Böyük Sadiqlik
Yüklə 56 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- RUMINİYA
- İman hərəkətə püskürməyincəyə qədər, hətta ada belə layiq deyildir.
104 BÖYÜK SADİQLİK -cü gün Böyük qəm RUMINİYA: ARXMANDRİT QİUŞ Cilavanın kommunist həbsxanası xüsusilə sərt idi. Sınıq pəncərələr sərt küləyi içəri buraxırdı. Məhbuslardan bəziləri ölüncəyə qədər donmuşdular. Cilavada məsihçilərə heç kimin yazığı gəlmirdi. Əslində, onlar tez-tez qəddar nəzarətçilər tərəfindən “xüsusi” döyülmələrə tab gətirirdilər. Yeni məhbuslardan biri olan Arxmandrit Quiş Rumıniyanın Liberti şəhərində pastor idi. Arxmandrit öz yeni “evinə” həyəcanla baxdıqca, tanış bir sifət gördü – Libertidə onunla xidmət edən bir kişi. Bu, pastor Ri- çard Vurmbrand idi. “Necə ola bilər, o, hələ də sağdır?” – Arxmandrit fikirləşdi. “Səkkiz ilə yaxındır ki, heç kim onun haqqında bir şey eşitməmişdir.” İki sadiq pastor qucaqlaş- dılar. Arxmandrit gülümsədi, tab gətirəcəyi dəhşətli əzablarda ona kömək edəcəyi köhnə dostuna görə minnətdar idi. Amma pastor Vurmbrand gülümsəmədi. O, belə yaxşı pastoru həbsdə görməyə kədərləndi. O, onun barəsində narahat olma- ğa başladı. O, soyuğa və qəddar rəftarlara tab gətirəcəkmi? O da digərləri kimi ağlını itirəcəkmi? Səkkiz il həbsdə olandan sonra Vurmbrand nəyin baş verəcəyini bilirdi. İki dost sakitcə oturdular. Nəhayət, Riçard gərginliyi dağıtdı və mülayimcəsinə soruşdu: “Sən qəmginsən?” Onu heyrətləndirərək Arxmandrit sadəcə cavab verdi: “Qardaş, mən yalnız bir qəm bilirəm: bu, İsaya tamlıq- la verilməməkdir.” Məsihçi şəhidlərin həqiqi hekayələrini emosional olaraq tükənmiş hiss etmədən oxumaq çətindir. Belə dəhşətli ölümlə ölənlər günahsızlara olan qəmginlik və təəssüf hissi təbii reaksiyalarından biridir. Amma hekayələrin qəhrəman kişi və qadın- ları birlikdə başqa cür hay vermənin olma- sını arzulayardılar. Onlar ümid edirdilər ki, onların qurbanları digərlərini də buna bənzər əhdə doğru ruhlandıracaqdır. Söz- süz ki, onların ölümü bizim qəlblərimizə toxunur. Amma öz kiçik imanımız bi- zim qəlblərimizi iki yerə bölməlidir. Bu, həqiqətən, kədərlidir. Sən öz təkəbbürünə görə cismani rəğbətdən uzaqda tövbəyə doğru rəğbətə çağırılırsanmı? Oxuduğunun nəticəsi olaraq səndə ilahi qətiyyətlilik hissi var? Allahdan Onun üçün yaşamağa görə qərarı hərəkətə gətirməyi dilə. Amma indi kədərinizə görə yox, bu kədər hissinin sizin tövbə etmənizə səbəb olduğu üçün sevinirəm. Allah istəyən tərzdə kədərləndiniz, buna görə də bizdən heç bir şeydə ziyan görmədiniz. 2 Kor. 7:9 BÖYÜK SADİQLİK 105-ci gün gün 105 İman hərəkətə püskürməyincəyə qədər, hətta ada belə layiq deyildir. Katerin Marşal BÖYÜK SADİQLİK 106 BÖYÜK SADİQLİK -cı gün Böyük bağışlama RUMINİYA: DEMETER Demeter uzun illər kommunizm həbsxanasında əzab çəkmişdir. O, həbsxanaya salındığı müddətdə ruhda güclü qalmışdır, amma onun bədəni dağılmağa başlayırdı. Orada xüsusi həbsxana nəzarətçisi var idi, o özünü Demeterin onurğa sütununa çəkic ilə vurmaqla əyləndirirdi ki, bu da Demeteri həmişəlik iflic etmişdi. Amma Demeterin Məsihə bənzər davra- nışı heç vaxt dəyişmədi və o, nəhayət, həbsdən azad edildi. İyirmi ildən sonra o, evinin giriş qapısı- nın döyüldüyünü eşitdi. Onun onurğa sütu- nuna qəddarcasına vuran və onu uzun illər iflic etmiş həbsxana nəzarətçisini qarşısında görəndə o, heyrətə gəldi. Yenə də Demeter öz imanını ifadə etməkdə dəyişmədi. Demeter salam verməzdən əvvəl, keç- miş nəzarətçi dedi: “Mən dərk edirəm ki, sənə etdiklərimə görə heç vaxt bağışlana bilmərəm. Bunlar çox iyrənc idi. Amma xahiş edirəm, sadəcə olaraq, mənim üzr sözlərimə qulaq as və sonra mən gedəcəyəm.” Demeter o adama şəfqət və təəccüblə gözlərini dikdikcə bir anlıq dayandı. O, mülayimcəsinə cavab verdi: “İyirmi il mən hər gün sənin üçün dua etmişdim. Mən səni gözləyirdim. İyirmi il əvvəl mən səni artıq bağışlamışdım.” Əgər biz hamıya sevgi və ba- ğışlanmanı könüllü olaraq göstərsək – hətta bizi incidənlərə belə – onda Məsihin sevgisi hər şeyə qalib gələr. İnsanların əksəriyyəti heç vaxt düşü- nülmüş fiziki əzab çəkməyəcəklər. Amma başqalarının bizə vurduğu emosional yara- lar da onun kimi viranedici ola bilər. Xoş olmayan sözlərin, dostun səni satmasının, acı boşanmanın xatirələri bizimlə həyat boyu qala bilər. Biz kin saxlamağa sövq olunuruq, hətta, ola bilsin, incidən insa- na qarşı dəqiq qisas almaq istəyirik. Ba- ğışlanma bizə təbii olaraq gəlmir, lakin o, Allahın təbiətinin ayrılmaz bir hissəsidir. Əgər biz Allahın lütfünü dadmışıqsa, onda biz başqalarına da Allahın bağışlanmasını bölüşməkdə izin verə bilərik. Bağışlanma digərinin bunu səndən istəməsindən asılı deyildir. Bu, itaətkarlıq və həmçinin, iman addımıdır. Allahdan həqiqi bağışlanma möcüzəsinin baş verməsi üçün qəlbini aç- mağını dilə. Bir-birinizə dözün və birinizin digərindən şikayəti varsa, bağışlayın. Rəbb sizi bağışladığı kimi, siz də bağışlayın. Kolos. 3:13 Yüklə 56 Kb. Dostları ilə paylaş:
|