445
baxmayaraq, Hacızadənin Azərbaycana qayıtmaq arzusu baş
tutmamışdır. Bir müddət Alman iyada seleksiyaçı alim kimi
fəaliyyət göstərdikdən sonra Türkiyəyə dəvət olunmuş, 1961
ilədə k İstanbulun Halka lı to xu mçuluq stansiyasında işləmış, a li
mə ktəblərdə dərs de mişdir.
Hacızadə İstanbulda Nəsib bəy Yusifbəylinin qızı
Zöhrə xanımla ailə qurmuşdur. Məhəmməd Əmin Rəsulzadə,
Adil xan Ziyad xanov, Cahangir bəy Ka zımbəy li, Mustafa
Vəkilov, Nağı Şey xza man lı və Türkiyədə yaşayan başqa
azərbaycanlı mühac irlərlə dostluq etmiş, evində müntəzə m
toplantılar, müşavirələr keçirmişdir. Hacızadənin ali məktəb
tələbələri üçün dərslik kimi istifadə olunan 34 kitabı, hə mçin in
300-də k e lmi məqa ləsi çap olun muşdur.
Gəncədə yaşayan Hacızadə lər nəsli 1950-c i illərədək
təqiblərlə ü zləşmiş, bu nəslin onlarla nü mayəndəsi sürgün
həyatı keçirmişdir. Anası Sibirə sürgün edilmiş, sürgündən
sonra Gəncəyə qayıtmasına ica zə verilmə miş, Gədəbəydə
yaşamağa məcbur o lmuş və orada da vəfat etmişdir.
Hacızadə Azərbaycanı bütün varlığı ilə sevird i. Sovet
dövründə Türkiyəyə səfər edən Azərbaycan mədəniyyət
xadimləri dəfə lərlə onun qonağı olmuş, maestro Niya zi ilə
tanışlığı ailəvi dostluğa çevrilmişdi. Hacızadə Niyazinin dəvəti
ilə 1968 ildə həyat yoldaşı Zöhrə xanımla birlikdə Bakıya
gəlmiş, respublika a limləri qarşısında mühazirə lər o xu-muşdur.
Bütün cəhdlərinə baxmayaraq, Gəncəyə getməsinə, anasının
qəbrini ziyarət et məsinə ica zə verilmə mişdir.
HADĠ Məhəmməd, Əbdülsəlimzadə Ağaməhəmməd Hacı Əbdülsəlim oğlu (1879,
Şamaxı - may, 1920, Gəncə) - şair, müəllim, jurnalist, publisist. Azərbaycan ədəbiyyatında
romantizmin görkəmli nümayəndəsi. Şamaxı məhəllə məktəbində və mədrəsədə (1886-98)
təhsil a lmışdır. Şa ma xı zə lzə ləsində (19 02) Kürdəmirə köçüb müəllimlik (1902- 06)
etmişdir. 1906 ilin aprelində keçmiş müəllimi və qohumu məşhur maarif və mətbuat xad imi
Mustafa Lütfi İsmayılzadənin dəvətilə Həştərxana getmiş, "Darül-ədəb" məktəbində müəllim,
"Bürhani-tərəqqi" qəzetində mühərrir işləmişdir. Həmin ilin oktyabr ayında Bakıya dönərək,
"Füyuzat" jurnalında (1906-07), "Təzə həyat" (1907-08), "İttifaq" (1908-09), "Tərəqqi" (1908-09),
"Həqiqət" (1909-10) qəzet lərinin redaksiyala-rında ə məkdaşlıq et mişdir. Mətbuatda lirik şeirlər,
publisist məqalə lərlə ç ıxış edən Had i 1908 ildə "Firdovsi-ilha mat" adlı şeirlər məc muəsini nəşr
etdirmişdir. 1911-14 illərdə İstanbulda yaşamış, "Tənin" qəzeti, "Sərvəti-fünun" jurnalı redaksiyalarında işləmiş, mü xtəlif
qəzetlərdə şeir və məqalə lər dərc etdirmiş, istibdad əleyhinə şeirlə rinə görə Sə lanik (Saloniki) ş əhərinə (Yunanıstan) sürgün
olunmuşdu. 1914 ildə Bakıya dönərək, "İqbal" qəzetinin redaksiyasında işləmiş, "Eşqi-möhtəşəm, yaxud Əflatun sevgisi"
(1914), "Şükufeyi-hikmət" (1914) kitabların ı nəşr etdirmişdir. Məhəmməd Hadi "Dikaya diviziya"nın baş axundu kimi
Birinci dünya müharibəsində iştirak etmiş, Karpatda, Qalisiyada, Polşada, habelə Peterburqda olmuşdur. Tərxis olunduqdan
sonra Gəncədə və Ba kıda yaşamışdır.
