www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Həcər Hüseynova "Nitqin inkişafına dair praktik məşğələlər"
181
181
181
«VAQĠF» DRAMI (1937)
(Qacarla Vaqifin deyişməsi)
(ixtisarla)
Qacar – Aha, baş əyməyir hüzurumda bu.
Vəzir – Yoxdur vicdanında qanun qorxusu.
Qacar – Şair, hökmdarın hüzurdasan.
Vaqif – Bunu sizsiz belə düşünürəm mən.
Qacar – Bəs, baş əymədiniz.
Vaqif – Əymədim, bəli.
Əyilməz vicdanın böyük heykəli.
Qacar – Qılınclar toqquşub qan tökən zaman.
Neylər dediyiniz quru bir vicdan.
Vaqif – Vicdan dedikləri bir həqiqətdir.
Beşiyi, məzarı əbədiyyətdir.
Qacar – Bəs, zindan necədir? Qaranlıq zindan
Vaqif – Soyuq məzara da zinətdir insan.
Qacar – Yenə göylərdədir şair xəyalın?
Vaqif – Əzəldən hüdudu yoxdur kamalın.
Qacar – Aha… sınayırdım idrakınızı,
Doğurdan bir şair görürəm sizi,
Xoşbəxt xəlq eyləmiş sizi yaradan!
Vaqif – Dünyada qalacaq yalnız yaradan…
–
Çox gözəl, çox gözəl, inanın ki, mən
Sizin ruhunuzu sevdim ürəkdən.
Bu dövlət, bu cəlal, bu şanlı saray
Göylərin busatı o ulduz, o ay
Sizə tapşırılsın bu gündən gərək,
Ancaq bir şərtim var.
Vaqif – Buyurun görək!
Qacar – Gərək fars dilində yazsın sənətkar.
Vaqif – Farsın öz qüdrətli şairləri var,
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Həcər Hüseynova "Nitqin inkişafına dair praktik məşğələlər"
182
Nə çoxdur onlarda böyük sənətkar.
Bizim bu dağların oğluyam mən də,
Az-az uydururam yeri gələndə.
Qacar – Yaxşı, gəl əl götür bu inadından,
Bu qədər naşükür olmasın insan!
Vaqif – Aldada bilməmiş dünyanın varı
Bir məslək eşqiylə yaradanları!
Mən ellər bağında azad bir quşam,
Mənsəbə, şöhrətə satılmamışam.
AZƏRBAYCAN
(ixtisarla)
El bilir ki, sən mənimsən,
Yurdum, yuvam, məskənimsən,
Anam, doğma vətənimsən!
Ayrılarmı könül candan?
Azərbaycan, Azərbaycan!
Mən bir uşaq, sən bir ana,
Odur ki bağlıyam sana,
Hankı səmtə, hankı yana
Hey uçsam da yuvam sənsən,
Elim, günüm, obam sənsən!
Fəqət səndən gen düşəndə,
Ayrılıq məndən düşəndə,
Saçlarıma dən düşəndə
Boğar aylar, illər məni,
Qınamasın ellər məni.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Həcər Hüseynova "Nitqin inkişafına dair praktik məşğələlər"
183
183
183
Dağlarının başı qardır,
Ağ örpəyin buludlardır.
Böyük bir keçmişin vardır;
Bilinməyir yaşın sənin,
Nələr çəkmiş başın sənin.
Düşdün uğursuz dillərə,
Nəhs aylara, nəhs illərə,
Nəsillərdən-nəsillərə
Keçən bir şöhrətin vardır;
Oğlun, qızın bəxtiyardır...
Bir tərəfin bəhri-Xəzər,
Yaşılbaş sonalar gəzər;
Xəyalım dolaşar, gəzər
Gah Muğanı, gah Eldarı.
Mənzil uzaq, ömür yarı!
Ölməz könül, ölməz əsər,
Nizamilər, Füzulilər!
