706
Şekil T.48 – Toprak seviyesinin üzerinde yapıya giren dış iletken
bölümlerin çok
noktadan girdiği yapıdaki kuşaklama düzenlemesine ilişkin örnek
Binaya giren hizmet tesisatlarının ekranlı olmaması durumunda, kısmi yıldırım akımı
aktif iletkenler üzerinden akacaktır. Bu durumda, yıldırım akımını iletme özelliklerine sahip
DKD’ler, giriş noktasında yerleştirilmelidir. PE veya PEN iletkenleri, doğrudan kuşaklama
barasına bağlanmalıdır.
Dış iletken bölümlerin, elektrik güç ve iletişim hatlarının farklı yerlerden yapıya girme
zorunluluğunun olması ve bu nedenle tesis edilmesi gereken birden fazla kuşaklama barasına
ihtiyaç duyulması halinde, kuşaklama baraları mümkün olduğunca yakın olarak toprak
sonlandırma sistemine, bir başka ifadeyle halka topraklama elektroduna, yapının çelik
donatısına ve uygulanabilmesi durumunda, yapının temel topraklama elektroduna
bağlanmalıdır.
A tipi topraklama düzenlemesinin YKS’nin bir bölümü olarak kullanılması durumunda,
kuşaklama baraları ayrı ayrı topraklama elektrotlarına bağlanmalı ve ek olarak bunlar, iç
halka iletkenler veya kısmi halka biçiminde olan bir iç iletkenle birbirlerine bağlanmalıdır.
Toprak yüzeyinin üstündeki dış hizmet tesisatlarına ilişkin girişler için, kuşaklama
baraları YKS indirme iletkenlerine kuşaklanan dış duvarın iç veya dış tarafındaki yatay halka
iletkene ve uygulanabilmesi durumunda, yapının çelik donatısına bağlanmalıdır.
Halka iletken, çelik donatıya ve yapının diğer metal elemanlarına, Çizelge 18’de
belirtildiği gibi indirme iletkenleri arasındaki uzaklığın düzenli bir şekilde eşit aralıklarla
bölünen kısımlarına bağlanmalıdır.
Esas olarak bilgisayar merkezleri, iletişim binaları ile yıldırımın elektromanyetik
darbesinin endüksiyon etkisinin düşük seviyede olmasının istendiği diğer yapılarda, halka
iletken donatıya her 5 m’de bir bağlanmalıdır.
Büyük iletişim veya bilgisayar tesislerinin bulunduğu ve EMU taleplerinin yüksek
olduğu betonarme binaların dış hizmet tesisatlarının kuşaklanmasında, yapının çelik
donatısına veya diğer metalik elemanlara çoklu bağlantıları olan bir iletken levha
kullanılmalıdır.
T.4.3 Dış YKS’nin elektriksel yalıtımı:
Dış YKS ile yapının eş potansiyel kuşaklamasına bağlanan iletken bölümler arasında
Madde 15.c’ye uygun yeterli ayırma uzaklığı olmalıdır.
Ayrıntılar için Madde T.4.1.1’e bakılmalıdır. Alçak yapılar için bazı örnekler ve Madde
15.c’deki k
c
’ye ilişkin hesaplamalar Şekil T.2’de verilmiştir.
T.4.4 İç sistemlerde endüklenen akımların etkilerinden koruma:
Dış YKS’nin iletkenlerindeki akımlar, elektromanyetik kuplaj etkisinden dolayı içteki
tesisatların iletken döngülerinde yüksek aşırı gerilimler endükleyebilir. Aşırı gerilimler, iç
sistemlerde arızalara neden olabilir.
Genellikle bütün binalarda elektronik donanım bulunmasından dolayı, iç ve dış indirme
iletkenlerinin elektromanyetik alan etkileri yıldırımdan koruma sisteminin planlanmasında
göz önüne alınmalıdır.
Aşırı gerilimlere karşı koruma önlemleri, Madde 18-Madde 22'de verilmiştir.
