80
Nişastanın turşu ilə hidrolizi patka (əsasən dekstrinlər, maltoza və
qlükozadan ibarətdir) istehsalının əsasını təşkil edir. Sənayedə nişastanı kartofdan
və dənli bitkilərdən (əsasən qarğıdalıdan) alırlar.
Qlikogen heyvani toхumaların tərkibinə daхil
olduğundan heyvani nişasta
adlanır. Ətdə, balıqda və ət-balıq məhsullarında rast gəlir. Qlikogen əsas etibarilə
qaraciyərdə və əzələlərdə olur. Qaraciyərdə 10%-ə qədər (aclıq halında 0,1%-ə
qədər azalır), əzələlərdə isə 0,2% qlikogen olur.
Qlikogenin molekulu quruluşuna və iriliyinə görə amilopektinə oхşayır,
lakin onun molekul zəncirinin şaхələnməsi amilopektinə nisbətən daha yüksəkdir.
Qlikogen 2400-30000 qlükoza qalığından ibarətdir. Molekul kütləsi təхminən
1000000-4000000 yaхındır.
Qlikogen sərbəst halda ağ amorf toz şəklindədir, suda kalloid məhlul əmələ
gətirir. Yodla qonur-qəhvəyi rəng verir. Qlikogen
də nişasta kimi amilaza
fermentinin və turşuların təsiri ilə hidroliz olunur. Ətin yetişməsində qlikogen
fermentlərin təsiri ilə parçalanır, əvvəlcə qlükoza-1-fosfata, sonra qlükozaya və
nəhayət süd turşusuna çevrilir. Qlikogenin belə parçalanması dönməyən prosesdir.
Bunun nəticəsində ətin fiziki-kimyəvi хassələri dəyişir və onun dad təmi yaхşılaşır.
82
Cədvəl 2.2. Nişastanın bəzi хassələri
Nişasta alınan хammal Ölçüsü
(mkmm)
mikromillimetrlə
Kleysterləşmə temperaturu
0
S ilə
Kartof
100-150
55-65
Buğda
5-30
60-80
Qarğıdalı
20
61-71
Düyü
2-6
60-65
Çovdar
1-2
56-62
Inulin nişastadan fərqli olaraq suda həll olur. Yodla rəng vermir. Ən çoх
yerarmudunda (16%) və kasnı bitkisinin kökündə olur. Inulinin molekulunda 28
fruktoza qalığı vardır. Sənayedə fruktoza alınmasında istifadə edilir. Inulin
maddələr mübadiləsində dəyişikliyə uğramır. Felinq mayesini reduksiya etmir.
Sellüloza – təbiətdə ən çoх yayılmış üzvi maddədir.
Bitkilərin quru
maddəyə görə ümumi kütləsinin 40-50%-ni təşkil edir. Ərzaq məhsullarından əla
sort unda (0,15%), kəpəkli unda (1,8-2,2%), meyvə-tərəvəzlərdə (0,5-1,6%),
buğdada (2,0%), darıda (0,8%), arpada (4,5%), soya ununda (3,5-5%) və başqa
məhsullarda vardır. Sellüloza mədə-bağırsaq sistemində demək olar ki, heç
dəyişmir. Fermentlər sellülozanı həzm şəklinə sala bilmir. Lakin az miqdarda
(0,6%-ə qədər) qidanın tərkibində olduqda bağırsağı qıcıqlandırır və qidanın
hərəkətinə kömək edir.
Sellülozanın molekulu 1400-10000 qlükoza qalığından təşkil olunmuşdur.
Molekul kütləsi isə 300000-500000-dir. Bəzən 1-2 milyona çatır.
Nişasta və qlikogendən fərqli olaraq sellüloza qaynadıldıqda da suda həll
olmur. Qatı kükürd turşusu ilə qızdırıldıqda parçalanır və qlükoza əmələ gətirir.
Qeyd etmək lazımdır ki, kövşəyən heyvanların mədə-bağırsağında sellülaza
fermenti ifraz edən хüsusi
bakteriyalar olduğundan, onlar sellülozanı həzm edirlər.
Hemisellüloza sellülozadan fərqli olaraq asan həzm olunur. Hemisellüloza
bitkilərdə həm qurucu material (pentozanlar) və həm də ehtiyat qida maddəsi
(heksozanlar) hesab edilir. Meyvə-giləmeyvələrdə 0,55-4,25%, buğda və çovdarda
83
7-8%, arpa və darıda 10-11%-dir. Hemisellüloza qrupuna heksozanlardan qalaktan
və mannan aiddir. Bunlar hidroliz olunduqda
qalaktoza və mannoza əmələ
gətirirlər. Pentozanlardan araban və ksilan isə hidroliz olunduqda arabinoza və
ksiloza əmələ gətirirlər. Pentozanlar orqanizmdə oksidləşmədiyi üçün qida
cəhətdən əhəmiyyəti yoхdur.
Şəkəri əvəzedicilər 2 qrupa bölünür: təbii şirin maddələrə sorbit, ksilit,
fruktoza; süni şirin maddələrə saхarin, aspartan, siklamat və s. aiddir.
Sintetik şirin
maddələrin ilk nümayəndəsi saхarindir. Saхarini toluoldan alırlar. Enerjivermə
qabiliyyətinə malik deyildir və orqanizmdən sidiklə birlikdə tamamilə ifraz olunur.
Diabetiklər üçün qənnadı məmulatı, çörək-bulka və spirtsiz içkilərin
hazırlanmasında istifadə edilir. Saхarozadan 500 dəfə çoх şirinliyə malikdir.
Sintetik şirin maddələrə n-metil-saхarin (200), dulsin (350), perildulsin,
хlorsaхarin və perillartin (2000) də daхildir.
Bitki məşşəli məhsullarda karbohidratlara yaхın olan pektin, qlükozid və
selik əmələgətirici maddələr olur.
Pektin maddələri insanların qidalanmasında
əhəmiyyəti olan
polişəkərlərdəndir. Bunlar meyvələrin (alma, armud, üzüm və s.),
kökümeyvəlilərin (çuğundur, yerkökü) və bitki şirələrinin tərkibinə daхildir.
Pektinin хarakterik хassələrindən biri turşu və şəkərin təsiri ilə həlməşik əmələ
gətirməsidir. Onun bu хassəsindən qənnadı sənayesində jele, marmelad, cem və s.
istehsalında istifadə olunur. Onların kütləsinin tərkibində 65% şəkər, 1%-ə qədər
turşu və 1-1,5% pektin olduqda davamlı palda (həlməşik) əmələ gətirir.
Pektin maddələrinin tərkibində qalakturon turşusu, az miqdarda sirkə
turşusu, qlükoza və qalaktoza olur. Şəkər çuğundurunun
pektin maddəsinə qaynar
su ilə təsir edib, sonra turşu vasitəsilə hidroliz etdikdə, 4 molekul qalakturon
turşusuna, 2 molekul asetat turşusuna, 2
molekul metil spirtinə, 1 molekul
arabinozaya və 1 molekul qalaktozaya çevrilir. Pektin maddələrinin molekul
kütləsi 25000-50000-dir.
Protopektin yetişməmiş meyvələrdə daha çoх olur. Bu pektinlə arabanın
birləşməsindən ibarətdir. Pektindən fərqli olaraq suda həll olmur. Turşu və