laşıla bilməsi üçün bu bölmələri mümkün olduğunca
sadələşdirərək kitab-
da üslub vahidliyini təmin etməyə çalışdıq. Bununla birlikdə, məktubların
orijinallarını sadələşdirilmiş şəkilləri ilə birlikdə verərək ifadə zənginliyini
göstərmək istədik.
• Müəllif az da olsa əsas mövzu ilə əlaqəsi olmayan bəzi məsələlərə
şərhlər ver mək lə yanaşı, şəxsinə aid yanaşma və mülahizələrini də əsərə
daxil etmişdir. Bunlar arasında əsərin ümumi xəttinə xələl gətirən və dilə
gətirilməsinin artıq heç bir əhəmiyyəti qalmamış məsələlər də mövcud idi.
Mövzunun vahid xəttinin mühafizəsi düşüncəsilə bir neçə yerdə bu cür
məqamlar qısaldılmalı oldu. Bununla birlikdə, müəllifə hörmət olaraq, bu
bölmələr əlyazma şəkli ilə əsərin sonuna əlavə edildi.
• Müəllif əsərinin ilk variantını tərtib etdikdən sonra onu xəttata yaz-
dırmışdır. Daha sonralar əlinə keçən məlumatları və sənədləri isə özü yazıb
müvafiq gördüyü yerlərə əlavə etmişdir. Sonrakı əlavələrin yerlərinin qa-
rışdırıldığı və mövzu bütünlüyünün pozulmuş olduğu görüldü. Odur ki,
mövzuya aidliyini əsas götürərək bu əlavələr uyğun yerlərə yerləşdirildi.
Məsələn, Hz. Pirin şəmaili, təsəvvüfü və silsiləsi ilə əlaqəli qisimlərin bir-
ləş dirilməsi kimi.
• Əsərdə yər alan əsas mövzulara dair məlumatların bir araya
gətirilməsi nəticəsində mövzulara görə başlıqlar qoyularaq xüsusi bölmələr
təş kil edildi.
• Əsərin əvvəlinə Giriş bölməsi əlavə edilərək müəllif Mirzadə Musta-
fa Fəxrəddin Ağabali və “Hümayi-ərş”ə dair yığcam məlumat verildi.
• Müəllifimiz M.F.Ağabalinin həyatında iki acınacaqlı faciə baş ver-
mişdir. Bunların ilki, ailə həyatı quralı hələ altı ay olmuş ikən Çanaqqa-
la cəbhəsinə yola düşməsindən bir müddət sonra qız övladının dünyaya
gəlməsi, ancaq doğum əsnasında xanımının vəfatı etməsidir. İkinci faciə
isə, bütün sevgisini verdiyi və üzərində titrədiyi qızı Sənihanın 13 yaşında
ikən xəstəliyə tutulub vəfat etməsi olur. Əsərində bu ələmli hadisəni böyük
bir iztirab içində təsvir edən Ağabali Sənihasının adını yaşatmaq arzusu
ilə öz övladı kimi gördüyü “Hümayi-ərş”i ona ithaf etdiyini bildirir. Buna
görə də onun vəsiyyətinə hörmət əlaməti olaraq, kitabda keçən “Balaca
ikən itirdiyim gözümün nuru Səniham üçün” ithafını kitabın ilk səhifəsinə
dərc etməyi özümüzə borc bildik.
Kitabın istər əlyazmasındakı bəzi qarışıqlıqlardan dolayı, istərsə də oxu-
ma və sadələşdirmə işi ilə bağlı ortaya çıxan çətinliklər səbəbilə xətaları ola
bilər. Əziz oxuculardan kitabın hazırlanmasında meydana gəlmiş hər cür
xətalarımızdan ötrü üzr istəyərək bizi bu istiqamətdə məlumatlandırmaları
halında minnətdar olacağımızın bilinməsini istərdik.
“Hümayi-ərş”in varlığından bizi ilk dəfə xəbərdar edən və əldə et mə-
mizə vəsilə olan dəyərli təsəvvüf alimi prof. Mahmud Erol Kılıca, əsə rin
təminində vasitəçilik edən dos. Elşad Mahmudova, kitabın ikinci nüs xə-
sin dən bizi xəbərdar edən və əksik səhifələri göndərən prof.Necdet Tosu-
na, Həzrəti Pirə aid çox qiymətli əşya və sənədləri, şəkilləri əldə etməkdə
göstərdikləri yardımlarına görə möhtərəm Aybars Özbay və Yusuf Özbaya,
araşdırmamıza öz məlumatları ilə zənginlik qatmış hörmətli Orhan Kayı-
han, prof.İbrahim Yıldırım və Bəha Doğramacıya, Amasiya və Merzifon-
12
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
dakı dostlara, “Hümayi-ərş”in hazırlanmasında
və redaktəsində böyük səy
və iştiyaqla çalışan prof. Minəxanım Təkləli və Fəridə Əliyevaya, farsca-
dan tərcümələrin redaktəsini həyata keçirən dr.Rüstəm Lazımov və prof.
