11
nümayəndələri tərəfindən yazılan, indi də öz aktuallığını və əhəmiyyətini itirməyən
bir sıra əsərlər meydana gəldi. S. Bronevski (109.), K. F. Qan (113.), D. E. Zubarev
(116.), İ. P. Lineviç (123.), Fon-Plotto (131.), İ. İ. Şopen (132.), E. Veydembaum
(112.), O. İ. Konstantinova (118.) və başqalarının əsərlərində şimal-qərbi
Azərbaycanın siyasi, sosial-iqtisadi tarixi ilə bağlı bir çox məsələlərlə yanaşı bu
ərazidə yaşayan əhalinin sayı, dinamikası, sosial strukturu, etniktərkibi,
etnoqrafiyası və s. Haqqında qiymətli məlumatlar var.
Lakin qeyd etmək lazımdır ki, bu əsərlərdə şimal-qərbi Azərbaycan
ərazisinin bir hissəsi, xüsusilə Car-Balakən və İlisu sultanlığının ərazisi Kaxetiya
ərazisi kimi təqdim edilir, bölgənin ən qədim türk və qeyri-türk alban etnoslarının
mənşəyi təhrif olunur, çarizmə qarşı öz azadlığı uğrunda inadlı mübarizə aparan
dağlılar isə ümumi "ləzgi" adı altında birləşdirilərək "oğru", "quldur", "qarətçi" və
s. adlandırılır. Əlbəttə, bu qərəzli və birtərəfli mövqe Rusiya imperiyasının dövlət
maraqlarından irəli gəlirdi. Məqsəd, işğal edilmiş ərazidə möhkəmlənmək, Qafqaz
xalqlarının ümumi düşmənə qarşı mübarizəsini zəiflətmək, onları bir-birinə qarşı
qoymaq, nəticədə çarizmin müstəmləkəçilik siyasətini gücləndirmək idi.
Məz bu qeyri-elmi, xüsusi məqsəd güdən, yanlış və əsassız fikirlərdən
istifadə edən bəzi gürcü tarixçiləri Azərbaycanın bu bölgəsinə qarşı əsassız ərazi
iddiaları ilə çıxış etmiş və qədimlərdə bu torpaqların guya gürcülərə məxsus olması
kimi yanlış mülahizələr irəli sürmüşdür.
XX yüzilliyin əvvəlində meydana çıxan bir sıra əsərlərdə, o cümlədən İ. P.
Petruşevskinin xüsusi məqsədlə yazılmış və buna görə də regionun türk
etnoslarının tarixini təhrif edən əsərində (128.) Car-Balakən və İlisu sultanlığının
siyasi, sosial-iqtisadi tarixi ilə bağlı bir sıra problemlərlə yanaşı, əhalinin etnik
tərkibi haqqında da məlumat verilmişdir.
Azərbaycan tarixşünaslığında XIX əsr Azərbaycan tarixinin bir sıra
problemlərinin öyrənilməsi ilə əlaqədar olaraq yazılan əsərlərdə şimal-qərbi
Azərbaycanın əhalisi, etnik tərkibi, sayı, dinamikası, sosial tərkibi və s. haqqında
bir sıra məlumatlar da öz əksini tapmışdır.
4
Tarixi araşdırma aparılan zaman həmin tədqiqat əsərlərindən də istifadə
edilmiş və XIX əsr mənbələri ilə müqayisəli şəkildə təhlil edilmişdir.
4
М. Исма]ылов. "Шеки". Бакы 1982, А. С. Сумбат-заде. "Прогрессивное влияние присоединения
Азербайджана к России на рост народонаселения страны в XIX веке — Известия АН Азерб. ССР,
1952, № 3; Д. М. Мустафаев. "Северные ханства Азербайджана и России". Баку, 1989; И. М.
Гасанов "Частновладельческие крестьяне в Азербайджане в первой половине XIX века". Баку,
1957 və s.
