Yönetim kurulu başkan

39

6. Türk 

Tıbbi Onkoloji

 

Kongresi

Temel Onkoloji Kursu

Group  Definition  of  “Translational  Research”.  [Accessed  No-

vember  13,  2009.].  http://www.cancer.gov/trwg/TRWG-definiti-

on-and-TR-continuum

3. 

Woolf, Stephen H. (January 2008), “The Meaning of Translational 

Research and Why It Matters”

 (PDF), JAMA 299 (2): 3140–3148

4.  Marincola FM. Translational medicine: a two-way road. j Transl 

Med, 2003 1:1

5.  Hall jM, Lee MK, Newman BT, et al. Linkage of early-onset fami-

lial breast cancer to chromosome 17q21. Science 1990;250:1684.

6.  Miki Y, Swensen j, Shattuck-Eidens D, et al. A strong candida-

te for the breast and ovarian cancer susceptibility gene BRCA1. 

Science 1994;266:66.

7.  Lenfant C. Clinical Research to Clinical Practice Lost in Translati-

on? N Engl j Med 2003;349:868-74.

8.  Mitelman F, johansson B, Mertens F. The impact of translocati-

ons and gene fusions on cancer causation. Nat. Rev Cancer 2007; 

7(4):233.

9.  Druker Bj, Talpaz M, Resta Dj. et al.Efficacy and safety of a spe-

cific inhibitor of the BCR-ABL tyrosine kinase in chronic myeloid 

leukemia. N.Engl j Med.2001;344:1031.

10.  Dave SS, Fu K, Wright GW, et al. Lymphoma/Leukemia Moleculer 

Profiling Project. Moleculer Diagnosis of Burkitt Lenfoma N Eng 

j Med. 2006; 351(27):2817.

11.  Soda M, Choi YL, Enomoto M. et al. Identification of the transfor-

ming EML4-ALK fusion gene in non small cell lung cancer. Natu-

re 2007;448-561.

12.  Slamon Dj, Leyland-jones B, Shak S, et al.Use of chemoterapy 

plus a monoclonal antibody against HER2 for metastatic breast 

cancer that over Express HER2 .N Eng j Med 2001;344-783.

13.  Lynch Tj,Bell DW, Sordella R, etal.Activiting mutations in the epi-

dermal growth factor receptor underlying responsiveness of non-

small-cell lung cancer to gefitinib.N Eng j Med 2004;350:2129. 

14.  Kobayashi  S,  Boggon  Tj,  Dayaram  T,  et  al.EGFR  Mutation  and 

Resistance of Non–Small-Cell Lung Cancer to Gefitinib N Engl j 

Med 2005;352:786-92.

15.  Karapetis CS, Khambata-Ford S, jonker Dj, et al.K-Ras muta-

tions and benefit from Cetuximab in advanced colorectal cancer. 

N.Eng j Med 2008;359-1757.

16.  Flaherty KT, Puzanov I, Kim KB, et al Inhibition of mutated , acti-

vated BRAF in metastatic melanom. N Eng j Med. 2010;363:809.

17.  Postow MA, Callahan MK, Wolchok jD . Immune Checkpoint Bloc-

kade in Cancer Therapy. j Clin Oncol. 2015 jun 10;33(17):1974-82.

Tablo-1: Translasyonel Çalışmaların Fazları

Çalışma fazı

Tanımlama 

Araştırma Tipi

Örnekler

T0

Fırsatların tanımlanması ve sağlık 

problemlerine yaklaşım

Temel araştırma sorusu

Spesifik gen mutasyonları meme kanseri 

ile ilişkili midir?

T1

Bu araştırmaya uygun adayların hedef 

kitlenin belirlenmesi

Faz I, II çalışmalar

Gözlemsel çalışmalar

BRCA mutasyonu ve meme kanseri 

arasında ilişki var mıdır?

