Vaqif aslan seçİLMİŞ ƏSƏRLƏRİ

Milli Kitabxana

 

 

 

29

 

                             Elə bil,dəyişib bir az görkəmin, 

                             Elə bil,yad sözə uyumusan sən. 

                             Əvvəllər heç belə soyuq deyildin,  

                             İndi nə olub ki,soyumusan sən, 

                             Otağım? 

 

                             Aradan nə keçdi? İllər,fəsillər... 

                             Başqa nə oldu ki? Dəyişdin niyə? 

                             Nənəm əldən düşüb,anam qocalıb, 

                             Atam da yetirib daha əlliyə, 

                             Otağım! 

 

                             Mən də gözəllərdən düşəndə söhbət, 

                             Özümdən bədgüman oluram,düzü. 

                             Bir də ki,rastıma çıxanda,əlbət, 

                             Utanıb sıxılır qonşunun qızı, 

                             Otağım! 

 

                             Ona bir söz dedim,eylədi acıq, 

                             Nədənsə ürəyi qızmadı mənə. 

                             Sənin qapın açıq,pəncərən açıq, 

                             Bəs sənə nə düşüb,qızmırsan yenə, 

                             Otağım? 

 

                             Sıxırsan adamı,darıxdırırsan,.. 

                             Ürəyim əlindən qanlar udubdur. 

                             Belə getməyəcək,soyuqluğundan 

                             Atam da,anam da xəbər tutubdur, 

                             Otağım! 

                               1iyul 1975 

 

       ŞAİR SİNƏSİNDƏN TANINAR 

 

                             Məni tanımırsan,.. əcəb sözdü bu, 

                             Tanımaq olarmı adamı üzdən? 

                             Tanıyanlar olar,gözəl,düzdü bu, 

---

Milli Kitabxana

 

 

 

30

                             Kəkliyi ayaqdan,ceyranı gözdən. 

 

                             Tanımaq istəsən məni dünyada, 

                             Dolaş səhər-səhər bağçanı,bağı. 

                             Lalə bitməyirmi sizin bağçada? 

                             Şair sinəsindən tanınar axı. 

 7yanvar 1976 

 

 

SADƏLÖVHLÜK 

 

                             Şeir amansızdır,şair qardaşım,  

                             Yaman imansızdır şeir,qardaşım. 

                             Yayın ortasında isitməsi var, 

                             Qışın şaxtasında üşütməsi var. 

                             Köz kimi içindən göynədər səni, 

                             Dırnağın üstündə oynadar səni, 

                             Nə yaxşı elə bir əsərim yoxdur. 

 

                             Gözünü nadana oydurar şeir, 

                             Dərini yaltağa soydurar şeir. 

                             Mənim nə vecimə,şair qardaşım, 

                             Rüşvətin gücünə kəsilmir başım. 

                             Deşilmir qulağım paslı biz ilə, 

                             Paslı bir zəncirdən asılmır başım... 

                             O yanda,bu yanda tanıyanım yox, 

                             Tərif edənim yox,qınayanım yox, 

                             Özümə,özgəyə xətərim yoxdur. 

 

                             Bir gün istədim ki,şeir yazım mən, 

                             Baxdım,allı-güllü çəməndir şeir. 

                             Göz yaşım güllərin şehinə döndü, 

                             Mənə elə gəldi Vətəndir şeir. 

                             Nəfəsim Vətənin mehinə döndü. 

                             Razı olmadılar yoldan azım mən, 

                             Dedilər: – Özünə düşməndir şeir. 

                             Gördüm,bu dünyadan xəbərim yoxdur. 

---

Milli Kitabxana

 

 

 

31

 

TANIŞLIQ 

 

                                   Mənim şeirim  

                                          “Qaraqum” konfeti döy 

                                   Yeyəsən,  

                                          bəh-bəh deyəsən. 

                                   Qısası,  

                                          saqqız da döy, 

                                   Həfrayı tənqidçitək  

                                                 ad üçün çeynəyəsən. 

                                   Beynimdə,ürəyimdə  

                                                  min kərə dolaşdırıb, 

                                   Babəkin Samirədə  

                                          doğranan qollarının  

                                                       qanına bulaşdırıb, 

                                   Bükmüşəm Nəsiminin  

                                                           soyulan dərisinə.  

                                   Sonra da get demişəm, 

                                   Məni tərk et demişəm 

                                   Sığallı şeirlərin 

                                              dul qalan pərisinə. 

 

 

 

---