Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
90
olur ki, A.Qur banov linqvistik üslubiyyatın təkcə əlamət
və xüsusiy yət lə rindən bəhs etməklə kifayətlənmir, həm
də onun növləri (ümumi və xüsusi üslubiyyat, nəzəri və
təc rübi üslubiyyat, təsviri, tarixi və müqayisəli üslubiyyat)
ba rədə dolğun məlumatlar verir.
R.Həsənov “üslubiyyat” üzrə mütəxəssis olduğu,
həm çinin bu fənni tədris etdiyi üçün A.Qurbanovun əsər-
lə rin dəki dil və üslub məsələləri ilə bağlı ən kiçik detal-
lara mü na sibət bildirib, hətta problemin görünməyən
tərəflə ri nə belə ay dın lıq gətirib. Məsələn, “... Əsərin dil
vahid lə ri nin üslubi imkan ları bölməsində fonetik va-
sitələr – səslər, ahəng və müxtəlif mənalı səslənmələr
haqqında, bun ların sözlərdə, morfemlərdə, ifadələrdə və
cümlələrdə nə kimi üs lubi mahiyyət daşıdığından bəhs
edilir, leksik-ono mas tik, frazeoloji, morfoloji və sintak-
tik vahidlərin üs lubi imkanları müəyyən mənada yeni
baxımdan şərh olu nur”, – de yən R.Hə sənovun fikirləri
A.Qurbanovun dil və üslub mə sə lələrinə nə qədər həs-
saslıqla yanaşdığını sübut edir.
“Afad Qurbanov xırda, ucuz, şəxsi mülahizələrdən
uca dura bilir, “bizim-sizin” münasibətlərinə enmir, necə
deyərlər, məddahlıq üçün fürsət, bədxahlıq üçün girəvə
göz ləmir. Hər vəziyyətdə, hər şəraitdə alim-müəllim təm-
kinini saxlaya bilir”, – deyən filologiya üzrə fəlsəfə dok-
toru Qızqayıt Musta fa ye va alimin bədii əsərlərin dilinin
tədqiqi ilə bağlı çoxsaylı əsər lərini nəzərə alaraq “Pro fes -
sor A.Qurbanov və bədii əsərlərin di li nin tədqiqi” adlı mə-
qalə yazıb. Məqalənin ümumi məzmu nun dan aydın olur
ki, müəllif, hər şeydən əvvəl, Afad Qurba no vu bədii əsər-
lə rin dili üzrə bir tədqiqatçı kimi səciy yə lən di rər kən dörd
isti qaməti əsas götürüb:
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
91
– A.Qurbanov “S.Vurğunun “Vaqif” pyesinin dili və üs lu -
bu” mövzusunda dissertasiya müdafiə edib (1962), ey ni
za manda bu mövzu ilə bağlı xeyli məqalə və bir kitab
çap etdirib. Q.Mustafayevanın fikrincə, “həmin əsərlər-
də “Vaqif” pyesi, ümu miyyətlə, Vurğun poe zi yasının
fra zeolo giyası, bədii ifadə vasitələri, nitq xü su siyyətləri,
lüğət tərkibi yüksək səviyyədə tədqiq olun muş, S.Vur-
ğun və müasir bədii dilimiz geniş işıq landırılmışdır”;
– A.Qurbanov “Bədii mətnin linqvistik təhlili” fən ninə
dair proqram və dərslik hazırlayıb. Q.Mustafayevaya
görə, həmin dərslikdə bir çox klassiklərin yüksək po-
eziya nü munə lə ri nin dili tədqiq edilib, ayrı-ayrı gör-
kəm li sənət karların dilə nə zəri-estetik münasibətləri
ay dınlaşdırılıb;
– A.Qurbanov bədii əsərlərin dilində onomastik va hid-
lə rin poetik və üslubi xüsusiyyətlərini tədqiq etməyin
vacibliyini əsaslandırıb. Q.Mustafayeva alimin bu is-
ti qa mət də gördüyü işləri çox yüksək dəyərləndirir:
“Cəsarətlə demək olar ki, bədii əsərlərdəki antropo-
nimlər, toponim lər, onların üslubi xüsusiy yət ləri, əsə-
rin ideya-bədii təsir qüvvəsinin artmasında ono mas tik
va hidlərin rolu, bədii ədəbiyyatda xüsusi adların ko-
mik tə biəti, etnik adlar, ad yaradıcılığı, yazıçının fərdi
onomastikasının təh lili məsələ lə rinin ilk tədqiqatçıla-
rından biri də məhz Afad Qur banovdur”;
– A.Qurbanovun rəhbərliyi ilə yazılmış namizədlik
dis ser tasiyalarının bir qismi məhz bədii əsərlərin di-
linə həsr olu nub. Q.Mustafayeva fikri təsdiq üçün bu
disserta si yaların ək səriy yətinin mövzusunu qeyd edir:
İlyas Əfən diyevin roman la rının dili və üslub xüsu siy-
yət ləri, 1981; Azərbaycan sovet ko me diyalarının dil və
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
92
üslub xüsu siy yətləri (S.Rəhmanın ko me di yaları əsa-
sın da), 1983; M.Hü sey nin romanlarının dili, 1983...
Təqdim etdiyimiz müqayisə və qarşılaşdırmalar “belə
çox sahəli fəaliyyətə malik olan alimin (Afad Qurbanov nə-
zər də tutulur – Ə.T.) yaradıcılığında bədii əsərlərin dili qır-
mızı bir xətt təşkil edir”, – deyən Q.Mustafayevanın düz-
gün mövqedən çıxış etdiyini müxtəlif bucaqlardan təsdiq
edir.
Bədii dil məsələlərinin Afad Qurbanovun yaradıcılı-
ğın da xüsusi yer tutduğunu əsas götürən filologiya üzrə
fəl səfə dok to ru Mətləb Nağıyev məqaləsinə belə bir ad
ve rib: “Professor Afad Qurbanov və bədii dil məsələləri”.
Mə qalənin ümumi ru hundan aydın olur ki, Afad Qurba-
nov və bədii dil məsələləri daha çox dilçilik deyil, ədəbiy-
yat şünaslıq baxımından işıqlan dı rılıb. Bu da təsadüfi hesab
edilə bilməz: birincisi, ona görə ki, Mətləb Nağıyev ədə biy-
yatşünas idi; ikincisi, Afad Qurbanov bədii əsərlərin dilinə
həsr etdiyi kitablarında əsl ədəbiyyatşünas kimi çıxış edib.
Məqalədə A.Qurbanovdan belə bir sitat təqdim edi-
lib: “Bədii əsərin dili hər sözü, hər ifadəni sevmir. Sənət-
kar sözü se çir, cilalayır, onun poetik imkanına, aydınlıq və
sadəliyinə xü susi fikir verir. Ona görə ki, bədiilik sözlə alı-
nır, sözsüz tə səv vür olunmur. Söz yerinə düşməyəndə dil
ağırlaşır, gözəl li yini itirir, fikrin ifadəsi çətinləşir... Yazıçı,
hər şeydən əvvəl, sö zü duymalı, sözün yerini və qədrini
bil məli, canlı danışığı və ümumxalq dilini də dərindən öy-
rən məlidir”. Bu sitatdakı söz və ifadələr, eləcə də cümlə
mo delləri sadə və anlaşıqlı görünsə də, onun ümumi se-
mantik tutumunu dərindən dərk etmək və ona elmi mü-
na sibət bildirmək o qədər də asan deyil. Etiraf edək ki,
Mət ləb Nağıyev bunu bacara bilib: “Bədii ədəbiyyatın əsas
Dostları ilə paylaş: |