riyyətə xas olan xeyirxahlıq daha çox tələb olunur, bilik isə,
əlavə olaraq tələbat nə qədərdirsə - ümumi sərvətdir. Lakin
meydana sual çıxa bilər: əgər qabiliyyət göz qabağındadırsa və
dövlət quruluşuna hüsn-rəğbət varsa, daha xeyirxahlıq nəyə la-
zımdır? Axı artıq bu iki keyəfiyyət xeyir gətirməyə başlayacaq.
Amma, məgər elə ola bilməzmi ki, bu iki keyfıyyətə malik
olanlar, hədlərini bilməyən adamlar olsun? Necə ki, özlərini
tanımalarına və özlərinə qarşı məhəbbətlərinin olmasına bax-
mayaraq, yenə də özlərini gözləmək halında deyillər, eləcə də
bəzilərinə ictimai işə münasibətdə özlərini bu cür aparmağa
heç nə mane olmur.
16.
Ümumiyyətlə, qanunlarda dövlət quruluşundan ötrü
faydalı olan bütün şeylər, bizim fikrimizcə, həm də quruluşun
mühafizə edilməsinə xidmət edir; eyni zamanda, başlıcası da
dəfələrlə xatırlanan qayda - ona nəzarət etmək lazımdır ki,
əhalinin bir hissəsi, hansı ki, mövcud dövlət quruluşunun saxla-
nılmasını istəyir, bunu istəməyən digər hissədən güclü olsun.
Bütün bunlardan başqa, düzgünlərdən yayınan dövlət quruluş-
larında - nəyə diqqət yetirilmirsə, o, yəni ortabab vətəndaşlar
nəzərdən qaçırılmamalıdır: o şeylər ki, demokratiyaya xas olan
kimi görünür, onların əksəriyyəti demokratiyanı zəiflədir, o şey-
lər ki, oliqarxiyaya şamil edilir, onların əksəriyyəti oliqarxiyanı
zəiflədir. 17. O adamlar mübaliğəyə yol verir ki, onlar yalnız öz
dövlət quruluşlarının dəyərli olduğunu görür; onlar bu halda nə
baş verirsə, bunun burunla da olduğunu nəzərdən qaçırırlar,
əgər o, düz və daha qəşəng formadan uzaqlaşıb, ya əyri, ya da
fındıq formasına yaxınlaşırsa, lakin bununla bərabər yenə də
qəşəng qalmaqda davam edirsə, onda o, bizim gözümüzü ox-
şayır, əgər o, bu, yaxud digər pis vəziyyətə düşürsə, onda hər
şeydən öncə sifətin ayrı-ayrı hissələrinin tarazlığı pozulacaq və
nəhayət iş o yerə gəlib çatacaqdır ki, bu uyğunsuzluq tamamilə
202
yox olacaq, həm də ya böyük, yaxud çox kiçikliyinə görə burun
öz xoş görünüşünü itirəcək; bunu bədənin yerdə qalan hissələri
barəsində də demək olar. Bu, digər dövlət quruluşu formaların-
da da baş verir. 18. Düzgün quruluşdan yayınmalarına baxma-
yaraq demokratiya da, oliqarxiya da babat quruluş ola bilər.
Lakin birisi bu və ya digər quruluşu gücləndirməyə başlasa, on-
da hər şeydən öncə o bunu korlayar, axırda isə heçə döndərər.
Buna görə qanunverici və siyasi xadim hansı demokratik qa-
nunların demokratiyanın saxlanılmasına xidmət etdiyini, hansı-
ların onu məhvə doğru apardığını və oliqarxiya qanunlarından
hansılarının oliqarxiyanı mühafizə, hansıların məhv etdiyini yax-
şı bilməlidir. Axı bu və digərinin mövcudluğu və mühafızə edil-
məsi varlı adamlar və xalq kütləsi olmadan mümkün deyil; lakin
onlarda əmlak bərabərliyi həyata keçirilsə, istər-istəməz başqa
quruluş meydana çıxacaqdır. Beləliklə, kimlər ki, varlı adamla-
rın, yaxud xalq kütləsinin həddən artıq cəsarətli qanunlarla axı-
rına çıxır, əslində dövlət quruluşunu dağıdır.
19. Bu kimi səhvlər həm demokratiyalarda, həm də oliqar-
xiyalarda olur. Xalq kütləsinin qanunlardan üstün olduğu demok-
ratiyalarda - demaqoqlar: onların varlı adamlarla mübarizəsi
həmişə dövləti iki yerə parçalayır. Demaqoqlar, əksinə, həmişə
varlıların xeyrinə danışmalıdır, oliqarxiyalarda isə, oliqarxlar xalqın
mənafeyinin qeydinə qalmalıdır. Həm də oliqarxlar and içməni indi
etdiklərinin əksinə etməli idilər. Hal-hazırda bəzi oliqarxiyalarda
belə and içirlər: «Mən sadə xalqa ədavət bəsləyəcəyəm və ona
qarşı ən pis niyyətdə olacağam»; amma əks fikirlərlə yaşamaq
lazımdır və gözə çarpdırmaq üçün oliqarxlar bunları özlərinin
andlarında göstərməlidir: «Mən sadə xalqı incitməyəcəyəm».