T2

Mevcut araştırmanın kanıta dayalı pratik 

klavuza geçmesi

Faz III çalışmalar,

Gözlemsel Çalışmalar

Kanıtların harmanlanıp klavuzun 

oluşturulması

Riskli hastalarda BRCA mutasyonunun 

pozitif prediktif değeri nedir?

T3 

Pratik klavuzlardan sağlık pratiğine 

aktarılması

Diseminasyon ve yaşama geçirme 

çalışmaları

Faz IV çalışmalar

Aile öyküsü olan kadınlarda bu test hangi 

oranda yapılmalı testle ilgili bariyerler 

nelerdir?

T4

Toplum sağlığı üzerindeki etkinliğin 

araştırılması

Prognostik sonuçlar

(Birçok disiplini birlikte içeren)

Morbidite, mortalite, risk, yarar açısından 

popülasyonun monitörize edilmesi.

Asemptomatik kadınlarda BRCA testi 

meme kanseri insidansını azaltıp genel 

prognoza etkir mi?

---

6. TIBBİ ONKOLOJİ 

KONGRESİ 

KONUŞMA METİNLERİ

---

41

6. Türk 

Tıbbi Onkoloji

 

Kongresi

İleri Evre Prostat Kanseri

Metastatik hormon duyarlı prostat kanserinde geleneksel tedavi yön-

temi androjen deprivasyon tedavisidir (ADT). ADT ile hastaların %90 

oranında yanıt elde edilebilmektedir (1). Bu yüksek yanıt oranına rağ-

men, hastaların önemli bir kısmı 1-3 yıl içinde hormon duyarsız (kast-

rasyon dirençli) hale gelmektedir. 

Kastrasyon dirençli metastatik prostat kanserininin (KDMPK) teda-

visinde en etkili yöntemlerden biri sistemik kemoterapidir. TAX 327 

(Docetaxel plus prednisone or mitoxantrone plus prednisone for ad-

vanced prostate cancer) ve SWOG-9916 (Docetaxel and estramustine 

compared with mitoxantrone and prednisone for advanced refractory 

prostate cancer) çalışmaları, hem KDMPK tedavisinde dosetakselin 

etkinliğini, hem de sanılanın aksine hastalığın kemoterapiye duyarlı 

olabileceğini ortaya koymuştur (2, 3). Her iki çalışmada da dosetaksel 

içeren tedavi kolu, kontrol tedavi koluna oranla istatiksel olarak an-

lamlı düzeyde genel sağkalım avantajı oluşturmuştur.   

Bu sonuçları takiben, dosetakselin hastalığın daha erken bir aşamasın-

da, henüz hormon duyarlı iken uygulanmasının tedavi sonuçlarını iyileş-

tirip iyileştirmeyeceği sorusu gündeme gelmiştir. Konuyla ilgili yapılmış 

iki önemli çalışma GETUG-AFU-15 ve CHAARTED-E3805 çalışmalarıdır 

(4, 5). GETUG-AFU-15 çalışması hormon duyarlı MPK’li hastalarda, ADT 

(orşiektomi veya LHRH agonistleri) ile ADT + dosetaksel (75 mg/m2 3 

haftada bir, 9 siklus) tedavilerinin etkinliklerini karşılaştırılmıştır (4). Ça-

lışmaya Fransa (29 merkez) ve Belçika’dan (1 merkez) toplam 385 hasta 

dahil edilmiştir. Hastaların %71’i tanı anında metastazlı olup, geriye ka-

lan hastalarda lokal hastalığın tedavisini takiben metastaz saptanmış-

tır. Medyan 82.9 aylık takipte yapılan analizde, genel sağkalım (primer 

sonlanım noktası) açısından her iki tedavi kolu arasında anlamlı bir fark 

olmadığı gözlenmiştir: Bu süre ADT kolu için medyan 46.5 ay (%95 CI 

39.1-60.6), ADT + dosetaksel kolu için medyan 60.9 ay (%95 CI 46.1-

71.4) olarak belirlenmiştir (HR 0.9; P=0.44). Son analiz aşamasında, ge-

rek yüksek volümlü (visseral metastazın mevcut olması ve/veya en az bir 

tanesi vertebra ve pelvisin dışında olmak üzere 4 veya daha fazla odakta 

kemik metastazının olması) gerekse düşük volümlü hastalarda kemo-

terapi ilavesinin yine bir sağkalım avantajı yaratmadığı tespit edilmiştir 

(Yüksel volümlü hastalarda medyan genel sağkalım ADT için 35.1 ay vs. 

