Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
102
siyasətçi olduğu; hər
kəsi köhnə bütlərdən küsdürmək, anlamaz,
sarsaq kahinlərdən iyrəndirmək istədiyi halda yerinə yenilərini
hazırlayan olduğu, “gözəl Aişənin” işlədiyi bir xəta dolayasilə
“həp qadın aləmi”ni yasa batıran, bütün cahan qadınlarını ona
fəda etmək istəyən olduğu tamamilə anlaşılır və Peyğəmbərin
yeni götürmüş olduğu din əskisindən çox az fərqli olduğu görülür.
Bədəvi ərəblərin bir pınayır yanında bir ticarət mərkəzi sayılan
Məkkəyi “ümum” dünyaya hökmüran etmək və əski isimlər ye-
rinə başqa isimlər qollanaraq hər bir şeyi əvvəlki halında saxlamış
olduğu aydın olur. Netəkim Baş Rəisin ağzilə Peyğəmbərə uyacaq
kor millətləri nasıl cəlb ediləcəyi də göstərilir:
“Qonacaqdır qara daş bütün yerinə
Büt də bir daş, o da, adlar başqa...
Dünkü bütxanə bu gün beyti-xuda.
Ərəbin var-yoxu dün nəyisə bu gün
Olacaqdır daha yüz qat üstün.
Bir Hicaz əhli deyil, hər millət,
Tökəcək Kəbəyə altun, sərvət,
Buraxıb yurdunu həp ac, çılpaq,
Sizə kor, duyğusuz ellər qoşacaq...
Şimdi kərtənkələ yerkən bir ərəb,
Sürəcək ömrünü püreyşü tərəb,
Yurdumuz başqa səadət bulacaq,
Səbəb ancaq şu böyük din olacaq...”
İştə Cavidin adi kişilər dərəcəsinə endirdiyi Peyğəmbər bun-
dan
başqa bir şey deyil, fəqət onun yucalıqlara çıxmasındakı siir
ancaq mühitini tanımaq, qorxmazlıq və sarsılmazlıqdadır. Cavid
bunu da açıq göstərmiş və bunlarla da bir şey demək istəmiş: gər
bir padşah müstəbid, hər hakim zülmkar olduğu kibi, hər bir dahi
də adi bir fərd ola bilər. “İctimai vəziyyət avand və uyğun dü-
şərsə, hər bir bu günkü çoban yarın bütün bir ölkəyə deyil, böyük
bir qitəyə rəhbər ola bilər. Yalnız mətanət, səbat və məqsədinə
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
103
düzgünlük və əyilməz bir xətt istər. Heç bir dahi,
özü özlüyündən
dahi olmamış və bəlkə onun bir çox yardımçısı, tarix boyu onu
hazırlayan amilləri olmuşdur. Zatən tarixin göstərdiyi heç bir
filosof, heç bir siyasiyun, heç bir din rəhbəri yoxdur ki, özündən
əvvəlkilərin qurduğu pillələrdən keçməsin, onların keçdiyi mərhə-
lələri aşmasın və onlardan xəbər almadıqda, onların müvəffəqiy-
yət və nisyanlarını nəzərə almayaraq, mühitini tanımayaraq, onun
qüvvətlərini ölçməyərək dahilik iddiasına düşənlərin əlindən heç
bir şey gəlməyəcəyi açıqdır. Ona görə də bu vaxta qədər gəlib
getmiş “dahiləri” heç də fövqəlbəşər saymamalı, çünki onlarda da
ümidsizlik, ruh düşkünlüyü olur. Fəqət onların ruh düşkünlüyü
adi insanlar kimi qüvvəti-qəlbi qırmayır. Mədd-cəzr misalı bir
ümidsizlik arxasınca gələcəyə ümid doğur. O zaman:
Qorxma söylə? Şəfəq sökər
Bir gün gəlir, qaranlıq sıyrılır
Hər kəs qarşısında diz çökər
Xain silahları qırılır.
kibi və yaxud:
İmidsizlik sana heç yaraşmayır
İnan imiddir qayələr qayəsi
Acıdır imidsizliyin meyvəsi
İmidsiz bir insan, imidsiz bir millət
Səfil və bədbəxt olur nəhayət.