20. Lakin dövlət quruluşunun mühafizə edilməsinə kömək-
lik edən bizim göstərdiyimiz bütün vasitələrdən ən başlıcasına
hal-hazırda etina edilmir - bu müvafiq dövlət quruluşu ruhunda
203
tərbiyələnmədir. Əgər vətəndaşlar dövlət qaydalarına alışdırıl-
masa və bu ruhda tərbiyələnməsə, dövlət idarəçiliyində bulu-
nanların hamısının yekdilliklə bəyəndiyi ən yararlı qanunlar belə
heç bir xeyir verməyəcək, yəni əgər qanunlar demokratik döv-
lətlərindirsə - demokratiya ruhunda, əgər oliqarxiyalarındırsa -
oliqarxiya ruhunda olmalıdır; axı biri intizamsızdırsa, bütün döv-
lətlərdə də intizamsızlıqdır41. 21. Dövlət quruluşu ruhunda tərbi-
yələnmədə məsələ oliqarxların, yaxud demokratiyanın tərəfdarla-
rının xoşuna gəlməkdən ibarət deyil, ona görədir ki, birincilərə
oliqarxiya quruluşunu müdafıə etmək imkanı verilsin, ikincilərə -
demokratiyanı. Bununla belə hal-hazırda oliqarxiyalarda haki-
miyyət başmda duranların oğlanları ərköyündur, yoxsulların oğ-
lanları isə dözümlü və mətanətli olduqlarına görə dövlət
həyatında yeniliklərə cəhd edirlər, bunları da həyata keçirmək
iqtidarındadırlar. 22. De-mokratiyalarda, hər halda hansılar ki,
daha çox demokratiya hesab edilir, onlarda demokratiyaların
xeyrinə zidd olan qaydalar müəyyən edilib, bunun səbəbi odur
ki, bunlarda azadlığın nə olduğunu pis başa düşürlər. Doğrudan
da, demokratiya bir qayda olaraq iki əlamətlə müəyyənləşir: ali
hakimiyyətin çoxluğun əlində cəmləşməsi ilə və azadlıqla. Əda-
lət, onların fikrincə, bərabərliyə mütabiqdir; bərabərlik isə o mə-
nada başa düşülür ki, xalq kütləsinin çıxardığı qərar quvvəyə
malik olmalıdır; azadlıq isə hər kəsə istədiyini etməyin mümkün-
lüyü kimi izah olunur. Bax budur, bu cür demokratiyalarda hər
kəs öz istədiyi tək, yaxud Yevripid dediyi kimi «öz ürəyinin şid-
dətli arzusu ilə» yaşayır. Lakin bu pisdir: axı dövlət quruluşu ilə
uzlaşan həyatı köləlik deyil, qurtuluş hesab etmək lazımdır.
Ümumiyyətlə, o səbəblər, hansılar ki, bunlara görə dövlət
quruluşları dəyişilir və məhv olur, həm də o vasitələr, hansılar
ki, bunların köməkliyi ilə onlar uzun müddət muhafizə edilir və
mövcud olur, bax bunlardır.
204
VIII.
1. Monarxiya quruluşunun hansı səbəblər nəticəsində
dağılmasına və hansı vasitələrlə mühafizə edilməsinə nəzər ye-
tirmək qalır. Çar hakimiyyəti və istibdad üsul-idarəsi ilə nə baş
verirsə, demək olar ki, respublika quruluşları barəsində söyləni-
lənlərlə eynidir. Axı monarxiya aristokratiyaya yaxındır, istibdad
'jsul-idarəsi isə özündə ifrat oliqarxiya və demokratiyanı birləş-
dirir. Buna görə istibdad üsul-idarəsi təbəələr üçün ən təhlükəli
dövlət quruluşudur, o iki şərin birləşməsi olduğundan bu və di-
gərinə xas olan bütün yayınma və səbəblər onda vardır.
2. Monarxiya quruluşunun hər iki forması bir-birinə ziddir
və bir araya sığmır. Çar hakimiyyəti nəcib adamları xalq kütlə-
sindən müdafiə etmək üçün meydana gəlmişdi. Çar, məziyyət-
lərinin üstünlüyünə görə, yaxud məziyyətlərdən asılı olub, şəx-
sən onun özünə xas əməlinə və ya onun nəslinin seçildiyi üs-
tünlüyə görə nəcib adamlardan qoyulur. Müstəbid isə xalqın
içərisindən, yəni xalq kütləsindən, kübarlara qarşı qoyulur ki,
xalq onlardan heç bir ədalətsizlik görməsin. 3. Hadisələr bunu
aydın göstərir. Axı müstəbidlərin əksəriyyəti, əslində, kübarları
ləkələməklə, xalqın etimadını qazanan demaqoqlardan çıxmış-
dır. İstibdad üsul-idarələri, dövlətlər çoxaldıqdan sonra bu cür
meydana gəlmişdi. Bunlardan qabaqkı digər istibdad üsul-ida-
rələri çar hakimiyyətindən əmələ gəlmişdi, bunlar əcdadların
vəsiyyətinə riayət etməyib, daha zalımanə hakimiyyətə can
atdılar. Üçüncü istibdad üsul-idarələri ən yüksək vəzifələrə se-
çilən adamların rəhbərliyi ilə meydana gəlmişdi (qədim zaman-
larda xalq mülki və dini işləri idarə edən vəzifəli şəxsləri uzun
müddətə təyin edirdi). Nəhayət, bəzi istibdad üsul-idarələri
oliqarxiyalardan törəmişdi, bunlarda kimsə bir nəfər baş icraçı
sifətilə ən mühüm vəzifələrə seçilirdi. 4. Bütün bu hallarda, əl-
bəttə, arzu etdikdə, istəyə o qüdrət və əzəmət sayəsində asan-
205
Dostları ilə paylaş: |