xoşdur. 7. Lakin bu, yalnız xüsusi mülkiyyət olduğu halda müm-
kündür. Əksinə, o adamlar ki, həddindən artıq dövlətin birliyinə
cəhd göstərir, onlarda bu, olmur, hələ onu demirəm ki, bu halda
iki məziyyətin işdə ortahğa çıxması imkanı tamam məhdudlaşır:
qadın cinsinə qarşı əxlaqlı olmaq (axı əxlaqlı olub, özgənin qa-
dınından kənar gəzib dolanmaq - gözəl işdir) və öz mülkiyyə-
tinə münasibətdə alicənablıqla əliaçıqlıq; mülkiyyət ümumi
olduğu halda alicənablıq göstərib, əliaçıqlıq etmək mümkün ol-
mayacaq, heç kəs də bunu həyata keçirmək iqtidarında olma-
yacaq, çünki əliaçıqlıq, məhz öz malın üzərində binagüzarlıq
edərkən mümkündür.
8.
Nəzərdən keçirdiyimiz qanunvericiliyin münasib olduğu-
nu və insansevərlik üzərində qurulduğunu güman etmək olar.
Bununla tanış olub, sevinclə bundan yapışmaq və düşünmək
olar ki, bu qanunlarla hamı bir-birinə qarşı təəccüb doğuracaq
dərəcədə məhəbbət bəsləyəcək, xüsusən də o vaxt ki, kim isə
müasir dövlətlərdə ümumi mülkiyyətin olmadığını göstərib, pis
işləri ifşa edəcək: mən alınan pul borcları üzrə prosesləri, ya-
lançı şahidlik üstündə məhkəmə işlərini, varlılar qarşısındakı
yaltaqlıqları nəzərdə tuturam. 9. Lakin bütün bunlar mülkiyyətin
ümumi olmaması üzündən deyil, adamların mənəvi pozğunluğu
nəticəsində meydana çıxır, çünki görürük ki, nəyə isə sahib
olub, bundan müştərək istifadə edənlər bir-birləri ilə xüsusi mül-
kiyyətə sahib olanlardan daha çox çəkişirlər; lakin bizim fikri-
mizcə müştərək mülkiyyət üstündə çəkişənlərin sayı, xüsusi
mülkiyyətə sahib olan adamların sayından çox deyil. Üstəlik,
əgər mülkiyyət ümumi olarsa, ədalət yalnız bunun hansı pis
tərəflərinin itəcəyini göstərməyi tələb etmir, həm də onu göstər-
məyi tələb edir ki, bu halda hansı müsbət xüsusiyyətlər aradan
qalxacaq, bizim fikrimizcə mövcudluğun özü artıq mümkün ol-
mayacaq. Sokratın layihəsindəki əsas səhvi onun ilkin şərtlə-
46
rinin qeyri - düzgünlüyündə görmək lazımdır. İş bundadır ki,
həm ailədə, həm də dövlətdə birliyin mütləq deyil, nisbi olma-
sını tələb etmək lazımdır. Əgər bu birlik həddini aşarsa, onda
dövlətin özü məhv olacaqdır, hətta əgər bu baş verməzsə,
onsuz da məhvə doğru sürüklənən dövlət daha pis vəziyyətə
düşəcək, zira nə fərqi var ki, kimsə təranəni ağız-ağıza verib
oxuyur, yoxsa ritmi bir taktla əvəz edir.
10.
Əvvəl başda deyildiyi kimi kütləni tərbiyələndirmək yolu
ilə birləşdirməyə və ümumiləşdirməyə cəhd göstərmək lazımdır.
Kim kütləni tərbiyələndirmək niyyətini güdürsə və ümid edirsə ki,
onun verdiyi tərbiyənin köməkliyi ilə dövlətin də vəziyyəti
yaxşılaşacaq və əgər Lakedemonun və Kritin qanunvericilərinin
mülkiyyət məsələsində yaxşı adətləri, fəlsəfəni və qanunları
tətbiq edib sissitiyanı4 qanuna salmaqla həli etdikləri kimi deyil,
Sokratın təklif etdiyi üsullarla dövləti düzəltmək istəsə, çox böyük
səhvə yol vermiş olacaq. Nəinki nəzərdən qaçırmaq lazım deyil,
əksinə, ona diqqət yetirmək lazımdır ki, əgər bu qayda yaxşı
olsaydı böyük vaxt ərzində, uzun illər boyu naməlum qalmazdı.
Axı az qala hər şey hələ lap çoxdan düşünülüb, lakin biri uyğun
gəlmir, digəri adamlara məlum olsa da tətbiqini tapmır. 11. Bu
birliyin həyata keçməsini gerçəklikdə müşahidə edərkən bu,
daha da aydınlaşır. Ya sissitiyanın, ya da fratsiya və fılin kömək-
liyi sayəsində tərkibinə daxil olan elementlərin parçalanması və
xüsusiləşməsi ilə dövlət yaratmaq olmaz. Beləliklə, Sokratın qa-
nunlarından yalnız bircə o qalır ki, keşikçilər gərək əkinçiliklə
məşğul olmasınlar; bu axırıncını lakedomonlular hal-hazırkı dövr-
də həyata keçirmək istəyirlər. Ümumi mülkiyyətə malik olanlar
üçün bütövlükdə dövlət qanunlarının hansı yolla təsis ediləcəyi
haqqında da - Sokrat həmçinin heç nə deməyib, hərçənd ki, bu
barədə rəy soyləmək də asan deyil. Baxmayaraq ki, qalan
vətəndaşlar məlum olduğu kimi dövlətin az qala bütün əhalisini
47
təşkil edir, amma onlar haqqında da aydın surətdə heç bir ş e y
deyilməyib: əkinçilərin mülkiyyəti ümumi olmalıdırmı, yoxsa
xüsusi, eynən bunun kimi onların qadınları və uşaqları ümumi
olmalıdır, ya yox. 12. Axı bu minvalla əgər hər şey hamıda üm u-
mi olarsa, onda əkinçilər keşikçilərdən nə ilə fərqlənəcəklər?