Fikirləri onları yenidən ruhlandırır və əzm-səbatını toplayaraq
axan selin, yüyürən kütlənin cərəyanına qarşı getməyə sövq edir.
Bununla bu adamlar tarixdə böyük ad və san sahibi olur. Cavid
əsmin başlanmasını qeyd etmədən də keçməyir:
Düşün nə əhd etdin Həra
10
dağında
Deməklə şair iki nöqtəyə birdən daş atır. Onlardan birisi:
Xədicənin iştirakilə bərabər altı adam arasında Məhəmməd bir
əhd etdi ki, bəni-həşim və bəni-üməyyə mübarizəsinin nəticəsində
Ərəbistanı öz əlinə toplasın. İkincisi: heç bir dahi birdən-birə
Úàâèäè õàòûðëàðêÿí
104
parlayamaz, onun üçün yuxarıda söylədiyimiz nöqtələri əvvəldən
sezmək, düşünmək və sonra da əhdini hər zaman gözü önündə
dutmalıdır. Böylə taleləri oynatdıqdan sonra, Cavid fərdin tarixdə
oynayacağı rol məsələsinə yaxlaşaraq böylə bir nəticəyə gəlir:
Ey böyük yalavac, inan ki, sussan
Bəs bəlli tarix görür böyük ziyan.
Yəni özünü tanrı elçisi sayan Peyğəmbər bütün tarixi simalara
müxtəs olan iradəsi ilə qarşısındakı əngəlləri qırmaq, atmaq və
məqsədinə irmək istəyir: Əcəba, Peyğəmbərin susmasilə tarix
ziyan görəcəkmi idi? Bəlkə də yox!
Plexanovun riyazi bir şəklə qoymuş olduğu fikrə baxalım:
“A” hadisatın vücuda gəlməsi üçün müəyyən bir zaman içəri-
sində, dutalım məlum bir fərdin “B” taqəti də lazımdı. Bu olduqda
bütün tarixi hadisələr məcmuəsi “S” əldə edilmiş olacaqdı. Yox,
məzkur fərd dəqiqəsi gəlmiş ikən öz iqtidarını göstərmiş olmazsa
o zaman “S” məcmuəsində bir “B” nöqsan olacaq, onun için də
olsun ki, lazım olan səbəblərin hamısı mövcud olmamasilə tələb
edilən hadisə meydana gəlməmiş olacaq. Ona görədir ki, bəzən
bir fərd ən böyük ictimai bir qüvvət ola bilir”. Lakin burada bir
şəxsin əhəmiyyəti o qədər böyük görünməməlidir.
Çünki tarixi simaları meydana gətirən qeyd etdiyimiz bütün
ümumi ictimai səbəblərdir. Onlar olmasa, onlar axıb bir məcraya
gəlməsə mlum ki, cəmiyyət içində heç bir dəyişiklik olmaz. Hetə-
kim Böyük Oktyabr inqilabının başında duran şəxsiyyətlər min
doqquz yüz on yeddinci ildə olan kibi min doqquz yüz beşinci
ildə də var idilər, fəqət ictimai hazırlıq o zaman meydanda olma-
dığı üçün bu gün bütün proletar rəhbərləri sayılan fərdlər o zaman
böylə bir inqilab yapmaqdan aciz idilər.
Zatən tarixdəki bütün inqilablar böylə olmuşdur. Şəxsiyyətin
əhəmiyyəti olduğu kimi ictimai cərəyanların da bir məcraya
tökülməsi də şərtdir. Bu cərəyanlar müxtəlif cəhətcə axmış olsa, o
zaman məzkur şəxsiyyət heç bir böyük qüvvə göstərməyəcək və
zəif düşəcəkdir. Yuxarıda göstərdiyimiz nöqtələrdən Cavid boş
keçməyir. Bir tərəfdən ictimai qüvvələrin bir yerə toplanması