91
atılımlarla çok geniş toplulukların kendilerini bir bütün olarak kavramaya başla-
masıdır (Tekin, 2002). Nitekim çağının gerisinde kalmış bir imparatorluk yapısını
Tanzimat dönemindeki gibi hızlı ve sıkışık bir modernleşme projesi içerisine sokmak
olumlu sonuçlar vermemiştir.
Tanzimat projesini bireylerin ve toplumun kimlik algısında ve kültürel yapı-
ları üzerindeki etkisi bağlamında incelemek bu projenin sonuçlarını daha tarafsız ve
net görmemizi sağlayacaktır. Bu proje kapsamında;
-
Eğitim başta
olmak üzere tüm reformlar
-
Osmanlıcılık ideolojisi
-
Eşit vatandaşlık fikri
-
Özgürlük
-
Meşruiyet tartışmaları
-
İletişim kanallarının çoğalması
-
Bilgi yayılımının hızlanması
-
Özgür düşünce
fikrinin gelişimi
gibi etkenlerin Osmanlı toplumunun kimlik algısında ve kültürel yapısında
değişim ve dönüşüme sebep olduğu görülmüştür.
Kaynakça
Akyıldız A. (1993).
Tanzimat Dönemi Osmanlı Merkez Teşkilatında Reform 1839-1856.
İstanbul: Eren Yayıncılık.
Berger, H. (2011). “Tanzimat’a Yeni Bir Bakış: Kudüs Vilayeti”. H. İnalcık ve M.
Seyitdanlıoğlu (Editörler).
Tanzimat Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu içinde
(243-264). İstanbul: İletişim Yayınları.
Berkes N. (1981).
Türkiye’de çağdaşlaşma. İstanbul: Doğu-Batı Yayınları.
Birand K. (1955).
Aydınlanma Devri Devlet Felsefesinin Tanzimatta Tesirleri. Ankara: Son
Havadis Matbaası.
Çetinsaya, G. (2004). “Kalemiye’den Mülkiye’ye Tanzimat Zihniyeti”. T. Bora ve M.
Gültekingil (Editörler).
Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce içinde (s. 54-71). İstanbul:
İletişim Yayınları.
Davison R. H. (2005).
Osmanlı İmparatorluğu’nda Reform 1856-1876. (2. Basım). (Çev. O.
Akınhay). İstanbul: Agora Kitaplığı. (Eserin orijinali 1963’te yayımlandı).
Deringil S. (2009).
Simgeden Millete. (2. Basım). İstanbul: İletişim Yayınları.
Eisenstadt S. N. (2007).
Modernleşme Başkaldırı ve Değişim. (Çev. U. Coşkun). Ankara:
Doğu Batı Yayınları. (Eserin orijinali 1966’da yayımlandı).
Engelhardt E. P. (2010).
Türkiye’de Çağdaşlaşma Hareketleri Tanzimat. (Çev. Ö. Uğurlu ve
N. Uğurlu). İstanbul: Örgün Yayınevi. (Eserin orijinali 1882’de yayımlandı).
Fındley C. V. (2011).
Modern Türkiye Tarihi: İslam, Milliyetçilik ve Modernlik 1789-2007.
(Çev. G. Ayas). İstanbul: Timaş Yayınları. (Eserin orijinali 2010’da yayımlandı).
Gencer, B. (2012).
İslam’da Modernleşme 1839-1939. (2. Basım). Ankara: Batı Yayınları.
İnalcık H. (2011).
Rönesans Avrupası. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
İnalcık H. ve Seyitdanlıoğlu M. (Editörler). (2011).
Tanzimat Değişim Sürecinde Osmanlı
İmparatorluğu. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kalaycıoğlu E. ve Sarıbay A. Y. (Editörler). (1986).
Türk Siyasal Hayatı’nın Gelişimi.
İstanbul: Beta Yayınları.
Karpat K. H. (Derleyen). (2005).
