17
Qilbert təcrübi olaraq göstərdi ki, formasından asılı
olmayaraq süni, yaxud təbii maqnit həm şimal, həm də cənub
qütbünə malikdir. Bu qütblər təklikdə mövcud ola bilməz.
Qilbert belə hesab edirdi ki, Yerin maqnit qütbü coğrafi qütblə
üst-üstə düşür, lakin bu təsdiq edilmədi. Maqnit qütbü coğrafi
qütbdən fərqlənir. Sonralar aşkar oldu ki, maqnit qütbü coğrafi
qütb ətrafında Yerini dəyişir. Məlum oldu ki, maqnit sahəsinin
çevrəsinin sərhədi mürəkkəb formaya malikdir. Nəhəng
meduzanı xatırladır, başı maqnit qüvvə xətlərinin sıxlaşdığı
hissəsinə uyğun gəlir və Günəşə tərəf yönəlmişdir, quyruğu isə
çox uzanmış maqnit qüvvə xətlərinin Günəş tərəfdən əsən
küləyin hesabına əmələ gəlmişdir (şəkil 2).
Maqnit sahəsinin çevrəsi yerdən çox uzaq məsafələrə
yayılır.
Günəşə tərəf bu 60 min km, əks istiqamətdə isə 100 min
km-dən çoxdur. Maqnit sahəsinin quyruğu daha
Şəkil
2. Maqnit sahəsinin təsir dairəsinin təsviri.
böyük ölçüyə malikdir, bəzi hallarda Aya qədər çatır.
Peyklərdən ölçmə işləri göstərdi ki, Yerin maqnit sahəsi
Yerin özü tərəfindən yaradılır. Yerin maqnit sahəsinin
18
mənşəyi hal-hazırkı dövrə qədər tam aydın deyildir.
Yer səthində müşahidə olunan maqnit sahəsini üç hissəyə
ayırmaq olar:
1.Daxili sahə, yəni bunu yaradan səbəb Yerin daxilində. (mər-
kəzində) Yerləşir; 2. Xarici səbəb; 3. Burulğanlı cərəyanlar.
Tədqiqatlar və hesablamalar göstərdi ki, xarici və burulğanlı
elektrik sahələrinin yaratdığı sahələr Yerin mərkəzində gedən
proseslər nəticəsində yaranan maqnit
sahəsi ilə müqayisədə çox zəifdirlər, bu iki sahəni nəzərə al-
mamaq da olar. Demək olar ki, Yerin maqnit sahəsi Ye
rin nüvəsində gedən fiziki, kimyəvi və s. proseslərin hesabına
əmələ gəlir. Bir çox nəzəriyyələr mövcuddur ki, bunların
köməyilə Yerin nə üçün maqnit sahəsinə malik olduğunu sübut
etməyə çalışırlar. Hazırda bu nəzəriyyələr içərisində yeganə
model Hidrodinamo modelidir ki, bunun köməyilə Yerin
maqnit sahəsinin olmasını izah etmək olur. Bu nəzəriyyədə ki-
romaqnit effekt əsas rol oynayır. Bu effekt ondan ibarətdir ki,
hər bir fırlanan cisim fırlanma oxu boyunca maqnitlənir. Bu
sahə çox zəif sahədir. Yerin maqnit sahəsinin 10
−10
hissəsidir.
Bu hipotezin köməyi ilə belə qəbul edilir ki, çox yuksək tem-
peratur qədər qızmış Yerin nüvəsi fırlanma nəticəsində kiçik
maqnit sahəsində burulğanlı elektrik sahəsi yaradır. Yaranmış
burulğanlı elektrik cərəyanı və nüvədəki maddələrin yüksək
temperatura malik olması həmin maddələri şaquli vəziyyətdə
yuxarı hərəkətə gətirir. Bu hərəkət Yerin maqnit sahəsinin
yaranmasına gətirib çıxarır. Bunu bir qədər ətraflı izah edək.
Seysmik tədqiqatlar göstərir ki, Yerin nüvəsi Yerin həcminin
1/8-ni təşkil edir, maddələr burada maye şəkillində yox, ifrat
bərk cisim formasındadır. Bu maddələr böyük sıxlığa, yüksək
elektrik keçiriciliyinə malikdir. Hesab etmək olar ki, nüvədə
həmin metal fırlanma hərəkətində iştirak edərsə sürtünmə
nəticəsində dairəvi burulğanlı elektrik cərəyanı yaradır. Digər
tərəfdən məlumdur ki, maqnit sahəsində hərəkət edən elektrik
keçiriciliyinə malik hissəciklər induksiya cərəyanı yaradır,
beləliklə, bu induksiya cərəyanı əlavə maqnit sahəsi yaradır,
19
bu yaranmış maqnit sahəsi indi mövcud olan maqnit sahəsini
müəyyən edir.
Belə güman edilir ki, nüvədə maye keçirici maddələrin
yavaş konvektiv hərəkəti də baş verir, bu da nüvədə radioaktiv
elementlərin parçalanmasından alınan istiliyin hesabına ola
bilər. Bunlardan başqa, belə fərziyyə də var ki, Yerin daxilində
termoelektrik cərəyanı axır, bunu yaradan səbəb isə Yerin
qütblərində və nüvəsində olan temperaturlar fərqindən irəli
gəlir. Bu temperaturlar fərqi elə bil mantiya ilə nüvə arasında
termocüt yaradır.
