Телман Оруъов
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
25 uşaqlıqdakı xəstəliklə əlaqədar olduğundan yalnız qadınlara məxsus olmaqla, qəflətən gülüşü göz yaşları ilə əvəz etməklə müşayiət olunan əsəbi gərginlikdir. Əminə onu da deyirdi ki, həkimlər onun əsəbinin pozulmasını qadınlarda bu yaşda gedən təbii proseslə əlaqələndirirlər. Ona görə də biz anama xüsusi qayğı göstərməliyik ki, xəstəliyi şiddətlənməsin. Bir-iki dəfə biz birlikdə kinoya getdik. Yaxşı yadımdadır, şəhərin ən böyük kino-teatrında Misir filmləri həftəsi keçirilirdi və bununla əlaqədar olaraq o vaxtki ən məşhur ərəb kino artistləri Bakıya gəlmişdilər. Əminə məndən xahiş etdi ki, çalış dörd bilet tap, həmin artistlərlə görüş seansına rəfiqələrimlə bir yerdə düşə bilək. O vaxtlar kinoteatrların qabağında əllərdə iki-üç qat baha qiymətə biletlər satılırdı, bəzi tələbələr də özlərini bilet satmaqdan gələn qazancla dolandırırdılar. Lakin bu dəfə nə kassada, nə də əldə bir dənə də olsun bilet yox idi, öyrəndim ki, biletləri kinoteatrın qocaman direktoru olan qadın özü bölür. Səhərdən onun kabinetinin qarşısını kəsdirdim və axşam keçirilən əsas seansın başlanmasına bir saat qalmış, direktorun mənə rəhmi gəldi və dörd bilet ayrılması barədə göstəriş verdi. Biletlər çox baha olsa da, mən sevincimdən yerə-göyə sığmırdım, çünki Əminənin dediyinə görə atası çox yerə zəng etsə də, çox adama müraciət etsə də, heç nəyə nail olmamışdı, hətta biabır olduğundan, sözü yerə düşdüyündən qızının üzünə baxa bilmirmiş. Ona görə də Əminə əlacsız qalıb məndən xahiş etmişdi ki, cəhd göstərim, bəlkə bir şey alındı, ancaq özü də başa düşürdü ki, mən də heç nə edə bilməyəcəyəm. Ona görə də məşhur ərəb artistlərini görməkdən əlini üzmüşdü. Zəng edib, bileti aldığımı deyəndə əvvəlcə inanmadı, sonra sevincindən bilmədi təşəkkürünü mənə necə çatdırsın. Artıq bu rəfiqələrin gözündə mən milli qəhrəmana çevrilmişdim. Seansa 5-10 dəqiqə qalmış biz filmin nümayiş etirildiyi böyük zala keçəndə, ilk dəfə biletdə qeyd olunan yerlərə baxanda özümü itirdim, rəngim ağappaq oldu. Yerimiz birinci sırada, ortada idi. Özümü Şolom Aleyxemin məşhur hekayəsindəki yəhudi kimi hiss etdim. Lotereya uduşu cədvəlini yoxlayan həmin adam görür ki, onun bileti böyük uduşa düşüb. Lakin o, bu bileti xeyli əvvəl satmışdı. İndi onu geri almaq lazım idi. Böyük əziyyət və xərc çəkdikdən sonra bileti əldə etdi və artıq milyoner olmağı arzulayan bu adam bileti götürüb bir də yoxladı və gördü ki, böyük nömrənin bir rəqəmi uduş cədvəlindəkindən fərqlidir. Xeyli ziyana düşən yəhudi artıq məhv olmuşdu. Mən də bu vəziyyətdə idim. 26 Əminə xəcalət çəkməyimi başa düşüb mənə işarə etməyə başladı ki, sakit olum, dünya dağılmayıb ki. Kino başlamamışdan əvvəl yerli kino xadimləri ilə ərəb aktyorları səhnəyə çıxdılar və onların təqdimatı başlandı. Doğrudan da ən məşhur artistlər həftəlikdə iştirak etməyə gəlmişdilər. Biz onları baxdığımız filmlərdən əzbər tanıyırdıq. Yarım saata qədər artistlərlə görüş tədbiri keçirildi. Biz lap yaxından onları görürdük, əllərimizi uzatsaq əllərini də sıxa bilərdik. Əminə və rəfiqələri əvvəlki narahatlığı tamam unudub, mənə təşəkkür etməyə başladılar, hətta qızlardan biri dedi ki, biz sənin belə fərasətli olduğunu bilmirdik, indi başa düşdüm ki, niyə bu yerlərə bilet almısan, arxada oturanların hamısı indi bizə həsəd aparır. Doğrudan da uzaqda oturanlar məşhur kino ulduzlarının cizgilərini bizim kimi yaxından müşahidə edə bilməzdilər. Lakin görüş başa çatdıqdan sonra, bizim məşəqqətli saatlarımız başlandı, ekrandakı iki seriyalı filmə başımızı arxaya tutub, güclə baxırdıq. Yəqin ki, bu qızlar heç vaxt belə əzaba qatlaşmamışdılar. Kino qurtaranda, cavan olmağımıza baxmayaraq, hamımızın boynu, gözləri ağrıyırdı. Qızlar məni utandırmamaq üçün söhbəti dəyişir, hər şeyin yaxşı olduğunu, kinoya da rahat tamaşa etdiklərini deyirdilər. Mənə təskinlik vermək üçün onlar belə ağ riaykarlığa da əl atırdılar. Mən Əminəni evlərinə qədər ötürdüm, çox razılıq etdi. Məni ruhlandırmaq üçün dedi ki, atam heç ayaq üstə dayanmaq üçün də bilet tapa bilməmişdi, sən isə bu işin öhdəsindən gəldin. Guya ki, kinoteatrda ayaq üstə dayanmağa da bilet satılır. Mən ondan ayrılanda sevincimdən özümü göyün yeddinci qatında hiss edirdim. Kiçik də olsa, Əminəyə bir xidmət göstərə bilmişdim, rəfiqələrinin yanında onun başını uca etmişdim. Onlar özləri də gördülər ki, zalda ancaq kübar zümrəsindən olanlar və onların uşaqları oturmuşdu. Deyəsən, mən də ilk dəfə o zümrəyə daxil olmaq təşəbbüsündə bulunmuşdum, ən azı iddiamı ortaya qoymuşdum. Əlbəttə, bu təcrübəsiz, həyatda heç nəyi görməmiş bir cavanın özündən razı qaydadakı düşüncələri idi, bilet bəlkə də bütöv gün ərzində alçalmaq, yalvarmaq, sədəqə xahiş etmək hesabına əldə edilmişdi. İşin bu cəhəti mənə məlum idi, qızlar isə mənim çəkdiyim iztirablardan hali deyildilər. Əlahəzrət fakt isə göz qabağında idi, biz ərəb kino ulduzları ilə görüş seansında iştirak etmişdik. Düzdür, üç saat ərzində az qala güləşçilərin körpü pozasını andıran qaydada geniş ekranlı filmə tamaşa etmək asan məsələ deyildi, biz bu sınağı da keçməli olmuşduq. Hətta bu qanqaraldıcı ştrix də nəzərə alınsa belə məqsədə çatmışdıq. Əminənin niyyəti reallaşmışdı. Bəlkə də Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|