3. Qadınların hamıda ümumi olmasına gəldikdə isə bu nə-
zəriyyə çoxlu müxtəlif çətinliklərlə üzləşir, həm də Sokratın bu
qanunun müdafiəsi üçün gətirdiyi əsas, görünür, onun öz dü-
şüncəsindən süzülüb gəlmir. Üstəlik, bu müddəa həmin o axır
məqsədlə də hec cür uzlaşmır, hansı ki, bunun həyata keçməsi,
onun sözləri ilə desək dövlət üçün zəruridir. Bəs heç bir müəy-
yənləşdirmə aparılmadığı halda biz onun mühakiməsini necə
düzgün başa düşək. Mən Sokratın fıkrini nəzərdə tuturam: hər
şeydən öncə hər bir dövlət üçün imkan daxilində yaxşı olardı ki,
o, özündə birliyi təmsil etsin; məhz bu ilkin şərti Sokrat öz müd-
dəasının əsası hesab edir.
4. Aydındır ki, dövlət öz birliyini daima gücləndirdiyi halda
dövlət olmaqdan kənarda qalacaq. Axı özlüyündə dövlət nə isə
bir çoxluğu təmsil edir. Əgər o, birliyə cəhd göstərirsə, bu halda
dövlətdən ailə əmələ gəlir, ailədən isə ayrıca adam: hər kəs
bununla razılaşar ki, ailə dövlətdən, bir adam isə - ailədən öz
birliyi ilə seçilir. Beləliklə, kimsə bunu həyata keçirmək iqtidarın-
da olsa idi, onda hər halda bu işi etmək də lazım deyildi, çünki
o zaman o, dövləti məhv edərdi. Bundan başqa dövlətin tərkibi
yalnız ayrı-ayrı insan yığınından ibarət deyil, həm də onlar bir-
birindən öz keyfiyyətlərinə (eidei) görə fərqlənirlər; axı dövləti
formalaşdıran hissələr eyni ola bilməz. Dövlət - hərbi birlik kimi
deyil: hərbi birlikdə yalnız üzvlərin miqdarı əhəmiyyət daşıyır,
halbuki onların hamısı keyfiyyət cəhətcə eynidir; axı bu cür birlik
yardım göstərməkdən ötrü yaradılır və bu, o tərəzini xatırladır ki,
onun bir gözü digərindən ağır gəlir. 5. Dövlət, eləcə də tayfa
birliyindən seçilir, onu təşkil edən adamların sayıının nə qədər
çox olduğunu fərz etsək də belə, onlar da, məsələn, arkadlılar
kimi öz yaşayış məntəqələrindən ayrı yaşamırlar. Birlik nədən
təşkil oiunursa, bunlar keyfıyyətcə bir-birindən fərqlənir. Bu
səbəbdən də bundan əvvəl «Etika» əsərində deyildiyi kimi
38
qarşılıqlı əvəzvermə prinsipi dövlət üçün xilasedicidir; bu prinsip
azad və bərabər adamlar arasındakı münasibətdə özünü gös-
tərməlidir, çünki onların hamısı eyni bir vaxtda hökm sürə bil-
məz, ya ildə biri, ya hasısa bir başqa qaydada, ya da, ümumiy-
yətlə, dövri surətdə. Onda belə çıxır ki, hamı idarə edir, əgər
çəkməçilər və dülgərlər öz peşələrini dəyişməyə başlasalar,
əsla eyni adamlar həmişə çəkməçi və dülgər kimi qalmazdılar.
6. Lakin...1 bu qaydanı dövlət münasibətlərinə tətbiq edərkən
daha da mükəmməl olur və görünür, imkan daxilində eyni
adamların idarəçiliklə məşğul olması daha yaxşı olardı. Lakin
bunu bəzi halları nəzərə almasaq çətin ki, həyata keçirmək
mümkün olsun: birtərəfdən, zatən hamı bərabərdir, digərtərəf-
dənsə - ədalət tələb edir ki, gərək idarəetmədə - idarə etmək
yaxşıdırmı, pisdirmi - hamı iştirak etsin. Bu üsul bərabər adam-
ların öz yerlərini bir-birinə güzəştə getməsinə bənzəyir, elə bil
hakimiyyətdə bərabər surətdə təmsil olunmaqdan savayı, on-
ların bir-birlərinə bənzərlikləri də vardır; sanki növbə ilə dəyişə-
dəyişə bir para adam hökm sürür, digərləri isə itaətdə bulunur.
Bu halda da müxtəlif adamlar eyni bir vəzifəni tutub qalmırlar.
7.
Deyilənlərdən aydın olur ki, dövlətdə, bəzilərinin istədiyi
kimi, zatən bu dərəcəyə qədər birlik ola bilməz; o şeylər ki, döv-
lətlər üçün ən zəruri şey kimi qələmə verilir, bu onları məhvə
doğru aparır, hərçənd ki, hər şeyə xas olan yaxşı şey onun
qorunub saxlanmasına xidmət edir. Başqa yolla da sübut etmək
olar ki, dövlətin həddindən artıq tam olmasına cəhd göstərmək
heç də yaxşı deyil: ailə ayrı-ayrı adamlara, dövlət isə - ailəyə
nisbətən daha müstəqildir, dövlət də o halda mövcud olur ki,
çox şeyi özündə bir tam kimi birləşdirib müstəqilləşsin. Müstə-
qilliyin çox olması nə qədər yaxşıdırsa, bütövlüyün də çox deyil,
az olması daha məqsədəuyğundur.