Yerin maqnit sahəsi kimi sabit maqnitin sahəsi, yaxud
Yerin mərkəzində Yerləşdirilmiş dipolun iki qütbü mövcuddur
ki, buna Yerin maqnit qütbləri deyilir. Şimal maqnit qütbü
mənfi maqnitizmə malikdir, cənub qütbü isə müsbət
maqnitizmə malikdir. Ona görə də maqnit qüvvə xətləri cənub
qütbdən çıxıb şimal qütbə daxil olur. (şəkil 3). Yerin maqnit
qütbü dipolun oxu ilə Yer səthinin kəsişdiyi Yer qəbul olunub.
Müşahidələrlə müəyyən olunub ki, maqnit qütbü ilə coğrafi
qütb üst-üstə düşmür; bu fərq şimal qütbündə 6° cənub
qütbündə isə 30°-dən çox olur.
Əgər Yerin maqnit sahəsini maqnitlənmiş şara oxşatmış ol-
saq, maqnit gərginliyini istənilən müşahidə məntəqəsində ri-
yazi düstürla aşağıdakı kimi göstərmək olar.
T=
Ω
+
2
3
cos
3
1
Р
М
Harada ki, M Yerin maqnit momenti, R isə Yerin
mərkəzindən müşahidə məntəqəsinə qədər olan məsafədir,
Ω
Yerin maqnit oxu ilə məntəqə Yerləşən istiqamət arasındakı
bucaqdır.
Yerin maqnit sahəsinin gərginliyi Yer səthində ən böyük
qiymətə qütblərdə malikdir. Bu 65.000 nTl-dir, ekvatorda isə
35.000 nTl-dir. Yer səthindən uzaqlaşdıqca maqnit sahəsinin
gərginliyi azalır, maqnit dairəsinin sərhədində 5 nTl təşkil edir.
Yerin süni peykindən aparılan müşahidələrlə müəyyən olunub
ki, Günəşdən və kosmosdan arasıkəsilmədən Yerə
elektron proton seli axır.
20
Yerin maqnit sahəsi bu yüklü hissəciklərin qarşısında bir
maniyəyə çevrilir, bu hissəciklər maqnit sahəsinə düşərək
oradan çıxa bilmir. Peyk və raketlərdən alınan məlumatlara
görə bu hissəciklər Yerin maqnit sahəsi ətrafında hədsiz böyük
sahə yaradır. Bu yüklü hissəciklər maqnit sahəsində spiralvari
maqnit qüvvə xətləri istiqamətində bir qütbdən digər qütb aras-
ında hərəkət edir. Yerin maqnit sahəsində yaranan bu radioaktiv
sahə heç bir təhlükəyə malik deyil, ancaq bu zona peyklər,
raketlər və kosmik gəmilər üçün ciddi maniələr yaradır. Peyk
və raketlərlə iki radioaktiv qütb aşkar edilib, yerdən uzaqlaş-
dıqca radioaktiv zonanın intensivliyi əvvəlcə 100 dəfələrlə artır,
özünün ən böyük qiymətinə 25000 km məsafədə çatır və sonra
isə azalmağa başlayır. Yer səthidən 10 Yer radiusu məsafəsində
(63700 km) radioaktivlik sabit səviyyəyə çatır. Axırda qeyd
etmək lazımdır ki, Yerin maqnit sahəsinin öyrənilməsi və onun
nəzəriyyəsinin işlənib hazırlanması təkcə faydalı qazıntıların
axtarışı üçün deyil, bütün bəşəriyyət üçün əhəmiyyət kəsb edir.
Çünki Yerin maqnit sahəsi olmasa, kosmosdan gələn şüaların
qabağını almaq mümkün olmazdı, bu da bəşəriyyətin məhvinə
səbəb olardı.
1.9. Yerin maqnit sahəsinin elementləri
Yerin ümumi maqnit sahəsi Yer kürəsinin istənilən nöq-
təsində gərginlik vektoru T və (B induksiyası) ilə təsvir olunur.
T-nin qiyməti və istiqaməti həmişə dəyişir. Qütblərdə T vek-
toru (şəkil 3) Yerin ekvatoruna perpendikulyardır, ekvatorda isə
şaquli istiqamətdə yönəlir, qütblərdən ekvatora kimi yavaş-
yavaş düzəlirlər. T vektorunun istiqamətini maqnit qüvvə
xətlərinə toxunan çəkməklə təyin etmək olur. Keçmiş SSRİ-nin
ərazisində T vektoru Yer səthinə duz bucaq altında yönəlir.
Yerin maqnit sahəsinin öyrənilməsində şərtləşilib ki, vahid
düzbucaqlı koordinat sistemindən X,Y,Z istifadə olunsun.
Hansı ki, X,Y oxları üfüqi (X oxu şimala yönəlib, Y oxu isa
şərqə), Z oxu isə şaquli yönəlib (Yerin mərkəzinə doğru).
Tam vektor T Yer səthinin çox nöqtələrində heç bir oxla