Yazi-yurnal indd
Yüklə 2,88 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Güzgüdəki qadın
- Yaşamaq kimi tutarlı səbəb
- Uşaqlara həsr
N1(6) mart 2013 22 yalan danışmırlar mənə nə vaxtdı vədlər vermirlər arzularımın çin olacağına dair daha ağladığımı gizləyirəm utancla üzümü ətəyinə siləsi kimsəm yox... bundan möhkəm ağlayardım səsim duyulsun deyə artıq içimə axıdıram yaşları... qaraçuxa kimi addımbaaddım izləyənim yox tökdüyümü yığan yıxdığımı qaldıran yox! bezərdim bir zamanlar gah əlində boşqab gah canlıq bir cüt corab dalımca gəzməyindən indi səndən ötrü darıxıram, ay ana! kürəyimi soyuq divarlar alnımı buz pəncərələr ürəyimi zalım adamlar apardı qoyma, gəl! Güzgüdəki qadın Onda ki, heç bir sirrin yox idi sənin Təzə qar kimi soyuq və ağdın Belə gizli-gizli heç ağlamazdın Güzgüdəki qadın! Gözlərini dəyişmək istəyirsən Sürmələr, rənglər çəkirsən Linzalar taxırsan rəngbərəng Gözün yenə boylanır gözlər içindən Sən bu baxışları sevmirsən çoxdan Güzgüdəki qadın! Yalan da olsa gözəl görünmək istəyir çəkdirdiyi şəkillərdə hər qadın Özü olmasa da olar şəkildəki üz Görmək istədiyi kimi olmalı, sadəcə Güzgüdə də eləcə Xoşun gəlir güzgülər yalan desin Güzgüdəki qadın! Dur, sındırma güzgüləri Güzgünün günahı yox Sənin üzün köhnədi Sənin ətin köhnədi Buna güzgü neyləsin? Gəlmə, üstümə gəlmə Düşüb sınarsan Güzgüdəki qadın! Yaşamaq kimi tutarlı səbəb Əsgər! Ölümdən qorxmağın var... Bu qorxundan utanmağın var... Utanma, Başqaları da qorxurlar Padşahlar da ölümdən qorxur... Tarixdəki bütün qəhrəmanlar da qorxublar ölümdən Yaşamaq kimi tutarlı səbəbləri var qorxmağa. Xəstələnməkdən qorxursan Ishaldan belə qorxursan Evdə, ananın yanında səni qorxutmayan çox şey Qorxudur indi Gecələr yuxular qorxudur Gündüzlər xəyallar Burda utanılası bir şey yox Başqaları da qorxmuşlar Padşahlar da qorxurlar! Yəni, qorxaq deyilsən Demək istədiyim o. Özünə dərd edib Içini yemə Qarabaşağını ye Südünü iç səhərlər Qüvvətlən, Qollarına təpər gəlsin Sən məni qoruyacaqsan Mənsə sənə şeir yazacam Gülməli olsa da, bu elə belə olacaq... Sən kiçikkən anan da səni qoruyurdu Yuxularını qoruyurdu Rüblük ädäbiyyat därgisi 23 Səni dişləmək istəyən həşəratları qovmaq üçün Min oyundan çıxırdı Miçətkən qururdu yatağının üstündə Pəncərələri açmağa imkan vermirdi Evdə heç kimi səsini çıxarmağa qoymurdu Körpə balam yatsın deyirdi Yatsın böyüsün deyirdi. Soyuqdan qoruyurdu Istidən qoruyurdu Yıxılmaqdan pəncərədən düşməkdən qoruyurdu Xəstələnib ölməkdən qoruyurdu... Insanlar bir-birini qorumalı Bir-birini savunmalı görürsənmi? Sən hücuma keçəndə arxandakı Sağındakı Solundakı əsgərlər də səni qoruyacaq həm də Sən öndəkiləri qoruyacaqsan Bu belə olmalı Qoruna-qoruna Qoruya-qoruya Söykənə-söykənə yaşamalı insan Qorxduğunu böyük bir utanc kimi gizləməyə Çalışırsan Anan da səni qaranlıq və ağaclığın içindən keçirib aparanda Bax belə qorxurdu Sən balaca oğlandın Elə bilirdin anan heç kimdən Qorxulu əjdahalardan belə qorxmur Ananı qəhrəman yapan səndin Sənə olan sevgisiydi Məni sev əsgər Mən vətənəm Mənim uğrumda ölməkdən qorxma Qorxunu yen Mən səni mədh eləyən şeirlər yazacam... əlimi kəssələr də yazacam! Mənim də bir oğlum var O da böyüyüb əsgər olacaq Körpədi hələ Çox körpə Yeriyəndə elə bilirəm qanadlanıb uçacaq Barmaqlarının ucunda yeriyir Ayaqlarını yerə belə basa bilmir... Mən ona baxanda səni düşünürəm Sən də körpə olmusan, Onda da sənin yaşdakı əsgərlərin Ölüm qorxuları vardı Vuruşdan qorxarlardı Sənin qorxun onlardan mirasdı Sənin də qorxunu oğluma ötürəcəyindən qorxuram Onu da düşmən qalasına götürəcəyindən