Thank you for your contribution

200

“Öğrencilere çekilen fotoğraflardaki yerlerden/yapılar-

dan daha önce görmedikleriniz var mıydı? Varsa hangi-

leriydi?” Soruları yöneltildiğinde; öğrencilerden 12’si, 

okul kampüsü ve yakın çevre dışında yaşadıkları yerdeki 

bir çok yeri görmediklerini söylemişlerdir. Görmedikleri 

yerler arasında yukarı Lefke yerleşkesi ve bu yerleşke-

de bulunan tarihi yerler ve binalar, yaşadıkları bölgede 

olan bir antik kent bulunmaktadır. Görüşme yapılan 1 

kişi yaşadığı yeri genel olarak bildiğini düşündüğünü 

ama diğer grupların çektikleri fotoğraflara bakınca bir 

çok yeri bilmediğini gördüğünü, 1 kişi bölgeyi biliyor 

olmasına rağmen, yöredeki tarihi mekanları ilk okul 

gezisi haricinde görmediğini ve çekilen mozaikleri ilginç 

bulduğunu söylemiştir. 1 kişi ise yaşadığı bölgenin hiçbir 

yerine daha önce bu gözle bakmadığını söylemiştir. 

Görüşme yapılan  öğrencilerden biri fotoğraflarla ilgili 

olarak düşüncelerini şu şekilde ifade etmiştir: 

E-4. “Bölgeyi bilen bir insan olarak elbetteki birçok kareyi 

neyin nerde olduğunu milimetrik şekilde ezbere biliyor-

dum.İlginç olarak belki Soli antik kentinde çekilmiş kuş 

mozaiklerini değişik buldum. Kabul ediyorum çok fazla 

Kıbrıslı olarak gezmedik böyle tarihi yerleri. Ne olacak 

müzede ya da soli de. Çocuktuk biz gittiğimizde oraya. Yıllar 

sonra üniversitede buldum bu fırsatı.Orda farklı kazılarda 

farklı şeyler de çıktı onları yakalama fırsatı buldum bu 

karelerde. Görmedim değil de hiç bu şekilde bakmamış-

tım. O hamamın güzelliğini o limanın o açıdan çekilmesini, 

duygularım kabarıyor bunları söylerken bile”.

“Fotoğraf çekme sürecinde neler yaşadınız? Çekimlerde 

nelere dikkat ettiniz? Proje kapsamında çekilen fotoğ-

raflardaki yerlerden/yapılardan daha önce görmedik-

leriniz var mıydı? Varsa hangileriydi?” Soruları yönel-

tildiğinde görüşmeciler ilk olarak çevreyi tanımıyor 

olmalarından ve amatör olmalarından dolayı ilk başta 

zorluk çektiklerini fakat grup arkadaşları ile çekimler 

sırasında keyifli zaman geçirdiklerini ve fotoğraf çeker-

ken çevreyi de  tanıma olanağı bulduklarını söylemişler-

dir.Görüşmecilerden bir kişi doğma büyüme Lefkeli ol-

duğu için fotoğraf çekimlerindeki yapıları tanıdığını ama 

diğer 14 kişi daha önce bu yapılara dikkat etmediklerini 

ve tanımadıklarını ifade etmişlerdir.Görüşme yapılan  3 

öğrenci ise düşüncelerini şu şekilde ifade etmiştir:

E4:Farklı açılardan çekimler almaya dikkat ettik. Siz ilk 

başta silüete de dikkat edin demiştiniz. Yani fotoğrafın ana 

hattında bir hamam varsa kaya parçalarından hafif yere 

yatarak fotoğraf makinasını hafif kaldırarak tuşa bastığı-

mızda kaya parçaları silüet gibi oldu. Bu biraz fotoğrafçılık 

bilmeyle alakalıydı ama biz deneyerek daha önce bilmeden 

bunu yaptık. Bu sayede düşündüğümüz şeyi çekmeyi dene-

yerek öğrendik.

K3. “Bir kere farklı farklı insanlarla bir araya geliyorsunuz. 

Normalde gün içerisinde, sınıf içerisinde asla diyalogda 

bulunmadığınız arkadaşlarınızla, bir grupla birlikte bir 

araya geliyorsunuz. Daha sonra onlarla birlikte bu fotoğraf 

çekme aşamasında binaları yapıları farklı açılardan bakı-

yorsunuz. Şu açı mı ? Bu açı mı? Buradan nasıl gözüküyor? 

