168
Qazanbulaq qalxımı 8 və 9-cu profillərin baĢlanğıclarında
qeyd olunan dərin dərə (bu yerdən cq-ĢmĢ istiqamətli qırılmanın
keçdiyini ehtimal etmək olar) vasitəsilə iki hissəyə bölünmüĢdür.
ġimalda qalan hissə 400 m-lik izoxətt daxilində 13, 91, 140, 29, 15
saylı quyu rayonlarını əhatə edərək, təxminən qərbə doğru istiqa-
mətlənmiĢ və 13 saylı profildə 3,0 km-ə qədər geniĢlənmiĢdir.
AlınmıĢ bu yeni qalxım əvvəlki illərin struktur
xəritəsində öz əksini
tapmamıĢdır. Ziyadxan və Çaylı strukturlarının arasında yerləĢən
bu qalxıma ġimali Çaylı adı verilmiĢdir. Ġzohipslərin əyilmələri
Qazanbulaq qalxımının 29, 13 saylı quyularından Ģimal-Ģərq isti-
qamətdə 202 saylı quyuya qədər, 63, 19 saylı quyulardan isə Ģərq-
cənub-Ģərq istiqamətdə 17-ci profilə qədər davam etdiyini göstərir.
ġəkil 6.12. Qravimetrik məlumatlara görə Mezozoy çöküntülərinin səthi üzrə
struktur xəritə (Qazanbulaq-Borsunlu-Ziyadxan sahəsi)
172
kəĢfiyyat məlumatları ilə üst TəbaĢir çöküntülərinə aid edilən
struktur mürəkkəbləĢmələrin olduğu müəyyənləĢdirilmiĢdir.
Sahədə müəyyən edilmiĢ müxtəlif istiqamətli qırılmalar üst
TəbaĢir horizontunun bloklu quruluĢa malik olduğunu göstərir.
Tərsdəllər sahəsinin cənubundan Böyük Palantökənin cənubuna
qədər blokların qırılaraq, növbə ilə 300-400 m düĢdüyü müĢahidə
olunur.
ġəkil 6.15. Qravimetrik məlumatlara görə üst TəbaĢir çöküntülərinin
səthinin
3Ö struktur xəritəsi (Tərsdəllər - Ceyrançöl - C. Palantökən sahəsi)