22
təsiri olan antixolinergik preparat tiotropiumun terapevtik
təsirinin müddəti 24 saatdan artıqdır
(A).
►
Uzun müddətli β
2
-aqonistlərlə müntəzəm müalicə qısa müddətli
β
2
-aqonistlərlə müalicədən daha təsirli və rahatdır.
►
Müxtəlif təsir mexanizmi və müddəti olan bronxolitiklərin
kombinasiyası bronxodilatasiyanın dərəcəsini artıra bilər və bu
halda yanaşı təsirlər daha az və ya eyni ola bilər. Qısa müddətli
β2-aqonistlərin antixolinergik preparat olan ipratropiumla birgə
təyin edilməsi, onların ayrı-ayrılıqda təyini ilə müqayisədə
FEV1-in daha çox və uzunmüddətli artmasına səbəb olur və 90
günlük müalicə müddətində taxifilaksiyaya gətirib çıxarmır (A).
►
Teofillin ACXOX zamanı effektivdir, lakin onun potensial
toksikliyini nəzərə alaraq, inhalyasion bronxolitiklərin istifadəsi
daha üstündür.
►
Beləliklə, əsas bronxolitik müalicə β
2
-aqonistlər, antixolinergik
preparatlar, teofillin və ya onların kombinasiyasıdır (A).
Qlükokortikosteroidlər
►
İnhalyasion və tablet formalı QKS-lərin
təsiri BA ilə müqayisədə
ACXOX zamanı daha azdır və stabil ACXOX-un müalicəsində
spesifik göstərişlərlə məhdudlaşır.
►
Fayda/Risk nisbəti əlverişsiz olduğundan, sistem QKS-ləri ilə
müntəzəm müalicənin aparılmasından daşınmaq lazımdır
(xüsusən uzun müddətli təsirə malik olan preparatlarla) (A).
ACXOX-lu xəstələrdə sistem QKS-ləri ilə uzunmüddətli
müalicənin nəticəsi əzələ zəifliyinə gətirib çıxaran steroid
mənşəli miopatiya, xəstələrin fəaliyyət qabiliyyətlərinin azalması
və tənəffüs çatışmazlığı ilə nəticələnir.
►
Bronxolitik terapiyaya inhalyasion QKS-lərlə planlı müalicənin
əlavə olunması klinik simptomları əhəmiyyətli olan ACXOX-lu
xəstələrdə (FEV1-in normativdən < 50%) və təkrarlanan
kəskinləşmələrdə istifadə oluna bilər (A).
►
İQKS-lərlə müalicə kəskinləşmələrin sayını azaldır və həyat
keyfiyyətini yaxşılaşdırır
(A).
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
23
►
İQKS-lər yalnız müntəzəm bronxolitik terapiya fonunda təyin
olunmalıdır. İQKS-lərlə və ya kombinə olunmuş inhalyasion
preparatlarla müalicənin effektivliyi yalnız 6-12 həftə istifadədən
sonra qiymətləndirilir. ACXOX-un müalicəsində İQKS-lərin
uzun müddətli təsirə malik olan β
2
-aqonistlərlə kombinasiyası
onların ayrı-ayrılıqda istifadəsindən daha effektivdir
(A).
Cədvəl №3. ACXOX-un MÜALİCƏSİNDƏ İSTİFADƏ
OLUNAN DƏRMAN VASİTƏLƏRİ
D
ərman
İnhalyator
(μ
q)
Nebulayzer
üçün m
əhlul
(mq/m
l)
Daxil
ə q
əbul
İnyeksiya
üçün flakon
(mq)
T
əsirin
müdd
əti (sa
at)
β
2
-AQONİSTLƏR
QISA MÜDDƏTLİ
Fenoterol
1
100-200
1 0.05%
(Şərbət)
– 4-6
Levabuterol
2
0.63,
1.25
4-6
Salbutamol
(albuterol)
100,
200
5
mq
(Tablet)
Şərbət
0.024%
0.1,
0.5
4-6
Terbutalin 400,
500
2.5,
5
(Tablet)
0.2,
0.25
4-6
UZUN MÜDDƏTLİ
Formoterol
3
4.5–12
12+
25-50
12+
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.
24
ANTİXOLİNERGİK PREPARATLAR
QISA MÜDDƏTLİ
İpratropium
bromid
20; 40
0,25-0,5
6-8
Oxitropium
bromid
4
100
1,5
7-9
UZUN MÜDDƏTLİ
Tiotropium
18
24+
β
2
-AQONİSTLƏRİN ANTİXOLİNERGİK PREPARATLARLA
BİR İNHALYATORDA KOMBİNASİYASI
Fenoterol/
İpratropium
200/80 1,25/0,5
6-8
Salbutamol/
İpratropium
5
75/15
0,75/4,5
6-8
METİLKSANTİNLƏR
Aminofillin
200-600
mq (tablet)
240
mq
24
saata
qədər
Teofillin
(SR)
100-600
mq (tablet)
24
saata
qədər
İNHALYASİON QLÜKOKORTİKOSTEROİDLƏR
Beklometazon 50-400
0,2-0,4
Budesonid 100;
200;
400
0,20;
0,25;
0,5
Flutikazon 50-500
Triamsinolon 100
40
40
Klinik protokol Azərbaycan Respublikası Səhiyyə Nazirliyinin
İctimai Səhiyyə və İslahatlar Mərkəzində hazırlanmışdır.