Ömer Okumuşa, kitabın bu nəşrini böyük bir istəklə dəstəkləyən Həzrəti
Pirin aşiqlərindən və onun əqrəbalarından möhtərəm Hacı Siracəddin
və Nizaməddin Babaoğlu qardaşlarına təşəkkür və minnətdarlığımı ərz
edirəm.
Sözün nəhayətində islam təsəvvüf mədəniyyətinin yetişdirdiyi dəyərli
şəxsiyyət Mir Həmzə Nigari həzrətlərini və bu bənzərsiz mənaqibnaməni
yazaraq o uca şəxsiyyətin dürüst tanınmasına vasitə olan Mustafa Fəxrəddin
Ağabalini minnət, rəhmət və şükranla yad etməyi özümüzə borc və vəzifə
bilirik.
Mehmet Rıhtım
Bakı-2015
Sənə Əhmədmi, Muhammədmi, məhəbbətmi diyəm?
Yoxsa məhbubu-Xuda, şahı-məlahətmi diyəm?
Mir Həmzə Nigari
Xəttat: M.Yusif
Təzhib: H.Rıhtım
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
13
16
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
A. MÜƏLLİF MİRZADƏ MUSTAFA
FƏXRƏDDİN AĞABALİ
“Hümayi-ərş”in müəllifi Mirzadə Mustafa Fəxrəddin Ağabali Mir
Həmzə Nigari ilə eyni soya mənsubdur. Ağabalinin atası Seyid Sədəddin
əfəndi Qarabağdan Amasiyaya gələrək ömrünün sonuna qədər Mir Həm-
zə əfəndinin xidmətində olmuşdur. O, “vəli-nemətim, dayağım” dediyi
atası Seyid Sədəddin əfəndi və soyu haqqında “Hümayi-ərş”in 497-502-ci
səhi fələrində bu məlumatı verir:
“Atam 1264-cü il [m.1847/48] tarixində Mir Mustafanın pak sülbündən
dünyaya qədəm basmışdır. Ali-qədr atası Mir Mustafa ibn Mir Cəfər ibn Mir
Məhəmməd Rza ibn Mir Heydər həzrətləri o diyar xalqının bir sahibüz-
zaman Xızırı imiş. Həzrəti Pir Mir Mustafa Baba adı ilə yad edilirmiş. Zati
səxavəti Mürtəza kərəminə bərabər olan bu mələk xislətli zat, mübarək
nəfəsi ilə ölüləri belə dirildəcək bir qüdsiyyətə sahib imiş. Ondan zühur
edən xariqüladə hekayələrin hədd və hüdudu yoxdur. Cümləsi səhih olan
və üləma, ürəfanın rəvayətinə istinad edilən hekayələri yazmaq lazım gəlsə,
müntəzəm bir əsər meydana gələr. Bunlarla məşğul olmayacağam. Bu za-
tın ömründə uzanıb yatmaması onun irfani bəhrəsinə ən böyük dəlildir.
Bir dəfə Cicimlidə evində oturarkən “mənim atımı çəkiniz, Cəbrailli ilə
Mərcanlı bir-birini qırıb keçirmək üzrədir”, deyə atına minərək Xızır kimi,
bir-birinə düşmən yüzlərcə insanın arasına girib kimsəyə xəfif bir zərbə
vurmağa belə imkan verməyən bu mübarək zat vəfatında da oturduğu
yerdə ruhunu təslim etmişdi.”
Bəha Doğramacının M.F.Ağabalinin “Ankayi-Qafi-lahut Kəlimi-Sinayi-
Cəbərut Əli göründü gözümə” adlı əsərinin girişində yazdığı tərcümeyi-
hala əsasən, Fəxrəddin Ağabali Həmzə əfəndinin vəfatından üç il sonra
1305/1889-cu ildə Amasiyada dünyaya gəlmişdir. İlk və orta təhsilini ta-
mamladıqdan sonra zamanın tələbinə görə mədrəsəyə davam edərək ica-
zət namə almağa müvəffəq olmuşdur. Ərəb və fars dilləri dərsini tanınmış
azərbaycanlı alim, Həmzə əfəndinin müridlərindən Seyid Məhəmməd
Bəhaəddin əfəndidən almışdır. İlk vəzifəsi Maarif idarəsində katiblik ol-
muş, daha sonra müəllim və müfəttiş olaraq çalışmışdır. Əsgərliyini Birinci
Dünya müharibəsində Osmanlı ordusunun ehtiyat zabiti olaraq Çanaqqa-
la cəbhəsində tamamlamış, hərbdən sonra Amasiyaya gələrək xüsusi mü-
hasibatlıqla məşğul olmuşdur. Uzun müddət Varidat (gəlir idarəsi) mü-
diri də olmuş və nəhayət, son iş yeri olan Gökhöyük Dövlət Çiftliyindən
31.12.1948-ci il tarixində təqaüdə çıxmışdır.
1949-cu ildə İstanbula gələrək, bura yerləşən Ağabali 1952-ci ildə
“İstanbul kitabxanaları təsnif komissiyası” üzvlüyünə təyin edilmişdir.
Bu komissiyanın ləğvindən sonra müxtəlif kitabxanalarda ərəb və fars-