187
qarışması ilə sürətlənir. Buna görə də, QAX-da adsorbentin
seçilməsi verilən temperaturda selektivliyi təmin edən səthin
sahəsi və təbiəti vacib hesab edilir.
Temperaturun artması ilə tutulmanın asılı olduğu adsor-
bsiya istiliyi (
H/T) və uyğun olaraq (t
R
) azalır. Analiz prak-
tikasında bundan istifadə olunur. Əgər sabit temperaturda
uçuculuğu bir-birindən kəskin fərqlənən birləşmələr ayrılırsa,
onda aşağı temperaturda qaynayan maddələr tez elyurə olunur,
tez qaynayan maddələr böyük tutulma müddətinə malikdir,
onların xromatoqramdakı pikləri daha alçaq və eyni olacaqdır,
belə halda da analiz çox vaxt aparır. Əgər xromatoqraflaşma
prosesində kolonkanın temperaturunu sabit sürətlə artırsaq
(proqramlaşdırılmış temperatur), onda eni bir-birinə yaxın olan
piklər xromatoqramda bərabər yerləşəcəkdir.
QAX-sı üçün adsorbent kimi əsasən aktiv kömür, silika-
gellər, alüminium oksid və məsaməli şüşədən istifadə olunur.
QAX-ın əsas çatışmazlığı aktiv adsorbentlərin səthinin qeyri-
bircinsliliyi və güclü adsorbsiyaolunan polyar molekulların
təyininin qeyri-mümkünlüyü ilə əlaqədardır.
Lakin həndəsi və kimyəvi cəhətdən eynicinsli, mikromə-
saməli adsorbentlərdə güclü polyar maddələr qarışığının ana-
lizini aparmaq olar. Son illər səthi bu və ya digər dərəcədə
eynicinsli olan adsorbentlər, məsələn, məsaməli polimerlər,
makroməsaməli silikagellər (siloxrom, porasil, sferosil), məsa-
məli şüşələr, seolitlər istehsal olunur.
QAX metodundan daha çox tərkibində aktiv funksional
qruplar saxlamayan qaz qarışıqlarının və aşağı temperaturda
qaynayan karbohidrogenlərin analizində istifadə olunur. Belə
molekulların adsorbsiya izotermləri daha yaxın və xəttidir.
Məsələn, O
2
, N
2
, CO, CH
4
, CO
2
-ni ayırmaq üçün gilli mate-
riallardan uğurla istifadə olunur.
Analiz müddətini azaltmaq üçün tez qaynayan qazlar t
R
-
ni azaldaraq, kolonkanın temperaturu proqramlaşdırılır.
Molekulyar ələklərdən bütün məsamələri təqribən eyni ölçüyə
188
malik olan (0,4 – 1,5 nm) yüksəkməsaməli təbii və sintetik
kristallik materiallarda hidrogenin izotoplarını ayırmaq olar.
Porapak adlanan sorbentlərdən metalların hidridlərini (Ge, As,
Sn, Sb) ayırmaq üçün istifadə edilir. QAX metodu məsaməli
polimer sorbent və ya karbonlu molekulyar ələklərin köməyi
ilə suyun üzvi və ya qeyri – üzvi materiallarda, məsələn,
həlledicilərdə ən tez və əlverişli təyini üsuludur.
3.5. Kağız üzərində paylaşdırıcı xromatoqrafiya
Metodun əsasları. Kağız xromatoqrafiya “maye - maye”
xromatoqrafiyası növlərindən biridir. Qarışığın tərkibinə daxil
olan maddələrin paylanması iki maye faza – hərəkət edən və
hərəkətsiz fazalar arasında baş verir. Hərəkət edən faza kimi
adətən üzvi həlledicilər xidmət göstərilir. Hərəkətsiz faza, xro-
matoqrafiya edilən maddələr üçün yaxşı diferensial həlledici
olmalı, hərəkətdə olan fazada qismən və ya tamamilə həll ol-
mamalıdır. Bir qayda olaraq, kağız xromatoqrafiyasında hərə-
kətsiz faza kimi, xromatoqrafiya üçün nəzərdə tutulan xüsusi
filtrləyici kağızın lifləri tərəfindən tutulan su istifadə edilir.
