231
sonucu nələri göstərmiş oldu:
1) Mir Qəmbər ağanın əminliyi işə yaramamışdı! İçimizdə bir
deyil, bir neçə rus adamı var idi!
2) Nə qiymətinə olursa-olsun, Rus Dövlətinin “Sovet
Azərbaycan” projesi Quzeydə olduğu kimi, Güneydə də antitürk
ideoloji məktəbinə çevrilməlidir.
3) Güneydə də, Quzey kimi Türkçü öncüllərin terroru geniş alanlı
bir eyləmə çevrilməlidir.
4) Yoxetmədən öncə, susdurma siyasəti irəli götürülməli idi.
Ancaq, Güneydə olduqca yumşaq olması gərəkir. Çünki, yerli
kadra ehtiyac vardır hələlik.
5) Bir neçə gün sonra mənin doğranmış cəsədimi xayin kimi
deyil, Sovet dostu kimi göstərəcəklər!
Sonuc: Hardasa yüzün üzərində üyəsi olan qurum ləğv olundu!
Rusların dostluq əli sevə-sevə qəbul olundu!!! Yaranacaq bundan
sonraki Azərbaycan Partiyasına qaçaraq üzv olunacaq! Mən,
Bakıya yolanılacaq dəstə içində olacağam!...
Bir neçə gün sonra konsulluğa yenidən çağırıldım. Həmin rus
232
məmuru mənim əlimi sıxaraq:
-
Cabbar yoldaş, sizi çox ağıllı davranışınız üçün alqışlayıram!
İnanın ki, həyatınızın ən doğru qərarını verdiniz! Bu arada, məni
Asif yoldaş səsləyə bilərsiniz. Asif, Asif!
-
Asif yoldaş, siz bu bilgiləri hardan almısınız? Mən ki, hələ sizə
bilgi verməmişəm!
-
Biz hər şeyi bilirik. Sizin qarşınızda bir dövlət dayanıbdir, yaldaş
Cabbar! Sizin içinizdə olan is,ə mən özüm idim! Başqasını
axtarmayın. Bundan sonra nə fərq edər ki, bir-birimizlə dost
deyilikmi? Getməyin, bir çay için, sonra sizi özüm yola
salacağam!
Sonuc: Cabbar əmi, sənin də güvəndiyin dağlara qar yağdı!!!
(Nəhavən-Bədiabad Cabbar ... Əlyazma No 20, 1947...)
Təbrizdən önəmli bir məmuriyyət üçün Firqənin Ərdəbil
qərargahında bir toplantımız oldu. Toplantının hədəfində
Firqənin təbliğat uyğulaması dayanmışdı! Belə ki, Firqənin
təbliğat sistemi Azərbaycanın bütün bölgələrində vahid şəkil
tapmalıdır. Bu üzdən Firqənin üzvü olan dənəyimli öyrətmənləri
hazırlayır və bölgələrə yollayırdılar. Mən, bu toplantıda alışqanlıq
üzündən, beş-on kərə türk sözünü ağzıma aldım. Təbrizə dönər-
233
döməz Sovet konsulluğuna çağırıldım! Türk sözünü işlətdiyimə
görə, çox ağır qınandım! İki gündən sonra Firqə üzvlüyümü
dondurdular. Ancaq, izlənim altında Firqədə çalışmağıma izn
verdilər!
Firqənin iş başına gəlməsilə, bağışlanaraq üzvlüyüm özümə
qaytarıldı. Təbii ki, bir kiçik şərtlə! Bundan sonra diqqətli
olmalıyam, termin və adların işlədilməsində yalnışlığa yol
verməməliyəm.
Rus
yoldaşları
önəmsiz
problemlərə
çəkməməliyəm! Heç yerdə problem yaratmamalıyam! Bir sözlə,
gözlər üzərimdə olacaq!
(Nəhavən-Bədiabad, Cabbar ... Əlyazma No 25, 1947...)
Ə.Qəvam ömrümdə gördüyün ən usta fars siyasətçidir. O, Rza
şahdan üzübəri farsçı siyasətin ən ustalarından sayılırdı. Antitürk
olması, Qəvamın başqa özəlliyidi! O, siyasətdə ən böyük oyunları
seçərək riskə girməyi sevən birisidir. Ruslarla rus, ingilizlərlə
ingilis, amerikalılarla amerikalı, şahla sağçı, kommunistlərlə
kommunist olurdu. Halbuki, onun öz maraq alanı feodalizm idi.
