20
yaxud daĢ qala barədə söz açır
30
.
Həmin Bərməkin bu gün Qızıl Burun və Giləzi
dəmiryolu dayanacaqları arasında, Xıdırzindənin yanında BeĢ Barmaq adı ilə
tanınan qayadan ibarət olduğunu demək mümkündür. Həmin qayanı Oleari də
görmüĢ və onun Barmach, yəni türkcə barmaq adlandığını bildirmiĢdir
31
. Qayanın
Ģəkli səyyah Gmelin və Berezinin [əsərlərində] də vardır. Onun yanındakı
Xıdırzində Xızr peyğəmbərə aid edilir və əhali arasında müqəddəs bir
ziyarətgahdır. Oleari onun üzərində bir yəhudi kitabəsi də görmüĢ və Ģəklini öz
kitabında dərc etdirmiĢdir. Xıdırzindəni Evliya Çələbi də ziyarət etmiĢ və vaxtilə
Özdəmir Osman PaĢanın buradakı ziyarətgaha inam gətirib oranı təmir etdiyini
bildirmiĢdir
32
. Berezinə görə, buradakı karvansara 1781-1782-ci ildə təmir
olunmuĢdur. Ġbn Xordadbeh və baĢqa ərəb müəllifləri və Quran təfsirçiləri
Musa və
Xızr peyğəmbərlərin bir dəniz ilə qaya arasında görüĢdüklərinə aid irəlidə məlumat
verəcəyimiz yəhudi əfsanəsinin [Ģərhində] dolayısı ilə “Sirvan daĢ”ından bəhs
edilir. Xəzər yəhudilərinin bu daĢın Bərmək qayası olduğunu göstərmələri
mümkündür. BeĢ Barmaq və Xıdırzindəyə aid rəvayətlərlə Paxomov [da]
maraqlanmıĢ və bu yaxınlarda oranı ziyarət edib təsvirini vermiĢdir
33
.
Ümumiyyətlə, ġirvan və ətrafı yəhudi Xəzər türkləri ilə əlaqədar ənənələrlə çox
zəngindir. Zəkəriyyə Qəzvini ġabran barədə “Kiçik bir Ģəhərdir» dedikdən sonra,
Turan qəhrəmanı Əfrasiyabın iranlı Pijeni həbs edərək [saldığı] quyunun burada
olduğu haqda rəvayət danıĢır
34
. ġabran xarabaları kimi göstərilən yerlərdə belə iki
böyük quyunun [olduğu] barədə bu gün azərbaycanlı A.Futuni
də xəbər verir
35
.
Oleari və Evliya Çələbi müasir Mərəzədəki (Evliyada ġeyx Mərəza - P.V.)
məzarlar haqqında məlumat verirlər. Məzar sahibinin adı Olearidə Tiribaba,
Evliyada
(Diri dədə - P.V.) yazılmıĢdır (-43-).
ġAMAXI-ya gəlincə bu Ģəhərin adına ərəb fütuhatına aid rəvayətlərdə
təsadüf olunur. ġəhər qədimdən mövcud olmuĢsa, baĢqa bir adı vardı. Bu Ģəhərin
adı Bəlazuridə (s. 210) Səid ibn Səlim əl-Bəhilinin əmirliyi dövründə, ġammax ibn
ġücaya mənsub olmaqla, “ġammaxiyyə” olduğu göstərilir
36
. Səid ibn Səlim isə
miladi 797-798-ci illərdə Ərminiyyə valisi olduğundan
37
, ġammax da bu illərdə
ġirvan hakimi olmuĢ və ġamaxı Ģəhəri də həmin illərdə bina edilmiĢ hesab
olunmalıdır. ġəhər bütün ərəb coğrafi əsərlərində “ġammaxiyyə” adı ilə
30
Müruc, II, 74: ( Kəsranın) ġirvan kimi tanınmıĢ ölkədə tikdiyi daĢ sədd və divara gəlincə, bura əl-
Bərməki adı ilə tanınan palçıq və daĢ istehkam -sədd, qaladır. Biz onların adını çəkməyi lazım bilmədik.
- P.V.).
31
Oliari, s. 518.
32
Evliya Çələbi, II, 299.
33
Из. Аз. ар. К., II (1926), с.10-19
34
Cosmographit, Wüstenfeld nəĢri, II, 403.
35
Из. О.О.И.Аз., № 4, с.190.
36
V.V.Bartold da ĠE-də [nəĢr etdirdiyi] “ġirvan” məqaləsində Bəlazuriyə istinad etmiĢdir.
37
Bax: Təbəri, III, 645, 647; qarĢ. J.Marquard, Osteuqopaische und Ostasiatische Streifzüge. Leipzig,
1903. s. 455,haĢiyə.
21
göstərildiyindən onu “ġammaxa mənsub Ģəhər” kimi anlamaq doğru olardı.
