CƏBRAYILIN FACIƏLI TARİXİ
(RƏQƏMLƏRİN YADDAŞI)
Cəbrayıl yer üzünün ən qədim mədəniyyət
mərkəzlərindən biridir. Bu ərazidə dünya memarlıq
sənətinin bəzəyi olan, Azərbaycan memarlıq
tarixində özünəməxsus yer tutan çoxlu abidələr,
körpülər, qalalar, türbələr, gümbəz və məscidlər
vardır. Bu gün o abidələr erməni vandalizminin
dünyada anoloqu olmayan vəhşiliklərinə şahidlik
edirlər.
E.ə. IV-III əsrlərdə Cəbrayıl əraziləri Pazkank və
Əhəristan mahalının tərkibinə daxil idi. E.ə. VII - IV
əsrlərdə Cəbrayıl ərazisi Midiya , IV-II əsrlərdə
Əhəmənilər imperiyasının tərkibində olub. 1171-
1186-cı illərdə Cəbrayıl Şəddadilərin, 1250-ci ildən
monqolların, 1387-ci ildən Teymurilərin, 1412-ci ildən
Qaraqoyunluların, 1478-ci ildən Ağqoyunluların və
nəhayət, 1501-ci ildən Səfəvilərin tərkibində
olmuşdur.
1841-ci ildə Cəbrayıl ərazisi mərkəzi Şamaxı
şəhəri olan Xəzər vilayətinin, 1846-cı ildə isə Şuşa
qəzasının tabeliyinə verilmişdir. 1873-cü il iyul ayının
1-də Cəbrayıl və ona qonşu olan indiki Zəngilan,
Qubadlı, Füzulı əraziləri Şuşa qəzasının tabeliyindən
çıxarılıb Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının
tərkibində müstəqil Cəbrayıl qəzası təşkil edildi.
Mənbələrdə göstərilir ki, 1897-ci ilin məlumatlarına
görə Cəbrayıl qəzasının sahəsi 66,3 min kv.km,
əhalisi 66,360 min nəfər idi. Qəza indiki Cəbrayıl,
Füzuli, Qubadlı, Xocavənd və Zəngilan rayonlarının
ərazilərini əhatə edirdi.
1918-ci
ildə
Azərbaycan
Demokratik
104
Yaqub Məğrur
Vətən naminə
105
Yaqub Məğrur
Vətən naminə
Respublikasının Xarici İşlər Nazirliyi rəsmi
bəyanatlarında Gəncə quberniyasının Cavanşir,
Şuşa, Cəbrayıl və Zəngəzur qəzalarının erməni
talanlarından zərər çəkməsini və ermənilərin
Qarabağdakı separatçı hərəkətlərini dəqiq faktlarla
göstərmişdi.
1918-ci ilin sonlarında ermənilər azərbaycanlılara
qarşı açıq silahlı mübarizəyə başladılar. Dekabrın 2-
də silahlı erməni bandası əvvəlcə Aşıq Məlikli kəndini,
sonra isə Xələfli və Şıxlar kəndlərini yandırmış,
əhalinin əmlakıni talan etmiş, mal-qarasını
aparmışlar. Dekabrın 18-də Sirik kəndi yandırılmış və
dağıdılmışdır. 1919-cu ilin qışında Dolanlar kəndinin
erməniləri Şıxlar kəndini yenidən dağıtmış və əhalinin
olub-qalan əmlakını qarət etmişlər. Mülkədərə
kəndinin erməniləri isə Məlikli kəndini yandırmış,
əmlakını və mal-qarasını aparmışlar.
Kəndlərin yandırılması azərbaycanlıların öldü -
rülməsi və yaralanması ilə müşaiyət olunurdu. Belə
ki, Axıllı kəndində iki kişi, üç qadın və bir uşaq
öldürülmüş, Tatar kəndində bir nəfər yaralanmış,
Məzrə kəndində beş nəfər öldürülmüş, Sirik kəndində
11 kişi, 10 qadın, 14 uşaq öldürülmüş, 2 kişi
yaralanmışdır...
Qəzalar rayonlara ayrılanda bu kəndlərin bir
hissəsi Füzulinin, bir hissəsi Zəngilanın, bir hissəsi
Qubadlının və digər hissələri isə Cəbrayılın payına
düşmüşdür. Cəbrayıl qəzası 1929-cu ildə ləğv
edilmiş, Azərbaycan SSR-də Cəbrayıl inzibati rayonu
1930-cu ildə təşkil olunmuşdur. Sahəsi 1050 kv.km,
əhalisi 45,8 min (01.01.1987-ci il) nəfər olub. 1993-
cü ilin avqust ayının 23-də erməni-rus birləşmələri
tərəfindən işğal olunub.
