139
UŞAQLAR ÜÇÜN
İKİ HEKAYƏ
downloaded from KitabYurdu.org
140
ƏLİFBA
Mən balaca idim. Hələ məktəbə getmirdim. Nə yaza, nə də
oxuya bilirdim. Heç öz adımı da oxuya bilmirdim. Çünki
hərifləri tanımırdım. Ancaq payızda məktəbə gedəcəyəm.
Əmim mənə bir neçə qəşəng kitab gətirdi. Dedi ki, birinci
sinfə gedəndə bu kitabları oxuyacaqsan. Hələlik şəkillərinə
bax. Mən bilmirdim hansı kitabdan başlayım. Bu vaxt bir səs
eşitdim.
–Məndən başla, məndən başla.
Təəccübləndim. Görəsən bu kimdir?
–Mənəm danışan, kitabam. Mən Əlifba kitabıyam. Məni
vərəqlə, hər səhifəmdə sənə təzə-təzə sözlər deyəcəyəm. Mən
ən böyük kitabam. Əgər uşaqlar səhifələrimdəki 32 hərfin
hamısını öyrənsə bütün adları, bütün sözləri, bütün kitabları
oxuya bilərlər. Mənim hər hərfimdən, bilirsən neçə söz
başlayır. Məsələn, A hərfi ilə başlanan sözləri saymaqla
qurtarmaz. İnanmırsan, özündən soruş.
–A… – deyə hərfi sözə başladı. – Əlbəttə, mən Əlifbanın
birinci hərfiyəm. Ona görə neçə-neçə gözəl sözlər məndən
başlayır! Ata, ana, adamlar. Azərbaycan. Mənim çoxlu dostum
var. Azərlər, Adillər, Ariflər, Akiflər, Afətlər, Altaylar,
Aslanlar. Hər il payızda mən onlara çoxlu alma, armud, alça
alıram.
–Bağışla, bağışla deyə kimsə A-nın sözünü kəsdi. – Bəli,
Bağışla. Mən də B hərfiyəm. Bəli – B. Doğrudur. Əlifbada A
hərfi birincidir. Ancaq elə Birinci sözü də mənimlə başlayır.
Bi-rin-ci. Bəli… Elə, Bəli sözü də B-nən başlanır. Belədir.
Buna görə də mən heç vaxt "yox" demirəm, həmişə "bəli"
deyirəm. Bəli, mən A-nın Bacısıyam. A dedi ki, ata sözü
onunla başlanır. Mənimlə isə atanın atası, yəni Baba sözü
başlanır. Bəli, baba. Bizim doğma şəhərimizin adı Bakıdır.
downloaded from KitabYurdu.org
141
Bakı da mənimlə başlanır. Mənim dostlarım bir Balacalardır,
bir də Böyüklər: Bədir, Bəkir, Bəşir, Bikə, Bilqeyis…
A dostlarına alma, armud, alça alır. Mən isə onlara bütün
Bağları bağışlayıram. Bəli, biz A hərfi ilə Bacıyıq. A. B.
Kiminsə səsi eşidildi:
–Bəs heç məni yad etmirsiniz? V…A.B və V. yəni mən.
Mən V-yəm. V-ni unutmayın. Vətən sözü mənimlə başlanır. B-
nin Bəxti var. Mənim də Vaxtım… Mən hamı üçün Vacibəm,
Vəfalıyam, Varlıyam. Bütün Vahidlər, Validələr, Vaqiflər,
Vəcihələr mənim vəfalı dostlarımdır.
–Qoymaram, qoymaram məni unudasınız. Mən Q-yam.
Qorxuram, qeydimə qalmayasınız. Qoyun, mən də deyim. Mən
də sizin Qardaşınızam. Qələmim də var, Qılıncım da.
–Dostlar! Dostlar! Mən də D hərfiyəm. Dostluq sözü
mənimlə başlanır. Deyirəm Dost olaq. Deyirəm Dalaşmayaq.
Deyirəm Danışmaq üçün sözü S hərfinə verək. Axı Sentyabra
az qalıb. Dərslər başlayacaq. Daha nə deyim? Hə onu deyim ki,
Dərslər məndən başlanır. Dərslər sözünü deyirəm. Dostluq
olsa, dərslərinizi yaxşı oxuyarsınız. Dəftərlərinizi səliqəli
saxlayın.
–Onda həmişə beş alarsınız – deyə B D-nın sözünü kəsdi.
D dedi:
–Sözü S Hərfinə verək. Bugün-sabah sentyabrın biridir. Söz
sənindir, ay S.
S dedi:
–Salam. Salam Sevimli uşaqlar. Sentyabrın birində Səhər
Saat səkkizdə məktəblər Sizi Səbirsizliklə gözləyəcəklər.