ADT+dosetaksel için 39 ay [HR 0.8; P=0.35]; düşük volümlü hastalarda 

medyan sağkalım ADT için henüz ulaşılamamış vs. ADT+dosetaksel için 

83.1 ay [P=0.87]). Çalışma süresince, dosetaksel alan hasta grubunda, 

nötropeni (%21), febril nötropeni (%3) ve karaciğer fonksiyon bozukluğu 

(%2) gibi önemli yan etkiler gözlenmiştir. Daha önemlisi, dosetaksel gru-

bunda dört hasta kemoterapiye sekonder yan etkiler nedeniyle ölmüştür 

(Bir hasta febril nötropeni, bir hasta nötropeniye sekonder enfeksiyon, 

bir hasta multi-organ yetmezliği ve bir hasta pulmoner emboli).       

CHAARTED çalışmasında ise hormon duyarlı MPK’li 790 hasta ADT veya 

ADT + dosetaksel (75 mg/m2 3 haftada bir, 6 siklus) tedavi kollarına ran-

domize edilmiştir (5). Çalışmada dosetaksel, ADT’nin başlamasını taki-

ben 4 aylık bir süre içinde tedaviye eklenmiştir. Çalışmaya alınan hasta-

ların %75’inde tanı anında metastaz olduğu bildirilmiştir. Medyan genel 

sağkalım süresinin (primer sonlanım noktası) kombine tedavi kolundaki 

hastalarda, sadece ADT alan hastalara göre istatiksel olarak daha uzun 

olduğu gözlenmiştir (57.6 ay vs. 44 ay; HR 0.61, P=0.0003). Çalışmanın alt 

grup analizinde, genel sağkalım avantajının, çalışmaya alınan hastaların 

%65’ini oluşturan, yüksek volümlü hastalar için geçerli olduğu (sırasıyla, 

49.2 ay vs. 32.2 ay, HR 0.62, P=0.0006) tespit edilmiştir. Düşük volümlü 

hastalarda ise henüz medyan genel sağkalım süresi hesaplanamamıştır 

(HR 0.63, P=0.14). ADT + dosetaksel tedavi kolunda, bir hastanın tedavi 

nedeniyle öldüğü (ani ölüm) raporlanmıştır. 

CHAARTED çalışması normalde sadece yüksek volümlü hastaları dahil et-

meyi amaçlamıştır. Bu nedenle çalışmaya alınmış hastaların %65.8’i yüksek 

volümlüdür.  Bununla  birlikte,  GETUG-AFU-15  çalışmasında,  dahil  edilen 

hastaların %22’sinin “yüksek riskli” olduğu belirtilmiştir. Hastalar retrospek-

tif olarak tekrar kategorize edildiğinde, %47.5’luk bir kısmının CHAARTED 

çalışmasındaki kriterlere göre yüksek volümlü olduğu tespit edilmiştir. 

Her iki çalışma da hem de novo metastatik hastaları (tüm hastaların 

%75’i vs. %71’i) hem de başta lokal hastalığı olup takibinde metastaz 

geliştiren hastaları (tüm hastaların %25’i vs. %28’i) dahil etmiştir. 

İLERİ EVRE PROSTAT KANSERİ: KEMOTERAPİ GEÇ VERİLMELİ

Prof. Dr. ÖZkan kanat

UlUdağ ünivErsitEsi tıP fakültEsi, BUrsa

---