H Ü M A Y İ - Ə R Ş
19
dərvişi/ Haq yoluna durmuşu/ Dərvişlər Hüma quşu/ Çaylaqu bayquş de-
gil” demişdir.
“Ərş” kəlməsinin lüğəvi mənası “yüksəklik, yüksək yer və yüksək şey”
deməkdir. Məcazi olaraq, “hökmranlıq, şan, şərəf və taxt” mənalarında
istifadə edilir. Qədim astronomiyada ərş, bütün əflakı əhatə edən, doq-
quzuncu, ən böyük mühit, fələk olaraq qəbul edilirdi. Dini baxımdan isə,
bütün göyləri və yerləri örtən, bürcləri əhatə edən, maddi-mənəvi ümum
kainatlarla əlaqəli ilahi əmr, iradə və istəmənin ilk təcəlli və zühur yeri,
məhəlli, ülvi aləmin ünvanı kimi işlədilmişdir.
2
“Ərş” sözünün dini-təsəvvüfi ədəbiyyatda da geniş istifadə sahəsi var-
dır. Bir mənaya görə varlıq mərtəbəsi olub maddi aləmin (aləmi-xəlq) baş-
lanğıcıdır. Digər bir mənaya görə, ərş, Allahın zühur və təcəlli edəcəyi bir
“tənəzzül məhəlli, məqamı”dır. Ərş, daha altdakı varlıq mərtəbələrinə görə
əhatə və mülk mənasını verən bir sifət olaraq da düşünülür və bu mənada
Rəhmanın ərşinin bütün varlıqları əhatə etdiyi qəbul edilir. Ümumi olaraq,
Allahdan başqa bütün varlıqlara Allahın ərşi (ərşullah) deyilir. Xüsusi ola-
raq isə, Allah adının məzhəri olan insana da bu ad verilir. Sufilər, yerlərə
və göylərə sığmayan Allahın mömin qulunun qəlbinə sığdığını ifadə edən
bir hədisi-qüdsi nəql etmişlər. İnsanı-kamilin ürəyi yer və göydən daha ge-
nişdir, elə isə Allah ərşə istiva etdiyi kimi mömin qulunun qəlbinə də istiva
edər, yəni orada ad və sifətləriylə təcəlli edər. Bu vəziyyətdə ərş ilk və ən
geniş varlıq mərtəbəsi, insanı-kamil ürəyidir. “Qəlb Allahın ərşi, könül Ça-
labın (Allahın) taxtı” halına gəldiyindən bütün ilahi adların məzhəri olan
insanı-kamilə “əl-Ərşül-məhdud” deyilir.
3
Hüma təsəvvüfdə insanı-kamili təmsilən istifadə edildiyinə görə,
“Hümayi-ərş”in “Könül aləminin hüması” şəklində bir məna ifadə etdi-
yi ni söyləyə bilərik. Bu tərkibdən ilk olaraq Ağabali istifadə etmişdir.
Onun kitabına bu adı verməsinin səbəbini Mir Həmzə Nigarinin mənəvi
vəsfləri ilə əlaqələndirmək mümkündür. Bununla birlikdə, Nigarinin di-
vanında Hüma təsvirini bir neçə yerdə verməsini və hamısında da özünü
nəzərdə tutduğunu da göstərmək mümkündür. Məsələn, divanın bəzi
mövzu başlıqları belədir: “Vəsiyyət kərdəne-be nəzmi-be Hümayi-göftar”
(Söz Hümasının nəzm ilə vəsiyyəti), “Dər bəyane-rücu kərdəne-Hümayi
Göf tar be tərəfe-Azərbaycan” (Söz Hümasının Azərbaycan tərəfinə dönü-
şünün izahı)
Türkcə divanın bir yerində isə yenə özündən “Balızadənin Hüma
quşu” deyərək belə səslənir:
Ey mürgi-Hümayi Balızadə,
Be qeydi-übalü bali sadə.
Mövla səni eyləyə mükrim,
Hər iki cahanda şadu xürrəm.
2
Süleyman Uludağ. Tasavvuf Sözlüğü, Kabalcı, İst. 2002, s.46; Fethullah Gülen. "Arş",
Kalbin Zümrüt Tepeleri, Nil y., 2008, c.4, s.78-86; Mustafa Tatcı. Dervişler Huma Kuşu,
H Yay., İst. 2009, s.88-89; Cemal Kurnaz. “Hümâ”, DİA, 1998, c.18, s. 478; İskender
Pala. Ansiklopedik Divan şiiri sözlüğü, Akçağ, Ankara, 2000, s.238-239.