Yaradıcılığ ı boyu məşəqqətli həyata üsyan edən, zülm və istibdada qarşı mübarizə aparan, bütün insanların azad,
xoşbəxt yaşadığı, "nə hakim, nə də məhku m o lan" cəmiyyət arzulayan Məhəmməd Hadi xalq ın qanını içən zalımlara,
müstəbidlərə mü raciətlə deyird i:
Ye, iç nə qədər istər isən qanımı, zalım,
Bir gün görərəm qanını səhbalar içində.
"Dad istibdaddan", "El fəryadı" şerilərində Məhə mməd Hadi mə zlu mların a zadlıq, səadət və hüquq bərabərliyi
arzu larını tərənnü m etmişdir. Üsyankar ruhlu bu əsərlər bolşevik qəzetləri " Yo ldaş" və "Təkamü l"də çap olunmuşdur.
Məhəmməd Hadinin poe ziyasında milli oyanış ideyaları qüvvətlidir:
Qoymuş miləl imzasını övraqi-həyatə,
Yox millətimin xətti bu imzalar içində.
Azadlıq və hürriyyət mücahidi o lan şair məzlu m millətləri əsarətdə saxlayan çar Rusiyasının süqutundan sonra
yaranmış müstəqil Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin qurulmasını böyük ruh yüksəkliyi ilə qarşılamış, ona "Şühədayi-
hürriyyətimizin ərvahma ithaf‖, "Əsgərlərimizə, könüllü lərimizə", "Məfkureyi-aliyyəmiz" ("Azərbaycan dövləti-
növzadımıza") şeirlərini həsr etmişdir. Had i sonuncu şerdə xalqımızın milli istiqlal mücadiləsinin yekunu kimi meydana
gələn müstəqil Azərbaycan dövlətinə mürac iətlə ya zırdı:
446
Ey dövləti-novin, yaşa nəzmü-nizam ilə,
Parlaq əməllərinlə, məzhərü-məram ilə.
Türk aləmində parlasın ənvari-intibah,
Gülsün həyatimizdə izhari-intibah.
Şair həmvətənlərimizin canı və qanı bahasına qazanılmış istiqlalı qoru maq əzmini belə ifadə edirdi:
Məfkurəmiz yolunda nə lazımsa etməli,
Məqsudə doğru əzmü-xüru sanla getməli.
...Çıxsın, dilərsə, qarşımıza həp məzarımız,
Dönməz məzaridən bu dili-əzmkarımız...
Vicdani-millətə yazıhbdır bu ayəmiz,
Ən şanlı, ən şərəfli həyat iştə qayəmiz.
"Əsgərlərimizə, könüllülərimizə" silsiləsində isə şair vətən övladlarını istiqlalımızı qoru mağa çağırır, bu yolda
ölməyi belə şərəf adlandırırdı:
Qoymayın olsun xəzan gülzarı-istiqlalımız,
Sizdən istiqlalımız parlaq təzarət gözləyir.
Şanlı ölmək ölməməkdir...
Pürşərəf kim can verərsə, anı rəhmət gözləyir.
"Şühədayi-hürriyyətimizin ərvahına ithaf‖ şerində şair azadlıq şəhidlərinə müraciətdə deyirdi:
Sizin məzarınız istə qülubi-millətdir,
... Əmin olun buna, ey ziynəti-cəhani-fəna,
Mübəddən diridir namınız bu dünyada.
1918-20 illərdə Had i ən çox A zərbaycan Xalq Cü mhuriyyətinin orqanı olan "Azərbaycan" qəzetində çap olunur-
du, qəzet onu "əski ədəbiyyatda inqilab yaradan sənətkar", "Qafqasiyanın görkə mli şairlə rindən biri" kimi təqdim edirdi.
1918 ilin noyabr-dekabr aylarında Bakıda "Turan" mətbəəsində "Əlvahi-intibah, ya xud insanların tarixi fac iələ ri" poemasın ı
üç kitabda nəşr etdirmişdir.
Əsərləri:
Seçilmiş əsərləri, 2 cilddə, c.l, B., 1979; El fəryadı.
Seçilmiş şeirlər, B., 1980.
