haqiqatni anglash sari boradi. Bunday haqiqat esa kishining ichki dunyosi
va ruhiy mohiyatini tushunishiga yordam beradi.
Diniy ekstremizmning eng birlamchi xususiyati shundaki, u jamiyatda
qabul qilingan ijtimoiy norma va qadriyatlarni inkor qiladi yoki ularga
qarshi kurashadi. U siyosiy sahnaga chiqish, hokimiyat tepasiga kelish,
davlat boshqaruv uslubini diniy o‘zanga burish kabilarga harakat qiladi.
Diniy ekstremizm hodisalarni faqat yaxshi yoki yomon, qora yoki oq deb
baholashga odatlangani uchun demokratiya va plyuralizmni inkor etadi.
Diniy ekstremizmning manbai mutaassiblik (fanatizm)dir.
Mutaassiblik kishilarning muayyan narsa, fikr yoxud g‘oyaga ko‘r-
ko‘rona, uning chuqur mohiyatiga yetmasdan, butun vujudi bilan qattiq
ishonishi, uni boshqa hamma narsa va g‘oyalardan to‘g‘riroq deb bilishi
natijasida boshqalarga ham turli vositalar bilan singdirishga harakat
qilishidir.
Jamiyatda mutaassiblik quyidagi sabablar natijasida vujudga keladi:
a) aholi keng qatlamlarining iqtisodiy turmushi darajasining pastligi va
ijtimoiy munosabatlarning yetarli darajada rivojlanmaganligi;
b)
fuqarolarining diniy bilimi va saviyasining yetarli darajada
rivojlanmaganligi, diniy jaholatning ustunligi.
Sobiq Ittifoq davrida O‘zbekiston iqtisodiyotining bir taraflama,
asosan, xomashyo ishlab chiqarishga yo‘naltirilganligi, respublikada
zamonaviy texnika va texnologiyalar asosida ishlovchi korxonalar va
sanoat uchun malakali mutaxassis kadrlarni yetkazib beruvchi bilim
dargohlarining kamligi sababli, malakali mahalliy ishchi kadrlar tayyorlash
muammosi hal qilinmay qolgan. Respublika rahbariyati bu muammoni
chetdan mutaxassis kadrlarni olib kelish bilan hal qilishni afzal ko‘rgan.
Mahalliy aholi vakillari, asosan, yordamchi ishchi bo‘lib yoki yuqori
malaka talab qilmaydigan kasblarda ishlaganlar. Zero, bunday kasblarda
mehnat qiluvchilarning ish haqi juda kamligi sababli viloyatlardagi
mahalliy aholi vakillarida ishchilik kasblarini o‘zlashtirishga nisbatan
qiziqish uyg‘onmagan. Bunda milliy mentalitetimizning ta’sirini ham qayd
qilishimiz lozim. Mahalliy aholi o‘zi uchun noma’lum bo‘lgan sanoat kor-
xonalarida murakkab kasblarni o‘zlashtirishdan ko‘ra asrlar davomida
ajdodlaridan meros bo‘lib kelgan qishloq xo‘jaligida yoki shaharlardagi
savdo-moliya tizimlarida ishlashni afzal ko‘rgan.
Yuqorida ta’kidlanganidek, sobiq Ittifoq davrida O‘zbekistonda
qurilgan sanoat korxonalarining asosiy qismi xomashyoga dastlabki ishlov
berishga mo‘ljallangan bo‘lib, ular boshqa respublikalarga tayyor mahsulot
ishlab chiqarish uchun olib ketilgan. Xomashyo yoki yarim tayyor
163
mahsulotlarning bozorlarda arzon narxlarda sotilishi aholi turmush
darajasining boshqa mintaqalarga nisbatan past bo‘lib qolishiga sabab
bo‘lgan.
Mahalliy aholi vakillari orasida yuqori malakali ishchi kuchining kamligi
va iqtisodiy turmush darajasining
pastligi turli ekstremistik va
fundamentalistik ruhdagi diniy oqimlarning yoyilishiga qulay shart-sharoit
yaratgan.
O‘sha davrda olib borilgan dahriylik siyosati oqibatida mustamlaka
davrigacha islom dunyosining markazlaridan biri bo‘lgan Markaziy Osiyo
o‘zining ilgarigi nufuzini yo‘qotgan. Aholining diniy bilimlari darajasi
pasayib borgan va asosan diniy marosim hamda an’analarni bajarish
darajasiga tushib qolgan. Buning sabablari quyidagilardan iborat:
a) dinga qarshi kurash davlat siyosatining tarkibiy qismiga ay-
lantirilganligi, diniy ta’limotni ilmiy o‘rganish uchun yetarli shart-
sharoitlarning mavjud emasligi;
b) sobiq Ittifoq davrida aholiga diniy ta’lim berishning yaxshi yo‘lga
qo‘yilmaganligi;
v) diniy tashkilotlar va ulamolarning kuch va imkoniyatlaridan aholini
tarbiyalashda foydalanilmaganligi.
Diniy ekstremizm va mutaassiblik diniy fundamentalizmning negizida
(lotincha fundmehtum – asos degan ma’noni anglatadi) vujudga keladi. XX
asrning boshlarida «fundamentalizm» atamasi dindagi modernizatsiya
jarayonlariga to‘sqinlikni aks ettiruvchi tushuncha sifatida ilk bor qo‘llana
boshlangan. Shu davrda AQSHda «Fundamentlar (asoslar): haqiqatga
shahodat keltirish» nomli risolalar to‘plami nashr qilingan. Unda
xristianlikning fundamental nazariyalarini nimalar tashkil etishi
izohlangan. To‘plam yuzasidan boshlangan munozaralarda dindagi
fundamental ahamiyatga ega qadriyatlarni himoya qiluvchilar
fundamentalistlar deb atala boshlangan.
Yuqorida qayd etilgan misollardan xulosa qilganda, «diniy
fundamentalizm» atamasi dastlab xristianlikka nisbatan qo‘llanila
boshlagan. Albatta, atamaning dastlab kimga yoki nimaga nisbatan
qo‘llanilganligi muhim emas, lekin hozir diniy fundamentalizm,
ekstremizm va terrorizm deganda G‘arb va hatto ayrim Sharq
mamlakatlarida islomni bayroq qilib oluvchi kimsalar va guruhlar o‘tmish
tarixni esga olib qo‘ysalar aslo foydadan xoli bo‘lmaydi.
Diniy fundamentalizm muayyan diniy e’tiqod, tarixiy davr yoki
birgina mintaqaga xos ijtimoiy hodisa emas. Mazkur voqelik har qanday
164
dinga xos xususiyat bo‘lib, turli tarixiy davrlarda dinning ajralmas
yo‘ldoshi bo‘lib kelgan va shunday bo‘lib qoladi.
XX asrning 70-yillaridan boshlab islom davlatlarida diniy tiklanish va
jonlanish hodisalariga nisbatan «fundamentalizm» atamasi qo‘llanila
boshlagan. Hozirgi kunda kishilarda ziddiyatli his-tuyg‘uni uyg‘otuvchi
«islom fundamentalizmi» atamasi shu vaqtdan boshlab jahon miqyosiga
yoyilgan.
Diniy fundamentalizm deb diniy aqidalarni ijtimoiy hayotga
moslashtirish, ilohiy bashorat va mo‘jizalarni juz’iy tushunishni inkor
qiluvchi qarashlar tizimiga aytiladi.
Diniy ekstremizm va fundamentalizmning maqsadi quyidagilardan
iborat:
a) dinning sofligini saqlab qolish niqobi ostida g‘araz maqsadli diniy
tashkilotlar va guruhlarning siyosiy hokimiyatni qo‘lga olish va dindorlar
nazoratida bo‘lgan hukumatni tuzishga intilishlari;
b) ko‘zlangan yovuz niyatga erishish uchun dinning jamiyatdagi o‘rni
va ahamiyatini saqlab qolish va yanada mustahkamlash maqsadida uni
zaiflashtiruvchi har qanday jarayonlarga qarshi kurashish.
Yuqorida qayd etganimizdek, diniy ekstremizm va fundamentalizm
barcha dinlarga xos xususiyatdir. Hozir u ijtimoiy hayotda turli
ko‘rinishlarda namoyon bo‘lmoqda. Masalan, G‘arb jamiyatlarida
sekulyarizatsiya jarayonlari keng ko‘lamda ijtimoiy hayotga tatbiq etilganligi
sababli Sharq davlatlaridagidek keskinlik kasb etmadi. Sharqda jamiyatning
sekulyarizatsiya jarayonlari davom etmoqda va islom davlatlarida bu hali
boshlang‘ich bosqich darajasidadir. Shuning uchun Sharqda bu
jarayonlarning davlat xavfsizligiga tahdidini bartaraf etish maqsadida
muayyan qonuniy chora-tadbirlar amalga oshirilmoqda. Masalan, Sharqda
dunyoviy taraqqiyot yo‘lini tanlagan davlatlar (jumladan, Turkiya,
O‘zbekiston singari mamlakatlar)da diniy ruhdagi siyosiy partiyalar tuzish
qonun bilan taqiqlangan.
O‘zbekistonda diniy ekstremizm va fundamentalizmning ijtimoiy
hayotda faollashuvining sabablari quyidagilardan iborat:
a) kommunistik mafkuraning yemirilishi sababli ma’naviy hayotda
yuzaga kelgan bo‘shliq o‘rnini to‘ldirish zarurati;
b) sobiq Ittifoq davlatida din va dindorlarning ta’qib qilinganligi;
v) odamlarda milliy o‘zlikni anglash tuyg‘usi va etnik jihatdan
o‘zining nasl-nasabini izlashning kuchayganligi;
g) ayrim ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayotdagi o‘zgarishlar;
165
Dostları ilə paylaş: |