. Chunki odamlar xudolarga sig‘inar ekan ulardan o‘z
hayotiy
muammolarining hal etilishida yordam berishlarini so‘raganlar.
Diniy tizim deb g‘ayritabiiy kuchga ega, tabiat va jamiyatdagi
hodisalar rivojlanishini belgilaydigan, ishlab chiqarish sohalariga homiylik
qiladigan va ijtimoiy hayotdagi mavqei bilan o‘zaro farq qiladigan qudratli
xudolarning mavjudligiga ishonishga aytiladi.
Qudratli xudolarga sig‘inish diniy tizimning asosini tashkil etsa-da, u
bir qadar kengroq tarkibiy tizimga ega. Bu borada, birinchi navbatda,
ibtidoiy din shakllarining unga ta’sirini hisobga olish talab qilinadi, chunki
yangilik o‘z-o‘zidan vujudga kelmaydi, balki ijtimoiy taraqqiyotni aks
ettiruvchi zanjirning bir halqasi hisoblanadi. Bunda ijtimoiy ong darajasini
ham hisobga olish zarur. Oddiy xalq vujudga kelayotgan yangi diniy
tizimga o‘zining kundalik tasavvurlari,
hayot normalari, urf-odatlari va
an’analarini ham olib kiradi. Bu munosabatlar diniy tizimda o‘tmish
qoldiqlarining saqlanishini ta’minlash bilan birga, jamiyatda mustahkamla-
nib qolishiga ko‘maklashadi.
Diniy tizimdagi o‘tmish qoldiqlariga turli xil xurofiy qarashlar,
sehrgarlik usullaridan foydalanish, belgilarga ishonish va shu kabilarni
misol qilib keltirishimiz mumkin. Lekin ularga o‘tmish qoldiqlari deb
e’tiborsizlik bilan munosabatda bo‘lish noto‘g‘ri. O‘tmishdan saqlanib
qolgan ta’sirlar mazmunan keskin o‘zgarib,
yangilikning muhim qismiga
aylanishi mumkin. Masalan, ibtidoiy jamiyatdagi ruhlarga sig‘inish diniy
tizimlarda ruhning ko‘chishi (buddaviylikda) va abadiyligi (xristianlik va
islom dinlarida) to‘g‘risidagi aqidalarga asos bo‘ldi. Demak, o‘tmishning
ta’siri nafaqat xurofiy qarashlar misolida yangilikda saqlanib qoladi, balki
uning muhim tarkibiy qismiga aylanishi mumkin.
Diniy tizimning shakllanishida diniy kompleks katta ahamiyatga ega
bo‘lsa ham, eski diniy qarashlardan sifat jihatdan farq qiladi. Uning muhim
farqlaridan biri shundaki, diniy kompleks asosiy va asosiy bo‘lmagan
qismlarga bo‘linmaydi. Ibtidoiy jamiyat qabilasida diniy kompleksning bir
turi boshqalariga nisbatan ko‘proq qo‘llanilsa ham, uning boshqa turlari bu
yerda ahamiyatini yo‘qotgan, degan xulosaga kelish xatodir. Chunki diniy
kompleksning alohida bir turining qabiladagi ustuvorligi nisbiy bo‘lib, u o‘z
38