Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
169 Heçnə etmək zorunda deyilsən. Heçnə etmədən bir ot kimi də yaşaya bilərsən. Kimisə sənətçi ya biznesmen olmadığı ya olmaq istəmədiyi üçün qınaya bilməzsən. Hər şey bir tərəfə, yaşadığımız dünya dəyişir, yaşam forması dəyişir və o yaşam forması insanları tənbəl ya narkotikə bağımlı edirsə insanları yox rejimi sevməyə bilərsən. Hələ bu harasıdır? Qarşıdakı on illiklərdə daha da iyrənəcəyin şeylər görəcəksən. Özünü ha- zırla. Texnologiya insan həyatına hər gün daha da çox girir və girəcək. Ya da bəlkə də biz vecsiz və tənbəllər qalib gələcəyik. - Siz sadəcə yox olacaqsınız. - Ay sağol. Təkamül bizi öldürəcək. Və indiki həyat forma- sına uyğun olanlar həyatda qalacaq, müvəffəqiyyətpərəstlər, ambisiyalılar, saxta gülüşçülər, optimistlər, göstəriş sevənlər və başqaları. Hələlik isə ətrafında olub səni narahat etdiyim üçün üzr istəyirəm, yaxında ölərəm bəlkə. - Mənim də səndən geri qalan tərəfim yoxdu əslində. Sadə- cə optimist beynim pessimist beynimi aldatmağa çalışır deyə dedim bütün o sözləri. Xətrinə dəydimsə bağışla. - Xətrimə dəyməkmi? Mənim artıq bir xətrim yoxdu də- yiləsi. Öldürmüşəm. Kaş ki bir xətrim olsaydı, biri xətrimə dəysəydi. Hələ də içimdə yaşamı ciddiyə aldığıma dair bir işarə olmuş olardı. Amma yoxdu. Heçnə vecimə deyil. Elə bil ki dəri hissiyatını itirmisən və toxunduğun heçnəyi hiss edə bilmirsən. Sanki sadəcə mənim olmayan bir bədənə girmişəm içindəki iki deşikdən dünyaya baxıram. - Məndə də elə olur. Təkrarlayan aralıqlarla gördüyüm bir yuxu var. Hər dəfə görürəm ki hansısa başqa bir irq ya nəsə, üstün irq ya yadplanetlilər bizi əsir götürüb. Böyük qaranlıq bir otaq və qəfəslər var. Hər qəfəsdə lüt qadınlar oturub. Hər səhər uşaq doğuram və gəlib götürüb aparırlar. Onları yeyir- lər. Bəzən əllərindən düşənlər olur, təpikləyib bir kənara atır- lar ya götürürlər. Ölmək üçün yavarıram hər dəfə. Otaqdakı digər insanlar şüurlarını itiriblər məndən başqa. Onlar heyvan kimi hərəkət edirlər və nə baş veridyindən xəbərsizdilər. Mən isə ağlayıram bütün yuxu boyu. Üstəlik bizə öz uşaqlarımız- 170 dan hazırladıqları yeməyi verirlər. Hamı yeyir çünki bilmir- lər, mənsə aclıqdan sürünürəm və onlar hər yemək gətirəndə dəliyə dönürəm. İnsanların cücələrə toyuq yumurtası verərək yemlədiklərini bilirsən də? Bax elə. Yuxudan oyanmaq üçün can atıram ancaq oyana bilmirəm. -Sanki bir toyuq bədəninə girmisən, şüurlusan və yumurta- nı hər səhər götürüb aparırlar. - Hə. - O yuxudan sonra, həm də təkrarlayan yuxu, necə yeyirsən bəs toyuqları? Çətin olur ya yadına düşmür heç? - Yemirəm. Ət yeyə bilmirəm. İlk başlarda yeyirdim. Son- ra qusmağa başladım. Hər gecə yatağa girməmişdən o yuxu- nu görməmək üçün yalvarıram. Hər şey çox canlı gəlir. Və o yuxuda zaman o qədər yavaşlayır ki, işgəncənin müddəti uza- nır. Bəzən mənə elə gəlir ki etmiş olduğum abortun kabusudur bu, hər gecə yuxuma girir. - Abortmu? Və nə? Bəzənmi? Əgər elə bir şey olubsa əl- bətdəki ona görə görürsən yəqin. Sənin adına