202
yuxusundan ayılmadı. Özünə gələndə isə müvəqqəti olaraq
xəcalətindən Migeldən utanmağa başladı və aralarında nə
baş verdiyini anlamağa çalışdı. Lakin getdikcə onların
arasındakı ünsiyyət bərpa edildi və əlaqələri gecəyarısı
əvəzinə səhərə kimi davam etdi. Bununla da hər iki sevgili
bir-birinə əbədi olaraq bağlı oldular.
XVIII fəsil. Qoca səyyah öz sirrini nəvəsinə
açıb söyləyir
Yataq otağına çatanda evin qulluqçusu Migelə xəbər
etdi ki, babası gecədən onu axtarır. Qoca səyyah yuxuda
olduğuna görə o, babasını narahat etmədi, əksinə özü
yuxusunu almaq üçün çarpayısına uzandı. Onsuz da nahar
yeməyində onların hər ikisi süfrə arxasında görüşəcəklər.
Lakin nahar yeməyi zamanı qoca səyyah bir kəlmə
olsun belə danışmadı. Sadəcə olaraq, o, nəvəsinə bildirdi ki,
nahar yeməyindən sonra heç bir yana getməsin. Yoxsa,
Migel hər gün müəmmalı tərzdə evdən yoxa çıxırdı. Əgər,
qoca səyyah qonaqların yanında bir kəlmə də danışmırsa,
203
deməli, onun nəvəsinə deyiləcək sözlər məxfi xarakter
daşıyırdı. Babasının bu cür müammalı davranışı Migelin
marağına səbəb oldu. Qoca səyyah onunla nə haqda söhbət
edəcək?
İçəridə hava boğanaq olsa da, Rodriges nəvəsi ilə
kabinetdə görüşməyi qərara aldı. Çox möhkəm və enli olan
divarlar arxasında gedən söhbəti o biri otaqda olanlar heç
cürə eşidə bilməzdi. Bu kabinet evin düz ortasında idi və
onun pəncərləri həyətə çıxmırdı. Gecə-gündüz burada
oturanda yalnız şamın işığından istifadə etmək lazım idi.
Divarlardan 1500-cü ildə Xuan La Kosa tərəfindən və
1502-ci ildə Alberto Kantino tərəfindən tərtib edilən
xəritələr asılmışdı. Qoca səyyah şəxsən özü bu xəritələri
böyüdüb divarlardan asmışdır. Alberto Kantinonun tərtib
etdiyi xəritəni onun üçün coğrafiyaşünas Bartolomeu
Lissabondan gətirmişdi. Kabinetin yerinə, şərqdən gətiril-
miş yekə olmayan xalça sərilmişdi. Xalçanın üstündə masa
vardı. Qoca səyyah qapı ilə üzbəüz masa arxasında
əyləşmişdi. Ondan sağ tərəfdə böyük olmayan kitabxana
yerləşir və həmin kitabxananın içərisində qırxa yaxın
kitablar vardı. Qoca səyyah şəxsən özü bütün ömrü boyu
həmin kitabları yığmışdır. O, özü oxuduğu kitabı həmişə
nəvəsinə oxumağı məsləhət görürdü. Migel çox yaxşı
bilirdi ki, babası nizam-intizamı sevən, ciddi və hökümlü
204
bir adamdır. Bu kabinetə qoca səyyahdan başqa heç kim
icazəsiz ayaq basmırdı. Bütün evdəkilərə bu kabinetə ayaq
basmaq qəti qadağan olunmuşdur. Təəccüblü olsa da, qoca
səyyahla Migeldən başqa, ümumiyyətlə, onların nəslindən
heç kim həmin kabinetdə olmamışdır. Evi alan gündən qoca
səyyah həmin otağı öz kabineti kimi düzəltdirmiş və elə ilk
gündən həmin qapının açarını öz cibində gəzdirirdi. Axır
zamanlar bu kabinetdən şübhələnən Migel babasının bir
hərəkətini yaddan çıxartmırdı. həmişə də o, istər-istəməz
həmin hərəkəti nəvəsinin qarşısında nümayiş etdirirdi.
Migel içəri girəndə qoça səyyah yalnız masanın üstündəki
şamdanları yandırır, ya da ki, özü içəridə olan zaman
nəvəsini yanına çağırtdırırdı. Migel də ki, içəri girən
zaman, babasının kabinetin künclərində olan şamdanların
söndürülməsinin şahidi olurdu. Bir sözlə, bu kabinet evin
başqa otaqları kimi heç vaxt gur işıqlı olmur və həmişə də
burada masanın üstündəki iki-üç şam yanırdı. Demək olar
ki, kabinet otuz faiz işıqlandırılırdı. İçəridə olan əşyaları
aydın görmək mümkün deyildi. Migel dəqiq bilirdi ki, bu
kabinetin təmizlik işlərinə babasından başqa heç kim
baxmırdı. Evin qulluqçusu bu işdən azad edilmişdi. Əgər,
bir adam ki, həmin otağı alaqaranlıq saxlayır, demək olar
ki, heç kimi bura buraxmır və doxsan yaşında ikən
məcburiyyət qarşısında qalıb özü otağın təmizlik işləri ilə
205
məşğul olursa, deməli, həmin kabinetdə nəsə bir sirr var.
Babasının qeyri-adi hərəkətlərində Migel bunu çoxdan dərk
etmişdi. Lakin orada bir sirrin olduğunu öyrənmək üçün o,
heç bir ciddi-cəhdlər etməmişdı.
Rodriges Kartahena çox xeyirxah və bütün İspaniyada
adlı-sanlı bir adam idi. Migel də ona böyük hüsn-rəğbət
bəsləyirdi. Kabinetdə hansısa bir sirrin olması qoca
səyyahın şəxsi işi idi və Migel də babasının şəxsi işinə
qarşımaq istəmirdi.
Migel yenə də həmin mühitdə babası ilə üzbəüz əyləşdi.
Lakin bu dəfə, əvvəlkinə nisbətən qoca səyyahın arxasında
olan seyfin üstündə də şam yandırılmış və otaqda işıq bir
balaca güclənmişdi. Migel əvvəlcə elə bildi ki, babası onun
Florida ilə olan məhəbbət əlaqəsindən xəbərdardır və məhz
bu məsələyə görə nəvəsini buraya dəvət edib. Əgər, söhbət
bu mövzuda olsa, Migel əvvəlcədən nə cavab verəcəyini
dəqiq bilmirdi. Bu faktı da inkar etməyə o, cürət edə
bilməzdi. Ona görə ki, Migel babasına bu vaxta kimi yalan
danışmamışdı.
- Migel, başa düşürsən də səni nə üçün buraya çağır-
mışam? - deyə qoca səyah ehtiramla dilləndi.
- Sözün doğrusu, deməyə çətinlik çəkirəm. - Migel bir
balaca tərəddüd edəndən sonra qeyri-müəyyən tərzdə cavab
verdi.
Dostları ilə paylaş: |