O, farsçı siyasətçilər içində ən iri malikanələrə, xanlıqlara, torpaq
ərazisinə sahib idi. Sözsüz ki, bu böyüklükdə var-kar və kənd
nüfuzu onu toplumsal yerini bəlli edirdi. Ancaq, bunlara rəğmən
234
o, güclü oyunbaz olduğundan, hər kəsi yalnışlığa sürükləyirdi!
Bunun tərsinə, Firqənin içində buna bənzər siyasətçi yox idi! Bu
isə, ilk başdan müzakirə masasında yenilgimizi bəlli edirdi! Biz
türklərin ən bariz və dəyişməz özəlliyidir. Yəni içimizlə
eşiyimizin eynliyidir! Firqənin Qəvamla olan danışıqları üst
qaydalara tam uyurdu! Firqə, Qəvamın bir tülki siyasətçi
olduğunu desə də, zaman-zaman bu tülkiyə inanmaqla, bizi də
çaşbaş salırdı. Gözümüz görə-görə, Qəvam Firqəni arxasınca
çəkirdi! Firqə başçılığı, ona inanmasa da hər görüşdən sonra çaş-
baş qalırdı! Qəvam bir yandan Azərbaycanın başını qataraq
zaman qazanır, o biri yandan isə ruslarla saxta bazarlığa gedirdi!
Moskva yolçuluğu da bu diplomatik oyunlardan biri idi! O,
İngiltərə, Amerika və hətta mən deyərdim ki, Rusiya himayəsinə
arxalanaraq, Moskvaya yollandı! Stalin Sovet Azərbaycanında
Mir Cəfər Bağırovun arzularını xoş qarşılamırdı. O, Qafqazdan
Zaqroslara çəkilən güclü və iri Azərbaycan istəmirdi. Hətta
Azərbaycan Sovet olarsa belə, kontrolu mümkünsüz görünürdü!
Stalin, öz əlində olan əmin sınırlar istəyirdi. Moskva milyonlarca
insan bahasına, ölçüsüz xarabalıq qalıntısına bədəl olmuş savaş
qalibiyyətini başıbəlalı bir fakta qurban verməzdi. Bunu,
Azərbaycandan çıxan gün, bar-bar bağıraraq car çəkmiş oldu!
Ruslar Firqəni də, Azərbaycan Demokrat Hakimiyyətini də
235
buraxmışdı. Keşkə buraxmış olsaydı! Açığını demək gərəkdirsə,
satmışdı. Qəvamən Moskvaya gedişi, sadəcə bu ssenariyaya son
bir səhnə artırılması idi! Qəvam, Tehran siyasətinin diplomatik
qolu olaraq, bu oyunun önəmli parçası sayılırdı. Məncə, işin təməl
qaynağını ört-basdır etməklə, Azərbaycan türklərinin gözünü
bulandırmaq Qəvamın payına düşən önəmli rol sayılırdı.
Bir neçə fikirdaşımla mərkəzdə, rusların Firqəni pis duruma
saldığı haqda danışırdıq! Ruslar gedərkən, Firqənin əlində olan
məşrutədən qalmış paslı Berno və Beşatanları belə, fədailərin
əlindən almışdırlar. Yəni Firqənin Tehran hücumu qarşısında
rəsmi olaraq, bir beşatanı belə yox idi! Baxmayaraq ki,
mərkəzdən uzaqda olan fədai dəstələri tam da Təbriz kimi
silahlarını təslim etməmişdilər. Ancaq, ona da mərmi
gərəkdirsə!? Bəzi atəşin firqəçi “yoldaş”lar tərəfindən pantürkist
adlanan mənim kimilərin ruslara qarşı tutumunun doğru olduğu
üzə çıxandan sonra, ümidsizlik o boşuna inanan dostların arasında
daha çox görünürdü! Həmin görüşdə o dostların ikisi də var idi:
Yoldaş Mərdan Q.: Bəylər, bundan sonra kimə inanmalıyıq? Rus
yoldaşlar bizi üzü aşağı qoyub getdilər! Bizim onlara olan
sədaqətimiz tam idi, amma onların Amerikanın atom bombası
Dostları ilə paylaş: |