EJDER OKUMUŞ
DİNBİLİMLERİ AKADEMİK ARAŞTIRMA DERGİSİ CİLT 10 SAYI 2
140
| db
zamanın varlığının sürekli olmadığı, zamanın da bir cevherinin
olduğu görüşündedir; fakat İkbal’e göre zamanla ilgili asıl önemli
husus şudur: Gerek eş2ariler, gerekse çağımızın bilim adamları
zamanla ilgili teoriler ortaya koyarken zamanın psikolojik yönünü
araştırmamışlardır. Bu dar görüşlülük sonucunda zamanın sübjektif
varlık yönünü bir yana bırakmış, hatta unutmuşlardır. Bundan do-
layı da teorilerinde biri maddi cevherler, diğeri zamansal cevherler
olmak üzere iki ayrı düzen yer almaktadır. Bu iki düzen birbirinden
öylesine uzak ve ayrı duruyor ki, aralarında herhangi bir organik
bağ bulmak mümkün değildir. Dolayısıyla zamana tamamen objek-
tif açıdan bakılırsa, zaman konusunda objektif bir görüşle yola ko-
yulursa zamanın gerçek niteliği ancak kısmen anlaşılabilir, ama
zaman konusunda büyük güçlük ve yanılgılar ortaya çıkar.
73
İkbal’e göre Fahruddin er-Razi (1149-1210), İslam uleması ara-
sında zaman meselesini en çok titizlikle ele alan kişidir. Razi,
Makâlât-ı Şarkiye adlı eserinde o dönemde bilinen zamanla ilgili
bütün teori ve görüşleri teker teker incelemiştir; fakat razi’nin araş-
tırma biçimi tamamıyla afaki olduğu için bu konuda kesin ve inan-
dırıcı bir görüş ortaya koyamamıştır. Nitekim adı geçen eserde Razi
şöyle diyor: “Şimdiye dek yaptığım bütün araştırmalardan sonra
zamanın gerçek niteliğinin ne olduğunu bile gösteren herhangi bir
şey bulamadım. Bu sebeple bu eserde herhangi bir teorinin lehinde
veya aleyhinde söylenebilecek bütün delilleri tam bir tarafsızlıkla
toplamışımdır. Zaten taraf tutma genellikle çekindiğim bir şeydir.
Hele zaman konusunda buna hiç de ihtiyacım yok.” İkbal’in zaman
anlayışında, izlenmesi gereken en doğru yol, gerçek zamanı ortaya
koyacak yegane vasıta olan bilinç tecrübemizin dikkatli bir ruhsal
tahlilidir.
74
İkbal, zaman gerçeğini ve hayatın zaman içinde bir ha-
reket olduğu hususunu iyice anlamanın, Müslümanlar için hayati
derecede önemi hazi olduğu görüşündedir.
75
Stephen Hawking (1942- ) de
zamana zaman ayıran bilim
adamlarındandır. Hawking, önce “Zamanın Kısa Tarihi”, sonra da
“Zamanın Daha Kısa Tarihi” başlıklarıyla yazdığı kitaplarda zaman
anlayışını ortaya koymaktadır. O “Zamanın Daha Kısa Tarihi”nde
şöyle demektedir:
73
Muhammed İkbal, İslam’da Dini Düşüncenin Yeniden Doğuşu, ss. 104-108
74
A.e., s. 108
75
A.e., s. 192
ZAMAN SOSYOLOJİSİ: BİR GİRİŞ DENEMESİ
DİNBİLİMLERİ AKADEMİK ARAŞTIRMA DERGİSİ CİLT 10 SAYI 2
db |
141
Ama evren hakkında acaba gerçekte ne biliyoruz, bu bilgiye
nasıl ulaşıyoruz? Evren nereden geldi? Nereye gidiyor? Evre-
nin başlangıcı var mı, eğer varsa, öncesinde ne oldu? Zamanın
doğası nedir? Zaman sona erecek mi? Zamanda geçmişe gidi-
lebilir mi? Son zamanlarda fizikteki buluşlar, bir ölçüde de
yeni teknolojiler, eski soruların bazılarına yanıtlar öneriyor.
Bir gün bu yanıtlar, ya Dünya'nın Güneş'in çevresinde dönüşü
gibi açık ve anlaşılır ya da kaplumbağa kulesi gibi saçma ola-
cak. Yalnızca zaman ( o da her neyse) bunu gösterecek.
76
Hawking, zamana görelilik çerçevesinde yaklaşmakta ve dola-
yısıyla zamanın göreceliliğini savunmaktadır. Hawking’e göre “gö-
relilik kuramı mutlak zaman düşüncesinin sonu demektir! Bunun
yerine, her gözlemcinin, yanındaki saatle kaydettiği kendi zaman
ölçümü olmalıdır, farklı gözlemcilerce kullanılan benzer saatlerin
uyuşması gerekmez. Görelilik kuramı uzay ve zaman konusundaki
düşüncelerimizi temelden değiştirmeye zorlar bizi. Zamanın uzay-
dan tümüyle ayrı ve bağımsız olmadığını, uzay-zaman denilen nes-
neyi oluşturmak üzere bu ikisinin birleştiğini kabul etmek zorunda-
yız. Bunlar kavranılması kolay düşünceler değildir. Göreliliğin fizik-
çiler arasında bile evrensel kabulü yıllar almıştır. Görelilik kuramı,
Einstein'ın bu kuramı kavradığının ve kendi mantığına duyduğu
güvenin kanıtıdır; kuramın yol açtığı garip yargılara rağmen
Einstein mantığıyla önemli sonuçlar almıştır.”
77
3. Toplumsal Bir Gerçeklik Olarak Zaman
3.1. Genel Olarak Toplumsal Zaman
Sosyal teoride önemli bir problem alanı oluşturan toplumsal
zaman, zamanın toplumsal gerçekliğine işaret eden, zamanın sosyal
yönlerini vurgulayan, zamanın toplumsal inşasına göndermede
bulunan en geniş anlamda zaman-toplum ilişkisini ifade eden bir
terimdir. Zamanı, zaman belirleme işlemlerini, zaman belirleme
araçlarını, zaman temsil mekanizmalarını, örneğin saat ve takvimi
toplumsal gerçeklikten soyutlayarak ele almak mümkün değildir.
Aynı şekilde toplumun bizatihi kendisini, toplumsal hayatı, toplum
düzenini, toplumun idamesini, toplumsal değişimi zamandan ba-
ğımsız düşünmek de imkansız gibi görünmektedir. Toplumsal za-
man, zamanda var olmayı, zamanla yaşamayı; toplumun zamansal
76
Stephen Hawking, Zamanın Daha Kısa Tarihi, Çev. Selma Öğünç, Doğan Kitap,
İstanbul 2006, s. 5
77
A.e. s. 15