qorxuram Bu müharibə heç bitməyəcək Qisas qiyamətə qalacaq deyə qorxuram Əsgər, mən səni qınamıram Ölümdən qorxmaq üçün hamının Yaşamaq kimi tutarlı səbəbi var, Anlayıram. Uşaqlara həsr Darıxma, qoca Akvariumun içində darıxan balıqlar üçün Sən də akvariumdasan... Sən də maraqlısan... Darıxma, qoca Nəvələrinə baxdıqca Uşaqlıq dostlarını xatırlayırsan, bilirəm Mən ürək oxuyanam Ürəyinin sirrini heç kimə vermərəm... Uşaqlıq dostun Əli yaşdadı... Qızının yeddi yaşlı oğlu Əkbər Ikiniz də eyni qızı sevirdiniz Məhəllənin gözü İdrisin qızı Jaləni... Bir-birinizə qısqanmırdınız Iki dost arasında elə gözəl bölmüşdünüz Jaləyə olan sevgini Gecəylə gündüzü bölən ayla günəşin yerinə olsam Paxıllıq edərdim sizə... Jaləgilin bağında dəfnə ağacı vardı Kəndinizdə başqa heç kimdə yox idi o ağacdan İdris paxıllığından heç kimə vermirdi bağında əksin... Sənə elə gəlirdi həmişə dəfnə qoxuyur Jalə Son gördüyündə Böyük oğlunun kiçik qızı Lalə yaşdaydı... Sən hətta ürəyində də Jalənin adını Laləyə verməyə Utanmışsan, ehhh.... Gizlətdiyin o bircə hərf ələ verməz səni, qorxma, N1(6) mart 2013 24 Darıxma, qoca, Darıxma... Sən bilmirsən, nələr gəldi Jalənin başına Onu dostun Əli də sevmədi axıradək... Əli də atıb şəhərə getdi Jaləni unutdu Yəqin ki, o da sənin kimi Jaləni xatırlayır hardasa Nəvəsinin adını Lalə qoyub... Kəndin burnufırtıqlı uşağı olmuşdu Jalənin ərə getdiyi Həmid Artıq dəfnə qoxusu da gəlmirdi Jalədən Gəlsəydi də o qoxunu Həmid bilməzdi... Adam deyildi Həmid... Yox, saxlayım burda Deməyim heç nə Gəl Jaləni böyütməyək Lalə yaşda qalsın həmişə Üstündən dəfnə qoxusu gəlsin Özünü darıxdırma Darıxma,qoca Minlərlə rəngbərəng maşının ürəyini təmir eləmisən Öz ürəyin də dəmirdən olsaydı, Açıb qurdalansaydın içində Lazımsız bir-iki detal çıxartsaydın Rahat olardın bəlkə ... Kövrəlməzdin Darıxmazdın Ağlamazdın gizlinlərdə... Qarğıdan düzəltdiyiniz atınız yadındamı Gah Əli minərdi çapardı dağlara uşaq xəyalıyla Jalə tərkində Gah sən... Bu oyunda ən çox sevinən Jaləydi bircə Növbəsiz otururdu atın üstündə Arabir dalaşırdınız da Jalənin yox Qarğı atın üstündə... Ürəyini təmir elədiyin maşınların heç birinə minmədin Heç vaxt maşının olmadı sənin Həmişə arxasınca baxdın gedənlərin... Qarğı ata çatanı olmadı heç... Səndən gözəl heç kim anlamadı onların dilini halbuki... Qırmızı bir jiqulu sevdan vardı Lalə rəngində olmalıydı Nəvən Lalə çağırır səni Topu qaçmış oturacağın altına Darıxma qoca, darıxma Gecdi, apar nəvələrini Anaları narahat olar indi... Sabah da gətirərsən uşaqları Oturarsan parkdakı ən hündür dəfnə ağacının altında Jalə də qoşular Laləyə oynayarlar burda Əli də gedib-gəlib əl eləyər sənə Salxım söyüdün saçlarının arasından... 1 iyun, 2012 Azadlıq nə qədər ki, çiçəklər dibçəklərdə yaşamırdılar quşlar qəfəslərə balıqlar akvariumlara salınmamışdı əhilləşdirilməmişdi heyvanlar... hörülməmişdi dərin və qaranlıq zindanlar kimsə bilmirdi azadlığın nə olduğunu halbuki o zamanlar da böyük bir kürənin içində ölümün qaçılmazlığıyla barış içində yaşayırdı hər kəs. qəhrəmanın fotosu həyat şirin deyil qəhrəman, yaşamaq şirindisə də... ağrılarımızdı bizə sevdirən hər şeyi mədəmiz qazınmasa aclığı bilməzdik nemətləri sevməzdik... ciyərimiz yanmasa suya tapınmazdıq qaranlıqlara ilişib yıxılmasaydıq işıq dirəkləri sancmazdıq torpağın bağrına kilometrlərcə... həsrəti olmasaydı sevgililərin sevərmiydik bu qədər vurulmasaydıq düşmən əliylə vətən nədi dostluq nədi bilərmiydik heç... həyat acılarıyla şirini daddırır bizə... şəkillər çəkdir, qəhrəman Yüklə 2,88 Mb. Dostları ilə paylaş:
|