Fəsil 17. Beynəlxalq mülki proses
Diplomatik və konsulluq nümayəndələrinin hüquqi vəziyyətini
müəyyən edən əsas sənəd müvafiq olaraq 1961-cİ İ) “Diplomatik
əlaqələr haqqında” Vyana konvensiyası və 1963-cü il “Konsulluq
əlaqələri haqqında” Vyana konvensiyasıdır. Bu konvensiyalarda
diplomatik nümayəndələrin və konsulluq nümayəndələrinin
immunitet
prinsipi
nəzərdə
tutulmuşdur.
Diplomatik
nümayəndəliyin başçısı, onun ailə üzvləri və diplomatik personalın
üzvləri dövlətin mülki, inzibati və cinayət yurisdiksiyasına
münasibətdə toxunulmazlıq prinsipindən istifadə edirlər. Bü isə o
deməkdir kİ, qeyd etdiyimiz şəxslər şahid kimi ifadə verə bilməz və
ümumiyyətlə, məhkəməyə gətirilə bilməzlər, hətta mülki hüquqi
mübahisə onlann xidməti fəaliyyəti ilə bilavasitə bağlı olmasa belə.
Lakin diplomatik nümayəndələr müstəqil şəxs kimi çıxış etdikdə
(əmlakın bölünməsi, ziyanın ödənilməsi və s. tələbi’ilə)
toxunulmazlıq prinsipi onlara şamil edilmir.
§ 3. Xarici elementli mülki hüquqi mübahisələrin
beynəlxalq məhkəmə aidiyyatı
Beynəlxalq məhkəmə aidiyyəti dedikdə müəyyən dövlət
məhkəməsinin
beynəlxalq
xarakterli
mülki
hüquqi
mübahisələrə baxmaq səlahiyyəti başa düşülür.
Beynəlxalq məhkəmə aidiyyəti dövlətin özünün müstəsna
hüququdur. Hansı məhkəmələrin onun ərazisində beynəlxalq
xarakterli işlərə baxacağım dövlət Özü müəyyənləşdirir. Dövlətlərin
hüquq sistemlərində beynəlxalq məhkəmə aidiyyətinin müəyyən
olunmasının üç əsas üsulu göstərilmişdir;
1)
tərəflərin vətəndaşlıq əlamətinə görə: tərəflərdən birinin
vətəndaşı olduğu dövlətin məhkəməsi mübahisəyə baxmaq
səlahiyyətinə malikdir (Fransa, İtaliyada tətbiq olunur);
2)
cavabdehin yaşayış yerinin hüququ ilə (Almaniya, İsveçrədə
tətbiq olunur);
294
§ 3. Xarici elementli mülki hüquqi mübahisələrin beynəlxalq məhkəmə aidiyyatı
3)
cavabdehin “İştirakı” əlamətinə görə (ABŞ, İngiltərə tətbiq
olunur).