Əksər maddə qarışıqları (karbohidratlar, aminturşular,
fenollar və s.) ayrılmasını polyar hərəkətsiz fazalar və qeyri-
polyar hərəkət edən fazalardan ibarət olan həlledicilər siste-
mində yerinə yetirilir. Suda həllolmayan maddələrin (lipoidlər,
yağ turşuları, yağda həll olan vitaminlər və s.) analizində
hərəkət edən fazası polyar maye, hərəkətsiz fazası isə qeyri-
polyar maye olan “ ç e v r i l m i ş f a z a l a r” metodunu
istifadə edirlər. Bu halda kağızı hidrofob maddələrlə, məsələn,
parafin və ya bitki yağları məhlulları ilə “ d o y d u r u r l a r”.
Doydurulmuş kağız lipofil fazalar daşıyıcısı kimi xidmət
göstərir.
Xromatoqrafik tədqiqat yerinə yetirilərkən, analiz olunan
maddələr qarışığını və ya onların “törəmələrini” kalibrləyici
mikropipetkanın köməyi ilə dəqiq dozalaşdırılmış miqdarda,
189
xromatoqrafiya kağızının start xəttinə, imkan çərçivəsində
minimal sahə əhatə etməklə “ l ə k ə” və ya “ z o l a q ” şək-
lində köçürülür. Yan istiqamətlərdə (böyür tərəfdən) diffu-
ziyanın mövcud təsirini yox etmək üçün, köçürülən ləkənin
yaxınlığına konsentrasiyasına görə kəskin fərqlənən maddələri
köçürmək məsləhət görülmür. Qarışığın həllolan maddələrinin
bir hissəsinin kağız tərəfindən dönməz sorbsiya olunmasının
(udulmasının) baş verməməsi məqsədilə, ilk köçürülən “ l ə k ə
l ə r i” yalnız soyuq hava axınında qurutmaq olar.
Xromatoqrafiya kağızı kimyəvi cəhətdən təmiz olmalıdır.
Bu məqsədlə kağızı, onun qeyri-üzvi qarışıqları ilə kompleks
birləşmələr əmələ gətirən müxtəlif reagentlərlə əlavə olaraq
emal etmək lazım gəlir (bundan sonra da təmiz su ilə yaxşı-
yaxşı yuyulur).
Sənayedə, həlledicinin kağız üzərindəki hərəkət sürətinə
görə fərqlənən müxtəlif sıxlıqlı xromatoqrafiya kağızları
buraxılır. Daşıyıcı kimi istifadə edilən kağız, xromatoqrafiya
ediləcək “boksun” atmosferinə uyğun vəziyyətə gətirilməlidir.
Bunun üçün həlledicilər sistemi buraxılmazdan əvvəl, analiz
olunan maddələrin qarışıqları köçürülmüş nöqtə-ləkələrə malik
kağızı, 10 – 14 saat ərzində, həlledicinin buxarları ilə doydu-
rulmuş kamerada saxlanılır. Yaxşı nəticələrin alınması üçün,
xromatoqrafiya prosesində temperaturun sabit saxlanması və
kameranın hermetikliyinin etibarlı olması da vacib şərtlərdən
hesab olunur.
Kağız xromatoqrafiyası metodu, qarışıq komponent-
lərinin daşıyıcı (sellüloza) üzərində olan hərəkətsiz və hərəkət
edən fazalar arasında paylanmasına əsaslanır. Maddələr qarışığı
köçürülən kağız zolağının kənarının doymasının sonunda,
hərəkətsiz faza ilə doydurulmuş hərəkət edən həlledici içərisinə
yerləşdirilir. Hərəkətdə olan həlledici, kağız üzərində kapillyar
qüvvələrin (yüksələn və radial xromatoqrafiya) və ya
qravitasiya qüvvələrinin (alçalan xromatoqrafiya) təsiri altında
hərəkət edir.
Dostları ilə paylaş: |