Yaxud nəyə görə onlar o birilərin ixtiyarında olmalıdır? Yaxud
keşikçilərə öz səlahiyyətlərini qoruyub saxlamaqdan ötrü kritli-
lərin qullara yalnız gimnasiyalara getməkdən və silah əldə et-
məkdən başqa bütün hüquqları verdikləri kimi bir şey düşünmək
lazımdır? Əgər bunlardakı qaydalar da başqa dövlətlərdəki kimi
olacaqsa, onda vətəndaş birliyi özünü nədə göstərəcək? İstər-
istəməz bir dövlətdə bir-birinə düşmən olan iki dövlət meydana
çıxacaq. Sokrat axı keşikçilərə əlavə olaraq bir növ hərbi qarni-
zon rolunu verir, əkinçiləri, sənətkarları və əhalinin qalan hissə-
sini isə vətəndaş mövqeyində qoyurdu. 13. Sokratın sözlərinə
görə dövlətlərdə rast gəlinən ittihamlar, çəkişmələr, pis işlər ki,
var - bütün bunlardan onun dövlətinin vətəndaşları da qurtulma-
yacaqdır. Doğrudur, Sokrat göstərir ki, tərbiyə vətəndaşları
qanunun çox olması zəruriliyindən azad edər, məsələn, astino-
miya, aqoranomiya5 və bu kimi şeylərə aid olanlardan, çünki
tərbiyəni yalnız keşikçilər alacaq. Üstəlik, o, mülkiyyəti əkinçilərin
ixtiyarına töycü ödəmək şərti ilə verir, amma aydındır ki, bu cür
mülkiyyətçilər bəzi dövlətlərdə yaşayan ilotlar, penestlər6 və
qullardan daha qorxulu və iddialı olacaqlar. 14. Bununla belə
qətiyyən müəyyən edilməyib ki, bu, eyni dərəcədə zəruridir, ya
yox, eləcə də buna yaxın olan şeylərdə, yəni: [əkinçilər üçün]
siyasi quruluş necə olacaq, onların tərbiyəsi nədən ibarət olacaq,
onlardan ötrü hansı qanunlar təsis ediləcək? Buna rəğmən bütün
bunları təsis etmək asan deyil, hərçənd ki, buna qarşı laqeydlik
də yoxdur, əkinçilərdən ötrü həmin ümumiliyi saxlamaq üçün elə
qaydalar olacaqmı, hansı ki, beləsi keşikçilərdən ötrü var. Hesab
48
edək ki, əkinçilərin arvadları ümumi, mülkiyyətləri isə şəxsidir -
onda ev işlərini kim görəcək, eləcə də zəmilərə aid nə varsa,
bütün bunlardan kişilər necə istifadə edəcək? Əkinçilərdə mül-
kiyyət də, arvadlar da ümumi olsa, bəs necə olacaq...7
15.
Düşünəndə ki, qadınlar da həmçinin ərlərinin gördük-
ləri işlərlə məşğul olmalıdırlar, heyvanlardan nümunə götürmək
duzgün olmazdı, axı heyvanların heç bir təsərrüfatı yoxdur.
Vəzifələrin təşkilində də Sokratın əsaslandığı fikir səbat-
sızdır. Hakimiyyət, onun fikrincə, həmişə eyni adamların əlində
olmalıdır. Amma bu nəinki hərarətli və cəngavər adamların,
hətta yüksək məziyyətlərə malik olmayanların da etirazına
səbəb olur. Aydındır ki, onun nöqteyi-nəzərincə gərək hakimiy-
yət mütləq eyni adamların əlində olsun: axı «qızıl ilahə» gah
bunun, gah onun qəlbində deyil, həmişə eyni adamların qəlbin-
də olur. Sokratın inancına görə Allah bəzi keşikçilər üçün, onlar
anadan olan kimi qızıl yoğurur, digərləri üçün gümüş, mis və
dəmir isə o kəslər üçündür ki, onlar sənətkar və əkinçi olacaq-
lar. 16. Bundan başqa keşikçilərin fərəhini əlindən almaqla o,
iddia edir ki, qanunvericinin vəzifəsi - dövləti bütövlükdə xoş-
bəxt etməkdir. Lakin dövlətin böyük bir hissəsi, yaxud heç
olmasa, bəziləri xoşbəxtlik içində üzməsələr, bütün dövləti xoş-
bəxt etm ək olmaz. Axı xoşbəxtlik anlayışı dəqiq rəqəmlər anla-
yışına aid olan kateqoriya deyil: toplananlar tək rəqəmli olanda,
alınan cəm cüt rəqəmli olur, lakin xoşbəxtliyə gələndə bu, belə
olmur. Ə gər keşikçilər xoşbəxt deyillərsə, bəs onda kimlər
xoşbəxtdir? Axı bunlar nə sənətkarlardır, nə də fiziki əməklə
məşğul olan kütlə.
Beləliklə, Sokrat deyən dövlət quruluşunun bu kimi, habe-
lə göstərilənlərdən heç də az əhəmiyyətli olmayan digər çətin-
likləri var.
49
Dostları ilə paylaş: |