Ümummilli lider Heydər Əliyev – 90 265 Tarix və onun problemləri, №2 2013
Yüklə 393,87 Kb. Pdf görüntüsü
|
| Ümummilli lider Heydər Əliyev –
90 267 Tarix və onun problemləri, № 2 2013 İrqi saflıq və onun uğrunda mübarizənin labüdlüyü Adolf Hitlerin “Mein Kampf”ın bi- rinci hissəsinin “Xalq və irq” adlanan on birinci fəsli həsr edilmişdi. “İnsan mədəniyyətinin zir- vəsi” - arilər “ac siçovullar sürüsünə”- yəhudilərə qarşı qoyulurdular. Bütün qalan xalqlar bu irqçi ehramında müxtəlif yeri tuturdu. Bu anlamdan asılı olaraq kimlərinsə assimilyasiya edil- məsi ehtimal olunur, kimlər isə ya qismən, ya da tamamilə məhv edilməli idi. Hitlerin Rusiyada yaşayan ruslara münasibəti belə idi: “Bolşevik rejimi şeytani bir üsulla bu rusları yox etmiş və ya Sibirə sürmüş və rus xalqını irqən yox edib asiyalaşdırmaq üçün planlı olaraq monqolları Av- ropa Rusiyasına yerləşdirmişdir” (8, 40). Qafqazlılar və Türk-tatarlara münasibətdə nasistlərin irqçi baxışlarına gəldikdə isə, onlar “düşük dəyərli asiyalılığı” təmsil edirdilər və slavyanlardan da aşağıda dayanırdılar. Alfred Rozenberq 1941-ci il iyunun 20-də yazırdı ki, “Rusiya heç vaxt milli dövlət ol- mamışdır,o həmişə çoxmillətli dövlət kimi mövcud olmuşdur… Bütün xalqlar ruslara düşmən olaraq qalırlar… Bizim xarici siyasətimizin məsələsi mənə belə görünür: ağıllı və məqsədyön- lü şəkildə bu xalqların bütün azadlığa meyllərini nəzərə almaq və onları dövlət quruluşunun müəyyən formasında birləşdirmək. Deməli: Sovet İttifaqının böyük ərazisində dövlət qurum- ları yaratmaqla onları Moskvaya qarşı yönləndirmək lazımdır ki, yaxın yüzilliklərdə alman reyxini Şərqdən gələn yaramaz təsirdən xilas edilməsi mümkün olsun”. Lakin nasist liderləri- nin əksəriyyəti Sovet İttifaqının III Reyx tərəfindən fəth edilmiş ərazisində hər hansı müstəqil milli dövlətlər haqqında ideyalara mənfi münasibətdə idilər. Alman-faşist işğal siyasətinin formalarından biri əhalinin milli əlamətə görə bölünməsi idi. Üçüncü reyxdə almanların başqa xalqlar üzərində irqi üstünlüyü nəzəriyyəsinə əsaslanaraq bir növ “millətin təmizliyi” məktəbi yaradılmışdı. Lakin o sabit deyildi. Hərbi və siyasi şə- raitin dəyişməsi ilə bu və ya digər milləti “təmiz irq” və əksinə tanıya bilərdilər. Bütövlükdə, bu siyasət müharibənin hər hansı konkret mərhələsində alman komandanlığının planlarının müvəffəqiyyətli icrasına tabe edilmişdi. Təbliğat xidmətlərinin fəaliyyətini çətinləşdirən əsas amillərdən biri işğal altında olan xalqlarının maraqları ilə Almaniyanın maraqlarının üst-üstə düşməməsi idi. Bütün müharibə dövründə Qebbelsin təbliğat nazirliyi ən kiçik fürsətdən istifadə edərək nasizm ilə mübarizə aparan qüvvələri “milli mənzillər” üzrə ayırmağa çalışırdı. “Mədəni Avropanın millətin təmizliyi üçün Səlib yürüşünün” zirvəsi 1942-ci ildə SS-in təbliğat-təşviqat idarəsinin nəşr etdiyi “Untermenş” kitabçası oldu. Bu irqçi kitabça şərqdə bütün xalqlara nifrətin qızışdırılmasına yönəldilmişdi. “Yəhudi başlı slavyan-tatar əjdahası”, “hun güruhları”, “qətlə susamış çəpgöz gözlər”, haqqında yürüdülən fikirlər nəinki, praqmatik düşüncəli alman təbliğatçılarının, həm də Reyxin ən böyük Asiya müttəfiqi olan Yaponiyada mənfi reaksiyaya səbəb olmuşdu. Təbliğatçılar belə hesab edirdilər ki, bu çap işi ilə rusların tanış olmasından sonra onların bütün fəaliyyət yekunları heçə enəcəkdir Hərbi əsir düşərgələ- rində xüsusi olaraq təşkil olunan yoxlamalarda onların milliyyəti haqqında soruşurdular. 1941-ci ilin yayından etibarən Rusiyanın işğal edilmiş ərazisində nasist idarə etmə strukturlarının yaradılması prosesi başlandı. Yerli əhalidən ilk növbədə “bolşeviklərdən zərər çəkmiş ailələr”dən istifadə olunması nəzərdə tutulsa da, üstünlük əsasən “ucqar dövlətlərin sa- kinlərinə”, yəni, Baltikyanı və Ukrayna sakinlərinə verilirdi. Kadrlar bir qayda olaraq milli az- lıqlardan olan əsirlərin azad olması yolu ilə toplanırdı. Lakin ilk əvvəl onların hamısı nasist- lərə loyal münasibət baxımın-dan ciddi yoxlamaya məruz qalırdılar. (9,132) Moskva yaxınlığında vermaxtın məğlubiyyətindən sonra nasistlər “Yeni mil-li siyasət” xəttini həyata keçirməyə başladılar. Bu siyasət ilk növbədə nasistlərin işğal olunmuş ərazi- lərini insan ehtiyatlarından hərbi məqsədlərlə istifadə olunması ehtiyacından yaranmışdı. Hələ 1941-ci ilin yayından başlayaraq nasistlər antirus təbliğatını genişləndirərək işğal altında olan |