Respublikamızın ərazi bütövlüyü və müstəqilliyi
uğrunda gedən döyüşlərdə Cəbrayıl rayonu
əhalisinin 371 nəfəri şəhid olmuşdur ki, onların da
137 nəfərini hərbi qulluqçular, 234 nəfərini mülki
şəxslər, o cümlədən də 13 nəfərini azyaşlı uşaqlar
təşkil edir. Rayon üzrə Qarabağ müharibəsi əlillərinin
sayı 250 nəfərdir ki, onların da 223 nəfəri hərbi qul-
luqçulardan, 27 nəfəri isə mülki şəxslərdən ibarətdir.
Hərbi əməliyyatlar zamanı 91 nəfər əsir və itkin
düşmüşdür ki, onların da 34 nəfəri hərbçilər, 57 nəfəri
mülki şəxslər, o cümlədən 3 nəfəri isə onların
uşaqlarıdır. Əsirlikdən cəmi 7 nəfər qayıda bilmışdır
ki, onların da 2 nəfəri dünyasını dəyişmişdir. 8 nəfər
uşaq hər iki valideynini, 207 nəfər uşaq isə
valideynlərindən birini itirmişdir.
İşğaldan öncə Cəbrayıl rayonunun ərazisi 1050
kv. km, əhalisi isə 52604 nəfər olmuşdur. 01.06.2013-
cü ilin rəsmi statistikasına görə 16294 ailədən və
67337 nəfərdən ibarət olan Cəbrayıl əhalisi ölkəmizin
54 şəhər və kənd rayonlarında məskunlaşmışlar.
Hazırda respublikamızın 2000-ə yaxın bu və digər
yaşayış məntəqələrində yaşayan Cəbrayıl əhalisinin
sayı 70000 nəfərə yaxındır.
İşğal zamanı Cəbrayıl rayonunun 1 şəhəri, 4
qəsəbəsi, 92 kəndi, 1 peşə məktəbi, 14500 şagird
yeri olan 72 ümumtəhsil məktəbi, 8 xəstəxanası, 510
çarpayılıq 77 səhiyyə müəssisəsi, 2 muzeyi, 132 tar-
ixi abidəsi, 149 mədəniyyət ocağı, 886 ədəd ictimai
binası, 13147 ədəd yaşayış evi, 8 ədəd sənaye
obyekti, 44 ədəd kənd təsərrüfatı obyekti, 990 km.
avtomobil yolu, 56 ədəd körpüsü, 95 km. içməli su
kəmərləri, 28 ədəd su anbarı, 1150 km. metal boru-
larla çəkilmiş suvarma sistemləri, 32 ədəd nasos
106
Yaqub Məğrur
Vətən naminə
107
Yaqub Məğrur
Vətən naminə
stansiyası, 118 ədəd kəhrizi, 381 km-dən ibarət 1460
ədəd elektrik xətləri və avadanlıqları, 85 km. qaz
kəmərləri, 4480 ha meşə sahələri, 58568 ha əkin və
otlaq sahələri, 1077 ha şəxsi və 99 ha ictimai meyvə
ağacları, 5385 ha üzüm bağları, 135000 ədəd fərdi
əmlakı (mənzil-məişət əşyaları), 2400 ədəd şəxsi və
ictimai nəqliyyat vasitələri, maşın mexanizmləri və
avadanlıqları, 11 ədəd tikinti müəssisəsi, 65 ədəd
rabitə obyekti, 26133 baş şəxsi və ictimai iri buynuzlu
mal-qarası, 53224 baş şəxsi və ictimai xırda buynuzlu
qoyun-keçi və davarı vəhşi düşmənin əlinə keçmişdir.
Rayonun B.Mərcanlı kəndindən olan biri 6, digəri
isə 2 nəfərlik(ana-bala) ailənin beşi uşaq olmaqla
bütün üzvləri şəhid olmuşdur.
Üç kənddə - B.Mərcanlı, Dağtumas və Doşulu
kəndlərində üç ailənin hər biri 3 şəhid vermişdir.
Rayon üzrə hər iki ailə başçısını itirən şəhid ailələrinin
sayı 17-dir. Rayon üzrə şəhid qadınların sayı 26
nəfərdir ki, onlardan da 11 nəfəri itkin düşmüş, 15
nəfəri şəhid olmuşdur.
Torpaqlarımızın bütövlüyü uğrunda aparılan
müharibədə 6 nəfər cəbrayıllı Azərbaycanın Milli
Qəhrəmanı adına layiq görülmüşdür...
Dostları ilə paylaş: |