Mən Əlifba kitabı ilə belə tanış oldum. Əziz uşaqlar, bu
kitabı vərəqləsəniz, o sizə də çoxlu maraqlı nağıllar, hekayələr
danışar, şer oxuyar.
iyul, 1967.
downloaded from KitabYurdu.org
142
SAYLARIN SƏRGÜZƏŞTİ
Günlərin bir günündə Bir İkiyə dedi:
–Ay İki, gəl dur yanımda olaq On İki.
İki cavab verdi:
–Yox, ay Bir, sən gəl dur mənim yanımda olaq İyirmi Bir,
İyirmi Bir On İkidən çoxdur.
Bir dedi:
–Yox, mən gərək səndən qabaq duram, çünki mən səndən
əvvələm.
İki dedi:
–Yox, mən gərək səndən qabaq duram, çünki mən səndən
böyüyəm.
Bir dedi...
İki dedi...
Sözləri çəp düşdü...
Axırda dedilər kedək Üçün yanına, o bizdən böyükdür,
davamızı o kəssin.
Üç çoxbilmiş idi, çox haqq-hesabdan çıxmışdı. Aşiq olanda,
Vurulanda On İki də olurdu, lap İyirmi Bir də. Bildi ki, bu
sövda baş tutan deyil.
Amma Üçün könlündən ayrı şey keçirdi. O, çoxdan altı
olmaq istəyirdi. İndi Biri və İkini görəndə fikirləşdi ki, əlimə
əcəb fürsət düşüb. Bir ilə İki ikisi bir olsa onlarla bacarmaram,
gücümüz tən gələr. Gərək ayrı-ayrılıqda ikisini də aldadıb
özümə qatam.
Üç əvvəl İkini xəlvətə çəkdi, aldadıb özünə qatdı, sonra da
Biri. Oldu Altı.
Dörd Beşə dedi:
–Gördün? Üç əvvəllər bizə aşağıdan yuxarı baxırdı. İndi
Altı olub qudurub. Bizə yuxarıdan aşağı baxır.
Beş Dördə dedi:
downloaded from KitabYurdu.org
143
–Eybi yoxdur. Gəl biz də birləşək onun qabağına Doqquz
qoyaq.
Dördlə Beş birləşib oldular Doqquz.
Altı bunu eşidəndə coşub çıxdı özündən, dombalaq aşıb o da
oldu... Doqquz.
Əvvəlki Doqquz bunu eşidib xəbər göndərdi ki, sən əsil
Doqquz deyilsən, Yalançı Doqquzsan, Altıdan dönməsən. Çox
o yan bu yan eləsən bir dənə çəkərəm kəllə mayallaq olub yenə
dönərsən Altıya.
Altıdan dönmə Doqquz da əvvəlki Doqquza xəbər göndərdi
ki, çox danışma, bir dənə vurram üç bölünərsən.
Daha bundan sonra bir-birinə sataşmadılar.
Günlərin bir günündə əvvəlki Doqquz fikirləşdi; nə vaxta
qədər tək qalacağam. Gərək özümə bir yoldaş tapıb olam cüt.
Belə qərara gələndən sonra Doqquz Yeddiyə elçi getdi.
O biri Doqquz da fikirləşdi ki, mən də təkəm, gərək özümə
bir çüt tapam. O da getdi Səkkizə elçi.
Əvvəlki Doqquz bunu eşidib təzədən fikrə getdi. Yaxşı mən
Yeddiylə qoşa duranda olacağam Doxsan Yeddi. O biri
Doqquz Səkkizlə qoşalaşanda olacaq Doxsan Səkkiz. Axı, nə
səbəbə o məndən artıq olsun?
Belə fikirləşən kimi bu Doqquz Yeddini atdı, getdi o da
yapışdı Səkkizdən.
Bir Doqquz Səkkizin bu başından tutub bu tərəfə çəkdi, o
biri Doqquz Səkkizin o başından tutub o biri tərəfə çəkdi.
Səkkizin incə beli qırıldı, bir yumru qaldı bu Doqquzla, bir
yumru qaldı o Doqquzla.
Əvvəlki Doqquz çox fikirləşdi ki, bu yumrunu neyləsin?
Axır tapdı. Başladı yumrunu üfürməyə. Üfürdü, üfürdü, yumru
şişdi, şişdi oldu Sıfır. Doqquz qoydu bu Sıfırı yanına.
Bunu görüb o biri Doqquz da başladı öz yumrusunu
üfürməyə. Şişirtdi elədi Sıfır, qoydu yanına. Ancaq qaranlıqda
sağı, solu çaşdırdı. Sıfrı sağ tərəfdən qoymaqdansa, sol
tərəfdən toydu. Odur ki, o Doqquz oldu 90, çıxdı göyün
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |