Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
160 və imkansız uşaqları izləyəndəysə ürəyi parçalanırdı, oyuncaq olaraq doğulmuşdu və əzab çəkəcəkdi. Yenə də, qucağında uşaq tutan ata ilə uşağı arasındakı bağa heyran idi. Təkamü- lün onlara verdiyi instiktə heyran idi. Başqaları ilə işi yox idi Mavinin, hərənin öz seçimi idi və seçimlər sonsuz və doğrusuz idi. O sadəcə özü üçün qəbul etmirdi, uşaq sahibi olmaq və həm özünə həm uşağına iztirab çəkdirmək. -Bəs sən nə məsləhət görürsən cənab üsyankar? Dünyanın axırınımı gətirməyi düşünürsən insanlara doğmamağı məs- ləhət görərkən? – deyə bir qız ona səsləndi yanında üşüyərək yeriyərkən. - Dünyanın sonumu? Mən başa düşmürəm sənin doğru- danda vecinədirmi bu? Yəni ciddi soruşuram bax, insanların doğmasının dayanması və hamının ölüb getməsi, səni nara- hat edir? Maraqlıdır. Psixologiyanı anlamaq istəyirəm. Mənə maraqlıdır başqa insanların hadisələrə baxışı və hiss etdikləri şeylər. Çünki mənim həqiqətən də vecimə deyil bəli. Yəni axı niyə olsun. Bilmirəm. Məncə bu insanın həyatında nə qədər problem olub olmadığı ilə bağlıdır. Dünyanın qeydinə qalacaq səviyyədə olmaq üçün ən azından insanın özünün problemləri çox da böyük olmamalıdır deyə düşünürəm. - Əlbətdəki var problemlərim. Ancaq bəli, dünyanın prob- lemləri məni üzür həqiqətən də, vecimədir. Həm, necə düşünə bilərsən axı bütün bu insanlar, var olan hər şey yox olsun get- sin? Bütün tarix, bütün hər şey, bütün gözəlliklər? Sənin dedi- yin kimi hamı doğmasaydı insanlığın sonu necə olardı? - Hamı doğmasaydı necəmi olardı? Nədi o indi də Kant’çı oldun? Gör sənə nə deyirəm. Ola bilər ki sən Kant’çı nəzə- riyyəni xoşlayırsan ya razılaşırsan, ancaq mənim nə Kant ve- cimədir, nə əxlaq fəlsəfəsi, nə də onun kateqorik imperativ konsepsiyası. Mən heç bir hərəkəti edərkən bütün dünya bunu etsə necə olardı deyib öz əxlaqımı mühakimə etmirəm. Bütün dünyanın dərdini çəkəcək qədər əxlaqlı ya da dərdsiz deyiləm. Boş ver. Sən həmişə belə makiyajlısan? - Yox. – qız titrəyərək balaca barmaqları ilə dodağından 161 siqaretini götürüb tüstünü çölə buraxdı və sonra onlar o tüstü- nün içindən keçib yeriməyə davam etdilər. Üstündə uzun bir kurtka var idi, başında papaq. Nisbətən kiçik boylu və arıq idi. İlk gözə çarpan xüsusiyyəti incə dodaqlarıydı. - Dodaqlarındakı qırmızı siqaretini boyayır - Mən, düzü nifrət edirəm buna. Sadəcə təəssüf ki işimə görə hər gün makiyajlı oluram. İşim də makijyaj mağazasın- dadır. Bütün gün başqa insanları makiyaj edirik və satırıq. Biz də başdan ayağa makiyajlı olmalıyıq. Həyatımda heç vaxt belə bir işi görmək istəməzdim. Ən son edəcəyim şey olardı. Ancaq elə pis bir vaxtda çıxardı ki məni lənətə gələsi müdürüm son işimdən, iki üç ay işsiz qaldıqdan sonra məcbur qalıb bu işi tapdıqdan sonra qəbul etdim. Həyatımda heç vaxt makiyaj dəs- ti filan almamışdım. Heç işə girəndə adlarını belə bilmədiyim şeylər var idi. Digər qızlar mənə sən necə qızsan deyirdilər. Ora getdiyim hər allahın günü həyatıma nifrət edirəm. Başqa bir iş tapan kimi çıxacam. Ancaq pul və görülən iş nisbətini müqayisə etdikdə daha normal bir iş tapa bilmirəm hələ ki. - Və səni pinqivinlərin nəslinin kəsilməsi maraqlandırır. - Hə. - Və insanların. - Bəli. - İnsanlar qəribədir. - Eləyik. - Əlbəttə ki qəribəyik. O qədər qəribəyik ki, aramızda bir çoxumuz yoxluq kimi müqayisə belə oluna bilməyəcək dərə- cədə böyük və müqəddəs bir fenomeni varlıqla müqayisə edirlər. Onlar o yoxluğa inanırlar ki orda varlığını hiss edə bilirsən. O yoxluq ki orda rənglər var, ağrı var. İlluziyalar. O insanlar mükəmməl təkamüli mexanizmə sahib korlardır. Həqiqəti görən insanlar isə nöqsanlıdır. Çox yaşamazlar. Ya- şayırlarsa da tərəddüdlərlə, ayaqları titrəyərək. Doğulmamaq möhtəşəmdir, doğulub xoşbəxt olan insanlar varsa belə yox- luqla xoşbəxtlik müqayisə edilə bilinməz. Ümumiyyətlə mən doğan insanları da qınamıram, onlar o qədər güclü deyillər ki 162 instiktlərinə qalib gələrək doğacaqları uşağın varoluş böhran- ları və yaşayacağı həyat ehtimalını düşünsünlər. Ancaq yenə də ironikdir, insanlar həyatda qalmaq üçün birini doğaraq öz- lərinə məqsəd yaradırlar. Hər şey bir tərəfə, mən nəyə görə kimisə doğub gecə gündüz işləyib ona baxmalıyam? Durduq yerdə özünü poxa salırsan. Çəkəcəyin iqtisadi əziyyət bir yana, özünü bir insana bağlayırsan və onun başına gələcək istənilən fəlakət səni məhv edəcək. Durduq yerdə ölsə ya nəsə. Uşağı doğduqdan sonra hər saniyən onun üçün narahat olaraq keçə- cək. “Ya başına bir şey gəlsə” deyə. Bəlkə mən çox emosiona- lam, bəlkə insanlar daş ürəklidir. Ancaq sahib olduğun iti belə itirərkən kədərlənərkən, öz uşağının itkisi ya hər an onu itirmə qorxusuyla necə rahat yaşaya bilərsən? Məncə uşaq bütün ağ- rıları və bu rasional düşüncəni unutduracaq formada təkam- mülləşib. İnsan o uşağa sahib olduqdan sonra onun üçün hər şeyi etməyə razı olur. Özünü ölümə də atar, gecə gündüz kölə kimi də işləyər. İnsanlar öz həyatlarını doya-doya yaşamamış uşaq doğurlar və sonra deyinirlər ki mən boğazımdan kəsib uşağı böyütdüm ancaq özüm yaşaya bilmədim. Əlbətdə ki elə olacaqdı, nə gözləyirdin? Boğazından kəsməzdin, səni məcbur edənmi var idi sanki. Dediyim kimi, insanlar qəribədir. Hələ üstəlik sanki Yerdə çəkdiyimiz əzablar bəs deyilmiş kimi bir də Marsda koloniya qurmağa hazırlaşırıq. Toxumumuzu ora da atırıq. - Çünki hər an Yerdə vulkanik qiyamət başlaya bilər, ya 66 milyon il əvvəl dinozavrların nəslini tükədən qışı başladan həmin asteroidlərdən biri növbəti 500 milyon içində başımı- za düşə bilər, hansısa ulduzun partlama sonrası yaydığı qama işıqları yerə təsadüf edə bilər. Ya, uşaqlarını öldürən Midia kimi həyat özü öz sonunu gətirə bilər. Bütün bunlar olmasa da, 5 milyard ilə günəş genişləyərək böyük qırmızı ulduza çev- rilərək yeri və digər planetləri öz içinə alaraq həyatı bitirəcək. - Göründüyündən daha çox şey bilirmişsən. - Dodaq pomadası səni çaşdırıb yəqin, ilkin mühakimənin qurbanı olmusan. Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|