3
Süleyman Uludağ. "Arş", DİA, c: 03, s. 410.
20
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
Ta şiri-ləban cahanda baqi,
Silsileyi-zatın ola, saqi.”
Əsərin “Mənaqibnamə” olduğu müəllif tərəfindən yazılmış müqəd-
dimədə qeyd edilmişdir. Mənaqib “mənqəbə” sözünün cəm forması olub,
ümumiyyətlə, dini şəxsiyyətlər, pirlər, vəlilər, sufilər, qəhrəmanlar kimi
mənəviyyatca zəngin şəxsiyyətlərin həyatları, məziyyətləri, fəzilətləri və
kəramətlərinin fövqəladəliklərinə dair nəql edilən məlumatlara, he ka -
yələrə verilən addır. Bu məlumatların toplandığı ədəbi əsərlərə “Məna-
qibnamə” deyilir. Bunlar yazıldığı dövrə aid mədəni, dini, tarixi, ədəbi,
fəlsəfi, ictimai və folklorik məlumatları ehtiva edən qiymətli mənbə kimi
qəbul edilir.
2. Əsərin mövzusu: Mir Həmzə Nigari
Nəşrə hazırladığımız bu əsərin mövzusu; Azərbaycanlı böyük sufi mü-
təfəkkir və şair Mir Həmzə Nigarinin həyatı, fikirləri, əsərləri, şəxsi, tə-
səvvüfi dünyası, ətrafında cərəyan edən ictimai-siyasi, fikri mübahisələr və
yaxınında olan şəxsiyyətlərlə əlaqəli hadisələrdir.
Qarabağlı Mir Həmzə Nigari XIX əsrdə “Rusiya Azərbaycanı”nda və
Osmanlıda yaşamış, önəmli bir sufi mütəfəkkir və şairdir. Türkcə və farsca
iki divanın, “Nigarnamə”, “Saqinamə”, “Çaynamə”, “Mənaqibnamə” və
“Həştbehiştnamə” adlı nəzm əsərlərinin müəllifidir. Nigarinin Qarabağda
başlayıb Xarputda sona çatan 87 illik ömür yolu, çilə, həsrət, acı, dərd və
çətinliklərlə dolu olmasına müqabil, iman, eşq, riza, təvəkkül, səbr və şü kür-
lə keçmişdir. Onun həyatı, əsərləri və düşüncələri ən geniş şəkildə Mustafa
Fəxrəddin Ağabali tərəfindən yazılan “Hümayi-ərş” adlı əlinizdəki bu
“Mənaqibnamə”də qələmə alınmışdır.
İlk gənclik illərinin başında təhsil üçün yola çıxan Həmzə əfəndiyə
Qaraqaşda hamilik edən Haqqın sirrinə sahib kamilə və arifə Nigar xanım
onun bir kibrit misalı fitrətində gizli olan eşqi-ilahini tutuşduran ilk mürşidi
olmuşdur. Həmin müstəsna xanımın tərbiyəsində əldə etdiyi bu iksiri və
gördüyü yaxşılığı əsla unutmayan bu vəfa əhli onun adını özünə həm
məxləs almış, həm də eşqi-ilahinin simvolu olaraq şeirlərində işlətmişdir.
Azərbaycanda təhsil həyatına davam edərkən, bir rəvayətə görə məna
aləmində gördüyü mübarək cəddi Hz.Əlinin işarəsi ilə Mövlanə Xalid-
Bağdadinin xəlifəsi, Qafqazın mürşidi Şeyx İsmayıl Şirvaninin yanına
gələrək tədris və irşad halqasına qatılmışdır.
Şimali Qafqazdakı hürriyyət hərəkatının ideoloji əsasında dayanan
İsmayıl Şirvaninin fəaliyyətinin Qafqazda meydana gətirdiyi həyəcan
işğalçı rus hökumətini narahat etdiyindən təhdidlər nəticəsində vətə-
nin dən ayrılmış, əvvəl Ahıskaya, sonra da Anadoluya hicrət etmək məc-
buriyyətində qalmışdır. Bu müddətdə Nigari şeyxi ilə birlikdə olmuşdur.
Əvvəl Amasiyada, sonra Sivasda yaşayan və təhsilini tamamlayan Həmzə
əfəndi təkrar şeyxi ilə birlikdə Amasiyaya gəlmişdir. Həcc ibadətini əda
etdikdən sonra şeyxinin əmri ilə vətəni Qarabağa gələrək Cicimli və
Mirlərdə özünə xas mədrəsəsində həm təsəvvüf təlim etmiş, həm də dini
elmlər oxutmuşdur.