Elektrik Mühendisleri Odası
707
Ek – U
Bir YKB’deki elektromanyetik ortamın değerlendirilmesine yönelik esaslar
Bu ekte, yıldırımın elektromanyetik etkisinden korunmak amacıyla, bir YKB’nin
içindeki elektromanyetik ortamın değerlendirilmesi için gerekli bilgiler verilmektedir. Ayrıca
bu bilgiler elektromanyetik girişimlere karşı korunma için de uygundur.
U.1 Yıldırımın elektrik ve elektronik sistemler üzerinde oluşturduğu zararlı
etkileri
U.1.1 Zarar kaynağı:
Zararın ana kaynağı, yıldırım akımı ve bu akımın oluşturduğu manyetik alandır.
Koruma bakımından, yıldırımın oluşturduğu elektrik alanının etkisi genellikle daha az
önemlidir.
U.1.2 Zarar gören sistemler:
Darbelere ve manyetik alanlara karşı sadece sınırlı dayanma düzeyine sahip olan ve bir
yapının içine veya üzerine tesis edilen iç sistemler, yıldırımın ve manyetik alanların etkilerine
maruz kaldığında, bozulabilir veya doğru çalışmayabilir.
Bir yapının dışına monte edilmiş sistemler, zayıflatılmamış manyetik alandan ve açıkta
konumlandırılması durumunda, doğrudan yıldırım boşalmasından oluşan tam yıldırım
akımına karşılık gelen darbelerden dolayı risk altında olabilir.
Bir yapı içinde tesis edilen sistemler, arta kalan zayıflatılmış manyetik alandan ve içte
iletilen veya endüklenen darbelerden dolayı ve yapıya giren hatlar tarafından iletilen dış
darbeler nedeniyle risk altında olabilir.
Donanımın dayanım düzeylerine ilişkin ayrıntılar için uygun standardlar aşağıda
verilmiştir:
- Güç tesisatının dayanım düzeyi IEC 60664-1’de tanımlanmıştır,
- İletişim donanımının dayanım düzeyi ITU-T K.20 ve K.21’de tanımlanmıştır,
- Genel donanımın dayanım düzeyi kendi ürün spesifikasyonlarında tanımlanır, veya
aşağıdaki deneylere tabi tutulur:
• İletilen darbelere karşı IEC 61000-4-5’deki 1,2/50 μs’lik, 0,5 – 1 – 2 – 4 kV’luk
gerilim darbe ve 8/20 μs’lik 0,25 – 0,5 – 1 – 2 kA’lik akım darbe deneyleri
Not: Bazı donanımın yukarıdaki standardın kurallarını karşılaması için bunlar iç
DKD’lerle birlikte olabilirler. Bu iç DKD’lerin özellikleri koordinasyon kurallarını
etkileyebilir.
• Manyetik alanlara karşı IEC 61000-4-9’daki 8/20 μs’lik, 100 – 300 – 1000 A/m’lik ve
IEC 61000-4-10’daki 1 MHz’de 10 – 30 – 100 A/m’lik manyetik alan deneyleri
İlgili EMU ürün standardlarında tanımlandığı gibi, ışıma yoluyla yayınım ve bağışıklık
deneylerinde radyo frekanslarına uygun olmayan donanım, kendi içine doğrudan ışıyan
manyetik alanlardan dolayı risk altında olabilir. Diğer taraftan, bu standardlara uygun
donanımdaki kusur ihmal edilebilir.
U.1.3 Zarar kaynağı ile zarar gören sistemler arasındaki ilişki:
Donanımın dayanım düzeyi, zarar kaynağı ile uyumlu olmalıdır. Bunun için,
yıldırımdan korunma bölgelerinin (YKB) uygun bir şekilde oluşturulması gereklidir.
U.2 Hacimsel ekranlama, hat güzergahını belirleme ve hat ekranlama
U.2.1 Genel:
Elektrik Mühendisleri Odası