Azərbaycan Respublikası MPM-in 440.1-ci maddəsinə görə
"Azərbaycan Respublikasının məhkəmələri mülki və iqtisadi
mübahisələr üzrə beynəlxalq səlahiyyətə bu şərtlə malikdirlər ki, işdə
iştirak edən şəxslərdən hər hansı biri xarici şəxs olsun, onun
Azərbaycan Respublikasında yaşayış yeri, olduğu yer və adətən
gəldiyi yer olsun". Deməli, Azərbaycan qanunvericiliyində bütün
ümumi yurisdiksiya məhkəmələrinə xarici elementli mübahisələrə
baxmaq səlahiyyəti verilmişdir. Azərbaycan Respublikası MPM-in
443-cü maddəsinə görə Azərbaycan Respublikasının məhkəmələri
xarici şəxslərin iştirakı ilə olan aşağıdakı işlərə baxmağa haqlıdır:
1)
iş üzrə birgə iddiaçılardan və ya birgə cavabdehlərdən hər
hansı birinin Azərbaycan Respublikasında yaşayış yeri, olduğu yer
və yaxud adətən gəldiyi yer olduqda;
2)
xarici şəxslərin idarəçilik orqanı, filialı və ya nümayəndəliyi
Azərbaycan Respublikasının ərazisində olduqda;
3)
cavabdeh Azərbaycan Respublikasının ərazisində əmlaka
malik olduqda;
4)
aliment alınması və atalığın müəyyən edilməsi işlərində
iddiaçı Azərbaycan Respublikasının ərazisində yaşayış yerinə malik
olduqda;
5)
yetirilən xəsarətlə, sağlamlığın başqa cür pozulması və ya
ailəni dolandıranın ölümü ilə əlaqədar ziyanın ödənilməsinə dair
işlərdə ziyan Azərbaycan Respublikasının ərazisində vurulduqda və
ya iddiaçı Azərbaycan Respublikasının ərazisində yaşayış yerinə
malik olduqda;
6)
əmlaka vurulan ziyanın ödənilməsi işlərində ziyanın
ödənilməsi haqqında tələbin verilməsi üçün əsas olan hərəkət və ya
digər hal Azərbaycan Respublikasının ərazisində baş verdikdə;
7)
iddia icrası tamamilə və ya qismən Azərbaycan
Respublikasının ərazisində həyata keçirilməli olan və ya həyata
keçirilmiş müqavilədən irəli gəldikdə;
295
Fosil 17, Beynəlxalq mülki proses
8)
İddia Azərbaycan Respublikasının ərazisində baş vermiş
əsassız varlanmadan irəli gəldikdə;
9)
nikahın
pozulması
işlərində
iddiaçı
Azərbaycan
Respublikasında yaşayış yerinə malik olduqda və ya ər-arvaddan heç
olmazsa biri Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı olduqda;
10)
şərəfin, ləyaqətin və işgüzar nüfuzun müdafiəsi işlərində
iddiaçı Azərbaycan Respublikasında yaşayış yerinə malik olduqda;
11)
vəsiyyət edənin ölən vaxt yaşayış yeri, gəldiyi yer
Azərbaycan Respublikasında olarsa və yaxud vəsiyyət edənin əmlakı
Azərbaycan Respublikasında olduqda vərəsəlik işləri.
Yuxarıda sadaladığımız üsullardan başqa bir çox ölkələrdə
məhkəmə aidiyyətini müqavilə yolu ilə də müəyyən edirlər.
Müqavilə- !i məhkəmə aidiyyətinə görə tərəflər arasındakı saziş
əsasında xarici dövlətin məhkəməsinin səlahiyyətləri müəyyən
olunur. Bu isə o deməkdir ki, mülki-prosessual qanunvericiliyə
əsasən yerli məhkəmənin aidiyyətində olan mübahisəyə tərəflər
arasındakı sazişə əsasən xarici məhkəmədə baxıla bilər.
Azərbaycan Respublikası MPM-in 450.1-ci maddəsinə görə
Azərbaycan Respublikasının məhkəməsi MPM-in IV Bölməsi
baxımından "səlahiyyətli olmamasına baxmayaraq, tərəflər
Azərbaycan Respublikası məhkəməsinin beynəlxalq səlahiyyətləri
barədə razılığa gələ bilərlər. Belə razılıq yazılı şəkildə olmalıdır".
MPM-in 450.2-ci maddəsinə görə isə tərəflərdən birinin xarici
ölkədə yaşayış yeri, iş yeri və ya onun adətən olduğu yer varsa,
tərəflər MPM- in 450.1 -ci maddəsinə müvafiq olaraq "xarici
dövlətin məhkəməsinin beynəlxalq səlahiyyəti barədə razılığa gələ
bilərlər".
Tərəflər arasında yaranmış və ya gələcəkdə yarana biləcək hər
hansı bir mübahisəyə baxan xarici məhkəmənin səlahiyyətlərini
müəyyən edən saziş proroqasİya sazişi adlanır.
Qeyd etmək lazımdır ki, bəzən ədəbiyyatlarda “proroqasİya”
sazişi anlayışından əlavə “deroqasiya” sazişi anlayışına da rast
gəlmək mümkündür.
296
Dostları ilə paylaş: |