Hatta objektife ortak bakıyorsunuz hatta bazen birlikte 

makineyi tutuyorsunuz. Onun için o süreci de gayet olumlu  

iyiydi. Bizim bu çalışmada hiç bir şeyin tek boyutu yoktu”.

Gölge Oyununa Olanak Sağlayan Maketler:

Görüşmecilere; “Proje kapsamında çektiğiniz fotoğraf-

ların gölge oyununa olanak sağlayan  maketlerini grup 

çalışmasıyla yapacağınızı duyduğunuzda bunu nasıl 

karşıladınız? Sorusu yöneltildiğinde görüşmecilerden 

iki kişi haricinde tüm görüşmeciler yapacakları çalış-

manın çok zor olacağını,nasıl yapacaklarını düşünüp 

korktuklarını, hocalarını projeden vaz geçirmek için çok 

uğraştıklarını, okul öncesi bölümü öğrencileri olarak bu 

çalışmada zorlanacaklarını ifade etmişlerdir. Görüşme 

yapılan 3 öğrenci ise düşüncelerini şu şekilde belirtmiş-

tir:

K-4. “Siz bu çalışma böyle başladı , çok farklı bitebilir 

demiştiniz. Ben de fotoğraf galerisi gibi bir şeye dönüşür 

en fazla, daha fazla fotoğraf çekeriz diyordum. Siz orada 

maket deyince  eyvah dedim. Bu paniğimizi anlayıp sitresi-

mizi azalttınız. Şimdi maket ama neden yapılır? Biri diyor 

strafor. Hepsi farklı bir terim söylüyor. Bunları biz nereden 

bilelim. En sonunda kartondan yapalım dedik. İlk olarak 

malzemeleri aldık.Ama ben olayın gölge boyutundan bir 

haberim. Nasıl bir gölge olacak bu diyorum.İnanın biz gölge 

olayını maket bitti. O gün biz mimarlık fakültesindeyiz gece-

nin bir saati olmuş.Ferner de yok. O telefonların feneriyle 

Kübra açtı. Bir tuttu. AAA gölgesi yansıyo diyerek şaşırdık. 

Ve dedimki ya ne kadar cahiliz.Herkes diyor ki gölge oldu.

Tabi olur deliyorsun maketin bazı bölümlerine pencereler 

açıyorsun. Tabi ki gölgesi böyle olunca çıkar. Siz de en 

başta söylemiştiniz bizim amacımız profesyonel bir maket 

yapmak değil, gölge yaratmak.Mesela insanların o gölgele-

rin içlerine girmesi, o anı yaşaması o anı tatması gibi. Tabi 

biz bunu yine başta maket yapana kadar algılayamadık”

K1:Eyvah dedim hocam. Sizden duyunca. Nasıl yani? Gölge 

çalışması yapacağız dediğiniz zaman ben çok korktum 

açıkçası. Hiç yapmadığım bir çalışmaydı bu benim ve ilk 

defa sizinle çalıştım böyle bir çalışmada. Hiç yapmadığı-

mız için çok zorladı bizi.Çünkü o kadar dikkatli kesmemiz 

gerekiyordu ki .Biz de dedik ki biz bir deneyelim ve bunu bir 

başaralım eğer olamazsa hocamıza tekrar gideriz dedik, 

baktık başarıyoruz devam ettik. Çok güzel şeyler öğrendim.

K-3:  “Daha önce hiç böyle bir çalışma yapmamıştım. 

Benim çalışmam çocuklarla çalıştığım için kağıt katlama 

şeklinde olacaktı. Benim daha önce kağıt katlama ile olan 

ilişkim; tek katladığım kağıt; hani katlarsın gemi  yaparsın, 

isimler yazarsın da parmaklarının arasında oynatırsın, tek 

kağıt katlama olayım oydu.  Ama bizim fakültenin fotoğrafı-

na baktığımda daha önce sizin gösterdiğiniz örnek çalışma-

lara baktığımda ben onun gayet olabilecek bir şey olduğunu 

düşündüm. Deneme olarak da yaptığımda ortalama 3 saat 

gibi bir vaktimi aldı o çalışma. Yani çok da fazla bir vaktimi 

almadı. Hiç yapıştırıcı kullanmadan  oyularak yapılan bir 

çalışmaydı o. Sonra onun 3 boyutlu ayağa kalkması, hayat 

bulması, gölgelerinin yansıması, o çok heyecan vericiydi”.

Daha sonra görüşmecilere “Karşılaştığınız güçlükler 

oldu mu? Olduysa bunları nasıl yendiniz? Nasıl yaptı-

---