Məqdisi (s. 376) bu Ģəhər haqqında “ġammaxiyyə dağ ətəyində yerləĢir. Binaları
daĢdan və kərpicdən tikilmiĢdir. Axar suyu, bağ-bağçası və xoĢhavalı yerləri
vardır” məlumatını verir. Əsərini 983-cü ildə yazmıĢ “Hüdud əl-aləm” müəllifi
(vər. 33
b
) ġamaxı barədə müstəqil Ģəhər kimi danıĢır. O, yalnız ġirvan
hökmdarlarının hərbi düĢərgəsinin buradan bir fərsəx məsafədə olduğunu dolayısı
ilə bir dəfə dilə gətirir. Yaqut [ġamaxı məqaləsində] deyir: “Abad Ģəhərdir. ġirvan
ölkəsinin paytaxtıdır, [dağın] Arran tərəfindədir, amma Bab əl-əbvab yerlərindən
sayılır. Dərbənd sahibinin qardaĢı ĢirvanĢahdır”. Ġstəxrinin sözlərindən bu Ģəhərin o
zamanlar təzə bina olduğunu söyləmək olar. Çünkü o (Ġstəxri) “Bərdədən Bərzəncə
18 fərsəx, sonra Kür çayını keçərək ġamaxıya gələrkən 14 fərsəxdir, burada
minbər (yəni came məscidi) yoxdur. Buradan 3 günlük [məsafədə] ġabrana
qovuĢulur, kiçik Ģəhərdir, amma minbəri (came məscidi) vardır” deyir. Ġstəxrinin
Yaqut tərəfindən istifadə olunan nüsxəsində ġamaxı və ġabranda came məscidləri
barədə verilən məlumat bu kitabın çap nüsxəsində (s.187, 192) yoxdur.
ġamaxının keçmiĢ tarixini aydınlaĢdıran məlumat Tarix-i Bab əl-əbvabdan
qalan hissələrdə mövcuddur. Bu əsərdə ġamaxı adına heç təsadüf olunmur. ġəhər
hər yerdə Qələt əl-Yəzidiyyə kimi adlandırılır. Yaqut Həməvi (Yəzidiyyə - P.V.)
məqaləsində “[Bura] ġirvan vilayətinin mərkəzi hökumətinin adıdır ki, ġamaxı adı
ilə də tanınır” məlumatını verir. Tarix-i Bab əl-əbvaba görə, bu Ģəhər 918/919-cu
ildə (307 h. ilində) ĢirvanĢah Əbu Tahir Yəzid ibn Əhməd ibn Məhəmməd ibn
Yəzid ibn Xalid ibn Yəzid ibn Məzyəd əĢ-ġeybani (5) tərəfindən bina edilmiĢdir (s.
37). Həmin ildən baĢlayaraq Yəzidiyyə ġirvan ölkəsinin, ġabranla bərabər, bəzən
ondan daha mühüm olan paytaxtına çevrilir. 1044/45-ci ildə oğuz türklərinin
ġirvana hücumlarından qorxan ĢirvanĢah Qubad ibn Yəzid Yəzidiyyəni yonma
daĢdan hörülmüĢ qala divarı ilə əhatə etdi və qapılarını da dəmirdən hazırlatdı (s.
47); 1066-cı ildə onun qardaĢı oğlu Fəriburz Yəzidiyyənin əhalisinə acıqlanıb
xəzərləri çağıraraq (-44-) qırğın törətdi (s. 46). Bir il sonra, 1067-ci ildə Alp
Arslanın sərkərdələrindən Qara-Tegin Yəzidiyyəni mühasirəyə alıb buranı tuta
bilmədiyindən, Bakıya getdi, mühasirəyə aldı, oradan ġabrana, sonra Məsqətə
keçdi (s. 46). Deməli, ġamaxı Ģəhəri 797/8-ci illərdə ġammaxiyə adı ilə, 918-ci ildə
Yəzidiyyə adı ilə iki dəfə bina edilmiĢ, yonma daĢdan olan hasarları isə 1044-cü
ildə çəkilmiĢdir. Ehtimal etmək olar ki, əvvəllər ġammax adı ilə bir kənd olmuĢ,
sonra Yəzidiyyə adı ilə Ģəhər Ģəklini almıĢ, lakin yenidən əvvəlki adını özünə
qaytarmıĢdır. Monqollar dövründə Ģəhər daima ġamaxı adı ilə xatırlanır.
Həmdullah Qəzvini xəbər verir: “ġamaxı ġirvanın qəsəbəsidir, havası istiyə meyilli
olub baĢqa yerlərə nisbətən yaxĢıdır”
38
. Teymurilər, ağqoyunlu və səfəvilər
tarixinə [dair əsərlərdə] Ģəhər hər zaman xatırlanır. ġah Abbas Səfəvinin tarixində
Ģəhərin Ģərhi vardır. Bu məlumata görə, “ġəhər iki yüksək təpənin ətrafında
38
H.Qəzvini, s. 92.