Osmanlı Geçmişi ve Bugünün Türkiye’si. (2. Basım). (Çev.
S. Taner). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
92
Karpat, K. H. (2006).
Osmanlı’da Değişim, Modernleşme ve Uluslaşma. (Çev. D. Özdemir).
Ankara: İmge Kitabevi.
Kaynar R. (1985).
Mustafa Reşit Paşa ve Tanzimat. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Kazamias, A. M. (1966).
Education and the Quest for Modernity in Turkey. The University
of Chicago Press.
Komisyon. (1999).
Tanzimat 1. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Komisyon. (1999).
Tanzimat 2. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Kurdakul N. (1997).
Tanzimat Dönemi Basınında Sosyo-Ekonomik Fikir Hareketleri.
Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Mardin Ş. (2008).
Yeni Osmanlı Düşüncesinin Doğuşu. (7. Basım). (Çev. M. Türköne, F.
Unan ve İ. Erdoğan). İstanbul: İletişim Yayınları. (Eserin orijinali 1962’de yayımlandı).
Okumuş, E. (1999).
Türkiye’nin Laikleşme Serüveninde Tanzimat. İstanbul: İnsan Yayınları.
Ortaylı İ. (2004).
Osmanlı İmparatorluğu’nda İktisadi ve Sosyal Değişim Makaleler I. (2.
Basım). Ankara: Turhan Kitabevi.
Ortaylı, İ. (2011). “Tanzimat Adamı ve Tanzimat Toplumu”. H. İnalcık ve M. Seyitdanlıoğlu
(Editörler).
Tanzimat Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu içinde (421-462).
İstanbul: İletişim Yayınları.
Shaw S. J. ve Shaw E. K. (2010).
Osmanlı İmparatorluğu ve Modern Türkiye Cilt 2. (Çev.
M. Harmancı). İstanbul: E Yayınları. (Eserin orijinali 1976’da yayımlandı).
Somel, S. A. (2004). “Osmanlı Reform Çağında Osmanlıcılık Düşüncesi”. T. Bora ve M.
Gültekingil (Editörler).
Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce içinde (s. 88-116). İstanbul:
İletişim Yayınları.
Tanpınar A. H. (2008).
XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi. (4. Basım). İstanbul: Yapı Kredi
Yayınları.
Tekin Y. (2002).
Osmanlı Devleti’nin Son Döneminde Modern Ulus Devlete Yönelik
Girişimler. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü. Sivas.
Turhan, M. (1969).
Kültür Değişmeleri. İstanbul:
Milli Eğitim
Türköne M. (2003).
Türk Modernleşmesi. Ankara: Lotus Yayınevi.
Ubicini H. A. (1998).
Osmanlı’da Modernleşme Sancısı. (Çev. C. Aydın). İstanbul: Timaş
Yayınları. (Eserin orijinali 1851’de yayımlandı).
Yerasimos, S. (2011). “Tanzimat’ın Kent Reformları Üzerine”. H. İnalcık ve M.
Seyitdanlıoğlu (Editörler).
Tanzimat Değişim Sürecinde Osmanlı İmparatorluğu içinde
(505-524). İstanbul: İletişim Yayınları.
KİMLİK VE KÜLTÜR DEĞİŞİMİ BAĞLAMINDA TANZİMAT DÖNEMİ
(1839-1876)
Erol Çiydem
Özet
Tanzimat dönemi Osmanlı İmparatorluğu’nda 1839 - 1876 yılları arasındaki süreçte
ortaya konan planlı ve programlı modernleşme sürecidir. XIX. yüzyılda Osmanlı
İmparatorluk yapısı birtakım aydın bürokratların öncülüğünde devleti kurtarmak için
dönüşüme zorlanmıştır. Tanzimat, Osmanlı İmparatorluğu toprakları üzerindeki tüm halklara
yönelik uygulamaların, projelerin - özellikle de eğitim alanında - yürürlüğe konduğu ve