Əd.:
Cəfər M ., Azərbaycan ədəbiyyatında romantizm, B., 1963; M irəhmədov Ə., M əhəmməd Hadi, B., 1985; Qəribli İ.,
M əhəmməd Hadinin "İnsanların tarixi faciələri, yaxud Əlvali-intibah" poeması, B., 2001; Əliyeva A., M əhəmməd Hadi və Azərbaycan
Demokratik Respublikası, "Elm" qəzeti, 1991, 30 avqust.
HAKĠMĠYYƏTĠN BOLġ EVĠKLƏRƏ TƏHVĠL VERĠLMƏSĠ HAQQINDA AZƏRBAYCAN XALQ
CÜMHURĠYYƏTĠ PARLAMENTĠNĠN QƏRARI (27 aprel 1920 il, saat 20:45 -
23:25) - bolşevik Rusiyasının hərb i
müdaxiləsi və Bakının 11-ci Qırmızı ordu hissələri tərəfindən mühasirəyə alındığ ı şəraitdə işğalçıların hakimiyyəti təslim
etmə k barədə ult imatu munun mü zakirəsindən sonra Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti Pa rla mentinin zora kı məcburiyyət
qarşısında qəbul etdiyi qərar. Qərar 1920 il mayın 6-da, artıq bolşeviklər hakimiyyəti ələ keçirdikdən sonra "Ko mmunist"
qəzetində dərc olun muşdu. Qərara əsasən, Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti Höku mət i hakimiyyəti aşağıdakı şərtlərlə
bolşeviklərə təhvil verird i:
1.
Sovet hökuməti tərəfindən idarə olunan Azərbaycanın tam istiqlaliyyəti saxlanılır;
2.
Azər bayc an kommunist firqəsinin yaratdığı hökumət müvəqqəti orqan olacaqdır;
3.
Azər bayc anın son idarə formasını hər hansı bir xarici təzyiqdən asılı olmayan fəhlə, kəndli və əsgər
deputat-ları sovetləri şəxsində Azərbaycanın ali qanunverici orqanı müəyyənləşdirəcəkdir;
4.
Hökumət idarəsinin bütün qulluqçuları öz yerlərində qalır, ancaq məsul vəzifə tutanlar dəyişdirilir;
5.
Yeni yaradılan müvəqqəti kommunist hökuməti parlament və hökumət üzvlərinin həyatının və əmlakının
toxunulmazlığına təminat verir;
6.
Qırmızı ordunun Bakı şəhərinə döyüşlə daxil olmasına yol verməmək üçün tədbir görüləcəkdir;
7.
Yeni hökumət haradan baş verməsindən asılı olmayaraq, Azərbaycanın istiqlalını sarsıtmaq məqsədi güdən
bütün xarici qüvvələrə qarşı öz sərəncamında olan vasitələrlə qəti tədbirlər görəcəkdir.
Azərbaycan Parla menti özünün fövqəladə iclasında hə min şərtləri səs çoxluğu ilə qəbul et mişdi. La kin bol-
şeviklər hakimiyyəti ələ keçird ikdən sonra həmin şərtlərə əməl etmədilər.
HAQVERDĠYEV Əbdürrəhim bəy Əsəd bəy oğlu (17.5.1870, Şuşa - 11.12.1933, Bakı) - yazıçı, dramaturq, teatr
xadimi və ictima i xadim, A zərbaycanın əməkdar incəsənət xadimi (1928). Bəy ailəsində doğulmuşdur. Şuşa realnı
mə ktəbində o xu muş, Tiflis realnı məktəbini bit irmişdir. 1891 ildə Peterburq Yo l Mühəndisləri İnstitutuna daxil o lmuş, lakin
bitirmə miş, Peterburq Universitetinin Şərq fakültəsində müha zirələ r d inlə mişdir. Peterburqda Müs əlman Xeyriyyə
Cə miyyətində katib (1895-99), Ba kıda ikinci dərəcəli şəhər mə ktəbində müəllim, Müsəlman teatr truppasında rejissor (1901-
04), Şuşa bələdiyyə idarəsinin üzvü (1904-06), 1-ci Dövlət dumasının deputatı (1906), Bakıda Kür-Xəzər səhmdar gəmiçilik
cəmiyyətində müfəttiş (1907-13), Ağdam yetimlər evin in müdiri (1913-16), Tiflisdə şəhərlər ittifaqın ın Qafqa z şöbəsində
mə mu r və onun "Əxba rı"nın redaktoru (1916-17), Borça lı qə zasında müvəkkil olmuş, Gürcüstan parlamentinin üzvü (1917-
1918) seçilmişdir.