üzüldüm. Ömrün boyu yaxanı buraxmayacaq bir kabusun var artıq. - Hə. Universitetdəki xoşbəxt vaxtlarım idi və hər gecə başqa cür xoşbəxt keçirdi. Partnyorum da çox olurdu. Sərxoş gecələr və səhərlər. Belə etinasızlıq heç vaxt göstərməzdim. Ancaq bir gün necəsə oldu və hamilə olduğumu öyrəndim. İlk başda dünyam başıma yıxılmışdı. Sonra alışdım kimi. Ancaq sonra bu yuxu ki var, yaxamı buraxmır. Sırf yuxu görməmi azaldır deyə hər gecə yatmamışdan marixuana çəkirəm. Əs- lindəysə o qədər çəkmək istəmirəm. Tənbəlləşdirir. Əvvəllər ayda bir çəkirdim. İndi bu lənətə gələsi yuxu ki var, nə bilim. - Başa düşürəm. Sənin adına üzüldüm. Yuxuların nə qədər bərbad yer ola biləcəklərini bilirəm. Hiss edirəm ağrını. Həm yaxşı ki abort etdirmisən, bu qədər gənc vaxtı sənə işkəngə olardı uşaq. – deyib Mavi əlini qızın çiyninə qoydu. - Yox, mən də sənin kimi ümimiyyətlə heç vaxt doğmağı düşünmürəm. Düşünmürdüm də. Hətta həmişəlik qısırlaşdır- ma əməliyyatını düşünürdüm. 171 - Sən də doğuma qarşısan? Bəs bayaqdan mənlə nəyin da- vasını edirdin? - Mən o mənada qarşı deyiləm. Yəni istəyən doğsun mənə nə. Ancaq uşaq doğaraq həm öz azadlığımı azaltmaq istə- mirəm. Yəni bayaq sənin dediyin hər şeyə qatılıram. Uşaq doğmaq sanki boynunu ipdən asmaq kimidir, təsəvvür elə hər gün üstündə əsməlisən və bir gün o uşağa nəsə olsa, ölsə ya nəsə pis bir şey olsa, sənin həyatının ondan sonrakı dövrünü düşünə bilirsən? Yəni sanki problem doğursan. Və əlbətdə- ki sənin dediyin kimi uşağa əgər çox gözəl həyat verə bil- mirsənsə niyə doğum. Heç vaxt bizim kimi axmaq işlərdə işləməyəcəyi gözəl bir həyat. Amma məni orası çox maraq- landırmır. Çünki dediyim kimi, doqquz ay qarnımda kiminsə spermlərini böyüdüb sonra özümə dərd etmək istəmirəm. Atan öldüyündə depresiyaya girirsən, ona qalmış uşaq? Öl- məsə belə sən həyatın boyu o uşağın harda necə olduğu üçün narahat ola bilərsən. Bilmirəm bəlkə məndə analıq hissi o qədər güclü olmaz, ancaq, belə dəki, niyə doğum axı? Yalnız qalmamaq üçün? Yetimxanadan bir kimsəsiz götürüb onunla yaşayaram o qədər yalnız qalsam. Ya bir itim olar. Bilirsən biz özümüzə vecsiz deyirik, ancaq bəlkə də ən böyük vecsiz bilirsən kimdir? Elə o ailə quran, uşaq doğan ya riskə girən insanlar. Deyirsən ki uşaq doğmaq riskdir, bu insanlar özlə- rinə problem yaradır həm maddi həm mənəvi. Birdən uşaq doğsan ölsə nə edəcəksən? Unuduruq ki elə insanlar da var ki bütün ehtimalları görür və vecinə almır. Uşaq doğacam və öləcək? Ölsün də. Neyləyim? Ona görə istəyirəmsə doğma- malıyam? Ölər birini də doğaram. Öləcək öləcək də. Hamı bizim kimi həssas deyil bəlkə də. - Bir-birinə bu qədər zidd düşüncələrimiz varkən bu qə- dər oxşar düşüncələrə sahib olmağımız qəribədir. Dediklərinin dəstəkləyirəm. Haqlısan. Bir şey deyim, lənətə gələsi metro reklamlarında ya internet reklamlarında bilirsən nə yazırlar? Çox gülməlidir, belə deyirlər: “Evliliyiniz təhlükə altındadır? Uşaq sahibi olun!” Necə axmaqca səslənir hə? Yəni maraq- Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|