Əlin qələm, sinən dəftər,
De gəlsin hər nəyin vardır,
Deyilən söz yadigardır.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Həcər Hüseynova "Nitqin inkişafına dair praktik məşğələlər"
184
MĠR CƏLAL
(1908-1978)
Əsərləri bir çox dünya
dillərinə tərcümə edilən, ana-
dan olmasının 100 illiyi
YUNESKO xətti ilə dünya
miqyasında qeyd edilən Mir
Cəlal 1908-ci ildə Cənubi
Azərbaycanda anadan olmuş-
dur. Uşaqkən ailəsi ilə birgə
Gəncəyə köçmüş, ilk təhsilini
də burada almış, pedaqoji tex-
nikumu
bitirdikdən
sonra
Gəncədə və Gədəbəydə müəl-
limlik etmişdir. 1930-cu illər-
də Kazanda ali təhsil almış ADU-da müəllim, kafedra
müdiri vəzifələrində çalışmışdır.
Bədii yaradıcılığa şeirlə başlamış, lakin kiçik heka-
yələri və romanları ilə məşhurlaşmışdır. Mir Cəlal «Di-
rilən adam», «Bir gəncin manifesti», «Açıq kitab», «Ya-
şıdlarım», «Yolumuz hayanadır» və s. romanlarında xal-
qımızın həyat reallıqlarını təbii, canlı bir şəkildə əks
etdirir.
Ədəbiyyatşünas alim kimi Mir Cəlal «Ədəbiyyatşü-
naslığın əsasları» adlı ali məktəb dərsliyinin, «Füzuli
şeirinin poetik xüsusiyyətləri», «Azərbaycanda ədəbi
məktəblər» monoqrafiyalarının da müəllifi olmuşdur.
Böyük yazıçı, alim, pedaqoq Mir Cəlal 1978-ci ildə
Bakıda vəfat etmişdir.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Həcər Hüseynova "Nitqin inkişafına dair praktik məşğələlər"
185
185
185
ĠCLAS QURUSU
(Hekayə)
Əncir qurusu, ərik qurusu, zoğal qurusu-bunlar çox
olur, iclas qurusu isə tək-tək olur.
Bir var ki, gün altında quruyan, bir də var ki, iclas-
larda quruyan, suyunu çəkən, həyat hisslərini itirən.
İclas qurusunu siz tanıyırsınız. Adını bilməsəniz də,
özünü yaxşı tanıyırsınız. Arıq bədənini qabağa əyib dizini
bükərək sürətli addımlarla gedən adamı siz küçədə, idarə
qapılarında, pilləkənlərdə çox görürsünüz.
O, haraya tələsir. İclasa!
Qoltuğundakı boz, sürtülmüş qovluq, səliqəsiz yığıl-
mış kağız-kuğuzla doludur.
Bunlar nədir. Protokol! O bütün ömrü boyu başı
aşağı, dünyadan bixəbər, qaşqabaqlı, sifəti bulud kimi
tutulmuş, fikirli gəzir.
Nəyi düşünür. Qərarı!..
İclas qurusu üçün gecənin-gündüzün, yazın-payızın,
istinin-soyuğun, yerin-göyün heç bir fərqi, əhəmiyyəti
yoxdur. Suların səsindən, çiçəklərin ətrindən, quşların
mahnısından, musiqidən, gülüşdən, şənlikdən uzaq olan
bu qaradinməz adamı görəndə kimisi heyrət edir,
çoxunun da acığı gəlir.
Güman etməyin ki, İclas qurusu ancaq ictimai yer-
lərdə belədir. Siz düşünürsünüz ki, evinə qayıdıb
papağını çıxardanda, arvadı, uşağı ilə görüşəndə İclas
qurusunun halı dəyişmiş olur, üzündə işıq, dodağında
təbəssüm doğur.
Yox! Səhv edirsiniz! O iradəli, prinsipli, müstəqim
adamdır. Onun şəxsi ailə həyatı özü də bir növ iclasdır.
Dostları ilə paylaş: |