39
8. Lakin hətta bununla razılaşsaq ki, ən zəruri şey münasi-
bətin son həddə çatana qədər birliyindədir, yenə də vəziyyət
hamı deyəndə ki: «Bu mənimdir» və «Bu mənim deyil», bu cür
birliyi göstərməyəcək, halbuki, Sokrat, məhz bunu dövlətin mü-
kəmməl birliyinin əlaməti hesab edirdi. Əslində, «hamı» ifadəsi
ikimənalıdır. Əgər [«hamı» sözünün mənasını] «hər kəs ayrılıq-
da» kimi anlasaq, onda Sokrat nəyi arzulayırdısa, onun həyata
keçməsinə tezliklə nail olmaq mümkün olardı; hər kəs eyni bir
oğlanı, yaxud, eyni bir qadını nəzərində tutub deyərdi: «Bu mə-
nim oğlumdur», «Bu mənim arvadımdır» və eləcə də o, mülkiy-
yət və ümumiyyətlə, hər şey barəsində bu cür düşünərdi. 9.
Lakin, həqiqətən, ümumi arvad və uşaqlara malik olsalar, onda
«Bu mənimdir» ifadəsini işlədən olmayacaq, hər kəs belə deyə-
cək: «Bu bizimdir»; eləcə də hamı mülkiyyətə ayrı-ayrı adam-
lara deyil, ümumə mənsub olan şey kimi baxacaq. Beləliklə,
«hamı» sözü açıq-aydın bir qədər aldadıcı ifadədir: «hamı»,
«hər iki», «cüt», «tək» kimi sözlər ikimənalı olduğundan müha-
kimələr zamanı mübahisələr doğurur. Buna görə də hamının
eyni cür, birmənalı danışması bir tərəfdən yaxşı olsa da, lakin
bunun həyata keçməsi mümkün deyil, digər tərəfdən isə heç bir
vəchlə birmənalı danışmaq lazım deyil.
10.
Üstəlik, Sokratın müddəası özünü başqa bir pis tərəf-
dən də göstərir, o şey ki, həddindən artıq adama məxsusdur,
onun qeydinə daha az qalınır. İnsanlar ən çox şəxsən onların
özlərinə məxsus olan şeylərin qeydinə qalırlar, ən az isə o şey-
lərin qeydinə qalırlar ki, onlar ümumə məxsusdur, yaxud hər
kəs bu şeylərin ona nə qədər dəxli varsa, o qədər də onların
qeydinə qalır. Bütün bunlardan başqa insanlar necə ki, bunu ev
xidmətçisinə qarşı edirlər, eləcə də kənardan göstərilən qayğı-
ya etinasız yanaşırlar: sayca çox xidmətçi, bəzən aza nisbətən
daha zəif qulluq göstərir.
40
11.
Hər cür vətəndaşın min oğlu olacaq, onlar da oğul he-
sab ediləcək və kiminsə təklikdə oğlanları olmayacaqlar, lakin
istənilən hər kəs eyni dərəcədə istənilən adamın oğlu olacaq,
beləliklə hamı eyni qaydada atasına laqeydlik göstərəcək. Bun-
dan əlavə belə bir halda hər kəs nə qədər firavan yaşayan, ya-
xud yoxsulluq çəkən vətəndaş varsa, onlar haqqında «mənim-
dir» deyəcək; məsələn: «Bu mənimdir», yaxud «Bu filankəsin-
dir» deyərək ölkədə min nəfərdən hər birinin, yaxud nə qədər
vətəndaş varsa onların adlarını çəkəcək, bununla belə hətta de-
diklərinə şübhə də edəcək. Axı bu, yaxud digər uşağın kimdən
olması və onun anadan olandan sonra salamat qalması namə-
lum olacaq. 12. «Mənimdir» ifadəsini hər hansı şey üçün hansı
mənada işlətmək daha yaxşıdır, bu ifadəni fərq qoymadan iki
min, yaxud on min şeyə aid etməkmi, yaxud bunu o mənada
işlətmək ki, hansı ki, müasir dövlətlərdə «mənimdir» kimi başa
düşülür? Hal-hazırda eyni bir adamı biri özünün oğlu, digəri -
özünün qardaşı, üçüncüsü - özünün əmisi oğlu, yaxud hansısa
bir qan qohumu, yaxud da əvvəl onun özu ilə, sonrasa yaxınları
ilə qudalaşdığına görə qohum adlandırır. Üstəlik, biri digərini
frator, yaxud flet adlandırır. Axı sözün həqiqi mənasında əmi
oğlu olmaq bu mənada oğul olmaqdan yaxşıdır. 13. Hər necə
olsa bəzi vətəndaşların bu və yaxud digərlərini özlərinin qar-
daşları, övladları, ataları, anaları kimi tanıması hallarından hər
halda qaçmaq mümkün olmayacaqdır: uşaqlar və valideynlər
arasında mövcud olan zahiri oxşarlıq, şubhəsiz, onların həqiqə-
tən, qohum olmasını sübuta yetirən dəlilə çevriləcəkdir. Təsviri
coğrafiya ilə məşğul olanların dediklərində də bu cür şeylərə
rast gəlmək olur. Yuxarı Liviyanın bəzi tayfalar/nda arvadlar
ümumidir, təzə doğulanlar isə valideynlər arasında oxşarlığına
görə müəyyən edilir. Hətta bəzi heyvanlarda, məsələn, at və
inəklərdə dişinin doğduğu balalar onları törədənlərə çox oxşa-
41
Dostları ilə paylaş: |