126
söz danışırlar. Hətta ağ adam ilk dəfə tüfənglə görünəndə heç kəs ona müqavimət
göstərmədi, çünki silahın gətirdiyi ölüm hələlik onların həyatına toxunmamışdı.
Ağ adamların apardıqları müharibələrlə vəziyyət dəyişməyə başladı. Çoxlu
tüfəng gətirildi. Qaralar öz dillərində ağları «zülmkar» adlandırdı. Onlar komaya
vergi qoydular və ödəniş onların öz pulları ilə olmalı idi. Maaşla çox adamı
işləməyə məcbur edirdilər. Orduya götürülən qaralar ərzaq, sursat daşıyır, yol
çəkirdilər. Bu yolla avtomobillər hərəkət etməli idi. Ağlar özlərini agent və vergi
yığmaq üçün xidmət edən, özləri kimi paltar geyinən luolarla əhatə etdilər.
Ağsaqqallar şurasına daxil olmayan adamlar qaralara başçılıq edirdi. Bu
dəyişikliklərə müqavimət göstərilirdi və çoxları mübarizə aparmağa başladı. Lakin
belə hərəkət edənlər döyülür, ya da güllələnirdi. Kim vergini ödəmirdisə öz
komalarının bütünlüklə yandırıldığını görürdü. Bəzi ailələr içəri ərazilərdəki yeni
kəndlərə qaçırdı. Ancaq əksəriyyət qalır və yeni şəraitdə işləməyə öyrənirdi.
Bu dövrdə Barakın babası ağ adama işləyirdi. O vaxtlar az adam ingiliscə
danışa bilirdi, valideynlər uşaqlarını ağların məktəbinə göndərmək istəmirdi, özləri
ilə birgə torpaqda işləmələrinə üstünlük verirdilər. Lakin Onyanqo oxumağı və
yazmağı öyrənmişdi, ona görə də ağ adamlar üçün yararlı idi, müharibə vaxtı yol
işinə baxırdı. Bir neçə il göndərildiyi Tanqanikada qaldı, nəhayət geri dönəndə
kənddə özünə torpaq təmizlədi. Koma tikməyib, çadırda yaşayırdı. Adamlar onu
dəli sayırdı. Nayrobiyə gedəndə ağ adam orada ona iş təklif etmişdi. Onyanqo
bütün yolu iki həftə ərzində piyada getmişdi. Yolda Odissey kimi çoxlu təhlükəli
hadisələrlə üzləşmişdi. Leopardı nizəsi ilə qovmuş, qızmış camışın təqibindən
yaxasını güclə qurtarmışdı. Nəhayət, paytaxta çatıb, ağ adamın evində işləməyə
başlamışdı.
Kikuyular bu dəyişiklikləri daha çox hiss edirdilər, çünki onlar Nayrobi
ətrafındakı dağlıq ərazidə yaşayırdılar. Burada isə ağ sakinlər çox idi.
Müharibə öz arxasınca, hər yerdə olduğu kimi buralara da aclıq və xəstəlik
gətirdi. Həm də çox sayda ağ sakinlər gəldi və onlar yaxşı torpaqları müsadirə
etdilər.
Barakın babasının kəndində ailələrin çoxu artıq ağ adam paltarı geyinməyə
keçmişdi, atalar uşaqlarını mission məktəblərinə göndərirdi. Ənənələrə hörmət
zəifləyirdi, cavanlar görürdü ki, ağsaqqalların heç bir real hakimiyyəti yoxdur.
Adamların çoxu sərxoşluğa qurşandı. Ağ adamların həyatını qaralar dadmağa
başladıqda, açıqca
hiss etdilər ki, müqayisəli qaydada öz həyatları xeyli kasıbdır.
Baba ağların xörəyini bişirməyə, evlərini səhmana salmağa öyrənibmiş. O,
olduqca nüfuzlu bir adam olan lordun malikanəsində işləyirmiş. O, maaşını
toplayıb kənddə torpaq və mal-qara aldı, özünə burada koma tikdi. O, özünü
başqalarından fərqli tuturdu, xörəyini stol üstündə, stulda oturmaqla, ağcaqanaddan
qoruyan tənzifin altında yeyirdi, çəngəl-bıçaqdan istifadə edirdi. Daimi qaydada
çimirdi, bir yerin pis təmizləndiyini gördükdə hirslənirdi. Ən mühüm xüsusiyyəti
isə mülkiyyət məsələsində sərt olması idi. Uşaqlarına da təlqin edirmiş ki,
özgəsinin əmlakına toxunmaq olmaz. Birinci arvadı doğmasa da, luoların adətinin
əksinə olaraq onu geri qaytarmadı. Uşağı olmadığına görə bəzən onu ələ salırdılar.
Başqa arvad aldı, bu gözəl qız başqasına nişanlı olduğuna görə onun üçün başlıq
127
kimi 15 qaramal verdi. Burada həm də qız qaçırmaq adəti var imiş. Qaçırılmış
qızla əri pis davransaydı, belə hallarda o, geri dönürdü. Nikah ailələri birləşdirir,
bütün kəndə təsir göstərirdi. Qızlara nəsihət verirdilər ki, əgər sən ərini sevməyi
öyrənə bilmirsənsə, ona tabe olmağı öyrən.
Babanın bir fərqli cəhəti də onun müsəlman olması idi. O, gücə hörmət
edirdi. Luo ənənələrini qoruyub saxlayırdı, bütün işlərində qayda və adətə riayət
edirdi. Buna görə o, xristian dinini rədd edirdi. Bir müddət o,
dinini dəyişmiş, adını
da Conson etmişdi. Lakin düşmənə mərhəmət göstərməyi, İisusun adamların
günahını yumasını anlaya bilmirdi. Böyük Barak onun ikinci arvadından olmuşdu.
Bu iki uşağının anası ilə münasibəti heç də yaxşı deyildi. Bu qadın evindən bir
neçə dəfə qaçmış, axırıncı dəfə bir daha ərinin yanına qayıtmamışdı. Yəqin ki, o,
Onyanqodan əvvəlki nişanlısını sevirmiş. Oğlu da öz anasına oxşamışdı, uşaqlıqda
nadinc imiş. Atasının yanında sakit, başqa vaxt isə özünü istədiyi kimi aparırmış.
Lakin ağıllı olduğuna görə atası onu sevirmiş.
Ölkənin siyasi mühitinə gəldikdə, İkinci dünya müharibəsindən sonra
adamlar müstəqillik barədə danışmağa başladılar. Mitinqlər, nümayişlər keçirilirdi.
Luolar da nümayiş edən kikuyulara qoşulurdu. Böyük Baraka da müstəqillik
danışıqları öz təsirini göstərmişdi. Baba da KANU kimi partiyaların tələbləri ilə
razılaşırdı. Lakin o, öz xalqı barədə narazı qaydada deyirdi ki, afrikalılar heç vaxt
ağ adamlara qalib gələ bilməzlər, çünki qara adam öz ailəsi və ya klanı üçün
işləyir, ağ adamlar isə bu vaxt öz gücünü artırmaq üçün işləyir: «Ağ adam təklikdə
qarışqa kimidir. O, asanlıqla məğlub edilə bilər. Lakin ağ adam qarışqa kimi birgə
işləyir. Onun milləti, biznesi ona özündən vacibdir. O, liderlərinin arxasınca gedir
və onun göstərişi barədə sual vermir. Qara adamlar onlara bənzəmirlər. Hətta səfeh
qara adamların əksəriyyəti düşünür ki, müdrik adamdan da çox bilir. Buna görə də
qara adam həmişə uduzacaqdır».
Kikuyu meşələrdə müharibəyə başladı. Hər yerdən Kenyattanın həbsdən
azad olunması tələbləri eşidilirdi. Böyük Barak KANU liderlərindən bəzilərini
tanıyırdı. Mitinq qanununu pozmaq ittihamı ilə o, həbs edildi, bir neçə gündən
sonra buraxıldı. Bu vaxt iyirmi yaşlı bu oğlanın maddi vəziyyəti ağır idi. Onun
məktəb yoldaşları təhsilini davam etdirmək üçün Uqandaya, İngiltərəyə
getmişdilər. Onlar azad Keniyaya qayıtmağa ümid edirdilər. Bu vaxt tale Böyük
Baraka mərhəmət göstərdi. Nayrobidə oxuyan iki amerikan qadını ona
universitetdə oxumağı məsləhət gördü. Lakin onun orta təhsil sertifikatı yox idi.
Qadınlar onu müxbir kursuna düzəltdilər. ABŞ səfirliyində imtahan verib həmin
sənədi əldə etdi. Amerika universitetlərinə dəfələrlə məktub yazdı. Nəhayət, Havay
universitetindən onun təqaüdlə təmin ediləcəyi barədə cavab gəldi. Havayın necə
bir yer olduğunu heç kəs bilmirdi, buna baxmayaraq bir ay sonra Barak ora yola
düşdü. Orada isə müəllifin gələcək anası Ennlə evləndi. Öz atası isə Keniyadan
məktub yazıb bu icdivaca razılıq vermirdi ki, sənin arvadın və uşaqların var. Çox
sonralar Böyük Barakın digər ağ arvadı Amerikadan gələndə, hamı elə bilmişdi ki,
bu həmin Enndir. İkinci ağ qadın isə onunla Harvardda görüşmüş və xəbər
vermədən arxasınca Keniyaya gəlmişdi. Könülsüz olsa da Böyük Barak Rut adlı
həmin qadınla evlənmişdi.