12
Oxuculara təqdim edilən bu tarixi-demoqrafik araşdırmanın yazılmasında
göstərdiyi xidmətə və verdiyi dəyərli məsləhətlərə görə tarix elmləri doktoru,
professor Y. M. Mahmudluya dərin təşəkkürümü və minnətdarlığımı bildirirəm.
I FƏSİL
§1. Azərbaycanın işğalına Car-Balakəndən başlanmalı idi
Son dərəcə əlverişli strateji mövqeyə, münbit torpaqlara, zəngin təbii
sərvətlərə malik olan Şimal-Qərbi Azərbaycan regionunun tariximizdə
özünəməxsus yeri var. Məhz bu ərazi dövlətçiliyimizin, hərbi siyasi qüdrətimizin,
ictimai fikrimizin, mədəniyyətimizin formalaşmasında və inkişafında mühüm rol
oynamışdır. Şimal-Qərbi Azərbaycan oğuz-türk tayfalarının həmçinin qədim
Qafqaz Albaniyasının digər etnoslarının yaşadığı ən qədim insan məskənlərindən
biridir. Zaman-zaman yadelli əsarətinə, işğala, milli zülmə qarşı çevrilən azadlıq
mübarizəsinin mərkəzlərindən biri olan Şimal-Qərbi Azərbaycan Dərviş
Məhəmməd xanın, Hacı Çələbinin, Səlim xanın, Daniyal Sultanın, Gəynüklü
Sultan Muradın vətənidir. Bu igid el oğullarının apardığı qəhrəmanlıq mübarizəsi
tariximizin şanlı səhifələrini təşkil edir. Şimal qərbi Azərbaycan ərazisində
Azərbaycan xalqının çoxəsrlik istehsal ənənələri formalaşmış və güclü şəkildə
uzunmüddət mühafizə edilib saxlanmışdır. Ərazinin xeyli hissəsini ohatə edən
meşəliklər zəngin bitki örtüyünə malikdir. Geniş əraziyə malik sıx meşələr başdan-
başa meşə ağacları-qarağac, çökə, palıd, qoz, şabalıd, fındıq, meyvə ağacları -
alma, armud, gavalı, tut, zoğal, yabanı ərik və üzüm tənəkləri ilə doludur. İl boyu
yağış suları ilə suvarılan və öz gözəlliyi ilə şöhrət qazanan Zaqatala, Qax, Balakən
və Şəki meşələrində vəhşi qaban, ayı, maral, dağ keçisi, dağ pişiyi, çaqqal, dovşan,
tülkü, vəhşi öküz çoxluq təşkil edir.
Çoxəsrlik istehsal ənənələri və zəngin təbii sərvətlər təsərrüfatın müxtəlif
sahələrinin inkişafına əhəmiyyətli şəkildə təsir göstərmişdir. Əkinçilik, bağçılıq,
ipəkçilik yüksək səviyyədə inkişaf etmişdi. Alazan çayı ilə Baş Qafqaz dağları
arasındakı məhsuldar torpaqlar başdan-başa taxıl zəmiləri və tut bağlarından ibarət
idi. İpəkçilik əhalinin əsas və başlıca gəlir gətirən sahələrindən biri sayılırdı. XIX
əsrin əvvəlində Şəki əyaləti barama istehsalına görə Qafqazda birinci yeri tuturdu.
Car-Balakəndə istehsal edilən ipək əsasən Tiflis, Gəncə və Dağıstan vasitəsilə
Rusiyaya aparılırdı. Şimal-Qərbi Azərbaycan həm də qədim sənətkarlıq və ticarət
mərkəzi kimi geniş şöhrət qazanmışdı. XIX əsrin I yarısında şəhərlərdə demək olar
ki, sənətkarlığın bütün sahələri xeyli inkişaf etmişdi.
XIX əsrin əvvəlində şimal-qərbi Azərbaycanda mövcud olan dövlət
təsisatları Şəki xanlığı, Car-Balakən camaatları və İlisu sultanlığı idi.
XIX əsrin əvvəlində feodallıqlara parçalanma şəraitində baş verən ara
müharibələri, Car Rusiyasının işğalçılıq planları ərazini çox ağır vəziyyətə